Yağmur
“Yağmur!” diye belki yirminci kez seslenen Sefa’ya:
“Ne var Sefa!” diye bağırdım. Öyle gergindim ki patlayacağımı hissettim bir an.
“Ne oldu iyi misin? O gürültü neydi?” diye soru sorarak konuşmaya devam ediyordu.
“Kaza yaptım, sayende kaza yaptım!” dedim ve tam telefonu kapatıyordum ki:
“Neredesin söyle hemen geliyorum” deyiverdi. Sakinleşmek yerine daha da sinirlendim.
“Hiçbir yere gelmene gerek yok. Telefonu kapatıyorum ve lütfen beni bir süre arama!” diyerek kapattım telefonu.
Sakinleşmeye çalıştım ama dışarıdaki kalabalığı görünce mümkün olmadı tabi ki. Arabadan indim, çarptığım arabaya baktım ve kimseye bir şey olmamış olmasını diledim. Neyse ki sadece arabada hasar vardı.
Arabasına çarptığım kişi yanıma geldi:
“İyi misiniz?” diye sordu sakince. “Yüzünüz bembeyaz ol
