แอทเทอร์ร้องไห้งอแงฟาดงวงฟาดงา ทั้งหยิกแขนที่กำลังอุ้มเขาอยู่ แอทเทอร์ยังก้มลงไปกัดหน้าอกของอีธาน เขาเจ็บนะแต่ก็ไม่ยอมปล่อยแอทเทอร์
“ ไอ้เด็กแสบนี่กล้ากัดฉันหรอ ในเมื่อมันเป็นลูกชู้ มึงว่ากูสมควรทำกับมันยังไงดีที่รัก ”
( หน้าเหมือนกูไม่พอ เจ้าอารมณ์ขนาดนี้ได้กูมาเต็มๆ แบบนี้ยังบอกกูว่าเป็นลูกคนอื่นอีกกูคงเชื่อมึงหรอกที่รัก )
อีธานเชื่อแล้วว่าแอทเทอร์ต้องเป็นลูกของเขาแน่ๆเขามั่นใจ แต่อยากทดสอบเมียที่เขารักหน่อยจะปากแข็งอีกนานไหม
“ คุณจะทำอะไรลูก..ลูกของฉัน อย่านะฉันขอร้อง ถ้าคุณโกรธแค้นฉันคุณก็มาลงที่ฉันสิ เด็กไร้เดียงสาแบบนั้นคุณกล้าหรอ ” 🥺
“ มึงเป็นเมียกู แต่กลับหนีมาแต่งงานกับไอ้เวรนั่น แล้วกูจะให้ไอ้เด็กนี่ลอยหน้าลอยตาเหยียบย่ำหัวใจกูหรอ รักมากใช่มั้ยลูก..(กู)..ไอ้เวรนั่น ”
อีธานอุ้มแอทเทอร์ชูขึ้นทำให้ที่รักตกใจร้องเสียงหลงออกมา
“ อีธาน！อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ”
“ มึงกล้าเรียกกูแบบน
