Umakto ako na hindi nag-e-exist ang lalaki. Nang makita ko s'ya sa silid ko na titig na titig sa akin ay agad akong bumangon at lumabas. Kahit nang maghapunan, at katabi ko ito ay hindi pa rin ako nagsalita.
Parang biglang gusto kong i-shut down ang buo kong sistema, dahil parang hindi ko talaga kayang tanggapin pa ang ano mang paliwanag na sasabihin nila sa akin.
Nang oras na ng tulog. Nanatili lang ako sa kubo, malamig na. Sobrang lamig kaya para akong nangangatal.
Agad iyong na ibsan nang may blanket na pumatong sa balikat ko. Si Timothy ang may gawa no'n, seryoso ang mukha nito nang tignan ko s'ya at titigan. Bahagya itong ngumiti nang matapos n'yang ayusin ang blanket, saka s'ya naupo sa tabi ko.
"Pwede na ba tayong mag-usap, Claudette?" tanong nito sa akin.
"Hindi ko alam k
