Jankat
Bizim inatçı sıpaların barışması, bunca ayın en iyi haberiydi bizim için. Ama bu bütün sorunları çözmüyordu tabi ki, Setenay krizi hala duruyordu ulu orta.
Yiğit’le yolda konuşup ondan da istediğim reaksiyonu alınca içim rahatladı ve eve sürdüm Aybars’ın arkasından. Onun da keyfi yerine gelmişti, arabayı kullanmasından belliydi. Ben de peşine takıldım ve eve kadar sürdük peş peşe.
Eve sessiz olmaya çalışarak girdik ve o bir şey demeden odasına gitti, bu beklediğim bir şeydi. İyi v olumlu gelişmeler olmuştu ama o haklı olduğunu belli etmek için yine biraz mesafeli olurdu bir süre. Tabi uzun bir süre değil. Benim de çocukların da çok alışık olduğu bir davranıştı bu, tipik Aybars Perit Paşa!
Onun odasına gitmesinden istifade, ben de ortalığı kolaçan ettim ve annemi tabi ki balko
