ตอนที่3 เธอรังเกียจไหมโมนา NC

1595 Words

-ซัน- ตอนนี้ผมกำลังนั่งเซ็งอยู่กับไอ้สองคนนั้นที่ตอนนี้มันยังไม่เข้ามาในโรงหนังหายกันไปนานจนลืมผิดสังเกตุหรือว่าโมนาจะหนีผมกลับไปแล้วว่ะ ไม่ทางโมนาไม่เคยถึงผมรวมถึงไอ้แอลเจด้วยพวกเรามักจะไปไหนด้วยกันสามคนด้วยกันตลอดเพราะโตมากันมาตั้งแต่เด็กกฏเหล็กของพวกเราคือห้ามทิ้งกัน แต่ตอนนี้ผมกำลังถูกทิ้ง! พอคิดได้ดั่งนั้นผมก็กำลังจะลุกขึ้นเพื่อออกไปหาทั้งสองคนแต่ถว่าสองคนนั้นก็เดินกลับเข้ามาเสียก่อนไอ้เราก็นึกว่าจะหนีกลับไปแล้วซะอีก โมนาทิ้งตัวลงนั่งตรงกลางซึ่งเธอไม่หันมามองผมเลยหรือว่าจะโกรธเรื่องที่ลวนลามเธอว่ะ?แต่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราทำกันนิหน่า จะบอกว่าผมมีใจให้โมนาก็ได้นะก็โมนาทั้งสวยและน่ารักตามแบบฉบับที่ผมชอบทุกอย่างแถมเธอเองก็รู้ใจผมไปหมดไม่แปลกหรอกที่ผมจะมีใจให้โมนาซึ่งผมก็คิดว่าโมนาเองก็มีใจให้ผมเหมือนกัน "เป็นอะไร"ผมหันไปถามโมนาก็เธอทำท่าเหมือนอยากจะตายดิ้นไปดิ้นมาเหมือนหงุดหงิดอะไรมาไม่รู้ว่าหงุดหงิดผมหรือว่าไอ้แอลเจกันแน่ที่หายไปนานไม่ใช่ว่าไปทะเลาะกันข้างนอกล่ะ "เจ็บ"เธอตอบเสียงเบาผมก็งงสิครับจู่ๆมาบอกว่าเจ็บแล้วเจ็บอะไร "เจ็บอะไรไอ้แอลเจมันทำอะไร"ผมถามด้วยน้ำเสียงจริงจังและไม่ลืมที่จะมองเลยไปยังไอ้แอลเจที่ยกยิ้มนิดๆไอ้นี่มันทำโมนาเจ็บแน่ๆ! "กัด" "ฮะ?กัด" "อือ...ตรงนี้"โมนาแหวกเสื้อจนเห็นไหปลาร้าและชี้ตรงที่เธอโดนกัดให้ดูซึ่งผมมองไม่เห็นหรอกครับว่ามันหนักมากรึเปล่าเพราะในโรงหนังค่อนข้างมืด "เดี๋ยวหนังจบมีเคลียร์"ผมบอกไอ้แอลเจที่ยังคงยกยิ้มไม่หยุดกวนตีนชิบหาย! "จับหน่อย"ผมพูดเสียงเบาพร้อมๆกับเอามือมาวางทาบที่น่าอกของเธอและบีบเบาๆซึ่งไอ้แอจเจไม่เห็นหรอกครับเพราะโมนาห่มผ้ามิดคอ "อ๊ะ...อืออ"เสียงโมนาครางออกมาเบาๆคือผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าคนที่ทำให้เธอครางมันเป็นผมแต่มันไม่ใช่ไง!เพราะตอนนี้ผมแค่วางมือลงบนน่าอกเธอเฉยๆไม่ได้บีบหรือเค้นอะไรทำไมเธอถึงทำเสียงแบบนั้นได้ "ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"ผมหันไปกระชิบบอกโมนาที่ตอนนี้หน้าเธอแดงมากถึงแม้ว่าโรงหนังจะมืดแต่ผมก็สามารถรับรู้ได้ "กูทำเอง"เสียงติดกวนตีนของไอ้แอลเจดังขึ้นทำให้ผมมึนงงก่อนจะมองมันด้วยสายตาอึ้งๆที่เห็นมันเอามือออกมาจากกระโปรงนักศึกษาของโมนา "มึงทำอะไร!"ผมพูดเสียงดังจนคนในโรงหนังหันมามองผมกันเต็มแต่ผมหาได้สนใจไม่เพราะตอนนี้ผมสนใจเรื่องนี้ต่างหาก! "ซันใจเย็นๆนะ"โมนาจับต้นแขนผมเพื่อให้ผมคุมสติไว้ผมถอนหายใจแรงๆก่อนจะจับมือโมนาและเดินออกจากโรงหนังทันทีและแน่นอนว่าไอ้แอลเจก็เดินตามมาด้วยแถมหน้าของมันยังคงยกยิ้มอยู่ ผมพาโมนาขึ้นรถกะจะล็อคประตูไม่ให้ไอ้แอลเจขึ้นแต่มันกลับไวกว่ากระโดดขึ้นรถทันจนได้ผมขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับก่อนจะมองหน้าไอ้แอลเจอย่างเคืองๆแต่ก็ยอมออกรถเพื่อกลับบ้าน ตอนนี้พวกเราสามคนอยู่ที่บ้านโมนาซึ่งบ้านโมนาไม่มีคนอยู่พ่อแม่ของเธอไปทำงานที่ต่างประเทศซึ่งมันเหมาะมากที่จะมาคุยเรื่องเมื่อกี้ "มึงทำไรโมนาไอ้สัสแอลเจ"ผมถามไอ้แอลเจเสียงดังโดยมีโมนานั่งอยู่ที่โชฟาอีกฝั่ง "ก็ทำแบบมึงไง"มันตอบกลับเสียงนิ่งซึ่งผมเองก็ตกใจเหมือนกันที่มันรู้เรื่องที่ผมทำแบบนั้นกับโมนา "มึงรู้?" "ไอ้สัสล้วงๆลูบๆคลำๆกันขนาดนั้นคิดว่ากูใสซื่อมากเลยสิ" "ก็กูชอบโมนา"ผมพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจนถ้าเรื่องจะมาถึงขนาดนี้แล้วผมคงต้องบอกความจริงและแน่นอนว่าไอ้แอลเจหน้าเหวอไปเลยทันทีที่ผมบอกว่าชอบโมนาส่วนโมนาก็เอาแต่นั่งก้มหน้า "กูก็ชอบโมนา!"และไม่นานไอ้แอลเจก็พูดขึ้นเสียงดังซึ่งคำนั้นของมันทำให้ผมเหวอไปเช่นกันผมชอบโมนามันก็ชอบโมนา...แล้วโมนาล่ะชอบใคร? "โมนา"ผมเรียกเธอเสียงเบาโมนาเงยหน้าขึ้นมามองผมใบหน้าของเธอดูก็รู้ว่าเคลียดแค่ไหนก็ไม่อยากทำให้เคลียดหรอกนะแต่มันห้ามไม่ได้จริงๆ "ตอนนี้เธอได้ยินแล้วใช่ไหมว่าฉันบอกชอบเธอ"ผมพูดขึ้นโมนาพยักหน้าหงึกๆ "ไอ้แอลเจก็ชอบเธอ"ผมพูดต่อโมนาก็พยักหน้าอีกครั้งดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำใสๆคลออยู่ "โมนา...เธอจะเลือกใครระหว่างฉัน...กับมัน"ถ้าโมนาตอบว่าเรื่องแอลเจผมคงจะเสียใจมากแต่ก็นะผมจะยอมถอยเองแต่ถ้าโมนาบอกเลือกผมไอ้แอลเจเองก็คงต้องถอย ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาแยกกันเพราะเรื่องแบบนี้หัวใจคนเรามันก็ห้ามกันไม่ได้ด้วย "ฮึก...มะ..ไม่รู้"โมนาเริ่มร้องไห้ออกมาตอนนี้คนที่น่าสงสารที่สุดคงจะเป็นโมนานั่นแหละ "ไอ้แอลเจมึงตามกูมา"ผมบอกไอ้แอลเจที่นั่งมองโมนาร้องไห้ดูก็รู้ว่ามันอยากจะเข้าไปปลอบเธอได้ติดที่ผมยังคงนั่งอยู่มันมองหน้าผมและลุกขึ้นก่อนจะเดินตามผมมา "มึงชอบโมนาจริงๆใช่ไหม"ผมถามมันเพื่อความแน่ใจผมมีข้อเสนอแต่ผมไม่รู้ว่าข้อเสนอนี้มันจะโอเคสำหรับแอลเจและโมนาไหมแต่สำหรับผมถึงจะได้ไม่เต็มที่แต่ผมก็รับได้ "อือ" "กูมีข้อเสนอถ้ามึงรับได้ก็โอเคแต่ถ้าไม่มึงกับกูคงต้องมาสู้กัน"ไอ้แอลเจมองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจ "เราจะคบกันแบบสามคนมึงรับได้ไหม"ใช่ข้อเสนอของผมคือให้คบกันแบบสามคนซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ดีและไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอก "กูรับได้...แต่โมนา" "กูจะไปคุยให้"ผมพูดแค่นั้นและเดินกลับมาหาโมนาที่นั่งร้องไห้อยู่ผมเดินเข้าไปสวมกอดเธอโมนาก็กอดผมไม่นานไอ้แอลเจก็นั่งลงข้างๆโมนาและสวมกอดเธอจากด้านหลังนั้นทำให้โมนาสะดุ้งไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร "โมนา..."ผมเรียกเธอเสียงเบา "เธอจะรับได้ไหม...ถ้าเราจะคบกันแบบสามคน"ทันทีที่ผมพูดจบโมนาก็นิ่งไปทันทีจนผมต้องผละตัวออกมาก็เห็นว่าโมนาอยู่ในอาการที่อึ้งอยู่ พรึ่บ ไอ้แอลเจจับโมนาไปนั่งบนตักซึ่งแน่นอนว่าผมไม่ชอบใจแต่ก็พยายามปรับอารมณ์และความคิดอยู่ "ได้ไหมโมนา"เสียงไอ้แอลเจถามโมนา "คะ...คือ....อะอื้อออ"ไอ้แอลเจจับหน้าโมนาให้หันไปหามันและประกบจูบทันที ชิบ! "อื้อออ"ผมมองโมนากับไอ้แอลเจจูบกันอยู่นานจนผมทนไม่ได้เลยไปดึงโมนาออกมาและประกบจูบเธอคนมึงหึงอะมันแทรกลิ้นเข้าไปในปากโมนาตวัดลิ้นไปทุกซอกมุมโมนาจิกมือลงบนอกผมเบาๆนั่นยิ่งทำให้ความต้องการของผมพุ่งสูงขึ้นไปอีก "อ๊ะ...แอลเจ"พอผละออกจากริมฝีปากของโมนามาเธอก็ร้องสะดุ้งทันทีเพราะไอ้แอลเจตอนนี้มันกำลังไซร้คอโมนาอยู่ผมเองก็ไม่อยากน้อยหน้ามันเลยนั่งคุกเข่าพร้อมกับเปิดเสื้อของโมนาขึ้นก่อนจะดันเสื้อในของโมนาขึ้นไปไว้บนเนินอกและใช้รีบฝีปากร้อนๆของผมครอบครองเม็ดเชอรี่นั่นทันที "อ๊าาาซัน"เสียงครางโมนามันทำให้ผมตื่นตัวไปหมดผมดูดดึงยอดอกเธอพร้อมทั้งใช้ลิ้นตวัดไปมาจนเม็ดเชอรรี่ของเธอมันแข็งชูชัน "เธอรังเกียจไหมโมนา....รังเกียจไหมที่ฉันกับแอลเจทำแบบนี้กับเธอ"ผมผละปากออกมาก่อนจะเงยหน้าถามโมนาที่ตอนนี้โดนไอ้แอลเจขบเม้มที่คออยู่ "อือออ....ไม่ซี๊ดดด"ผมยิ้มออกมาและแอบเห็นไอ้แอลเจมันยักคิ้วให้ผมด้วยนี่ก็คงเพียงพอแล้วล่ะมันก็ถือเป็นคำตอบได้ดีว่าเธอยอมรับพวกผมได้ ไม่มีอีกแล้วคำว่าเพื่อนต่อไปนี้จะมีแต่กับว่า ผัว กับ เมีย :) -ซัน-

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more