ชีตาร์ขยับกายเล็กน้อยหลังจากที่เขารู้สึกตัว มือหนาควานหาร่างเล็กที่เขานอนกอดเมื่อคืนนั้น ดวงตาคมเบิกโพลง เมื่อข้างกายของเขานั้นไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่นั้น ร่างหนาดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอนทันที
“ปริมมี่ คุณอยู่ไหน” เสียงเข้มตะโกนเรียกหาร่างบาง หัวใจของเขากระวนกระวายใจเป็นที่สุด ร่างแกร่งผุดลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินหาร่างบางทั้งห้องน้ำและระเบียง คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันแน่น
“เคนโด้ แกอยู่ไหน ไอ้เคนโด้!!!” เสียงเข้มตะโกนดังลั่น น้ำเสียงนั้นบ่งบอกอารมณ์ของเจ้าของเป็นอย่างดี เขาขมวดปมผ้าขนหนูแล้วรีบหยิบมือถือขึ้น
“ค้าบบบ นาย มาแล้วครับมาแล้ว” ลูกน้องคนสนิปรากฏตัวขึ้น ด้วยท่าทางที่เหนื่อยหอบ
“แกเห็นเมียฉันมั๊ย ไอ้โด้” เขารีบพูดจนยคนฟังต้องเงี่ยหู
“อะไรนะครับนาย ข้าๆ หน่อย”
“ไอ้นี่แม่ง เดี๋ยวกูถีบตกบ้านเลย” ชีตาร์ยิ่งหยุดหงิดเมื่อลูกน้องของเขไม่ค่อยได้ดังใจเท่าที่ควร
“เดี๋ยวครับนาย ใจเย็นๆ ครับ” เค
