BÖLÜM 18

1287 Words

Jankat Yatmakta o kadar sıkılmıştım ki, bir an önce ne olacaksa olsun ve eve gidelim diye dua ediyordum. Bu hastane odası beni iyice sıkmıştı artık. Ne doktor geliyordu ne de hemşire ve neredeyse sabah olacaktı. Başucumda oturup telefonuyla uğraşan anneme: “Anne be, bir baksan mı beni ne zaman çıkaracaklar?” diye sordum sanırım beşinci kez. “Oğlum, güzel yavrum anlattım ya sana. Son kez tahlil yapacaklar, sonra da çıkacağız” diye artık isyanın eşiğinde konuşurken kapı açıldı ve nihayet doktor hanımla hemşire geldiler. “Merhaba,” dedi gülümsemeye çalışarak. Kadın bizimkilerden korkuyordu belli ki. “Merhaba doktor hanım” dedi annem sakince. “Hastamız pek bir sabırsız da, biz ne zaman çıkabiliriz?” “Şimdi yeni bir tahlil yapacağız, söylemiştim size de. Sonuçları da sabah hocam geldiğind

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD