“นี่ทุกคน!! อีกไม่นานก็จะปิดเทอมฤดูร้อนแล้วสินะ!!”
ในขณะที่นั่งล้อมวงทานข้าวในช่วงพักเที่ยงที่ดาดฟ้าอยู่นั้น อยู่ๆ คิโยมิก็โพล่งพูดออกมา นั่นทำให้คนในกลุ่มสะดุ้งกันเล็กน้อย โดยเฉพาะนานาเสะที่กำลังดื่มชาอยู่ถึงกับสำลัก
“นี่คิโยมิ! อยู่ๆ อย่าทำให้คนอื่นเขาตกใจสิ!!”
ทานากะเตือนแฟนสาวของตัวเอง ด้วยการเอามือเขกไปที่ศรีษะของเธอเบาๆ
“โอ้ย!! ทำอะไรของนายเนี่ย!!”
คิโยมิเอามือกุมหัวตัวเอง
“หรือจะเอาอีกสักครั้งไหม?”
ทานากะกำหมัดหลวมๆ เตรียมตัวจะเขกลงที่หัวของเธออีกรอบ
“ไม่เอาแล้วๆ!!! อันนาจังช่วยฉันด้วย!!”
คิโยมิโบกมือไปมา ก่อนจะพุ่งเข้าไปกอดอันนาที่นั่งใกล้ๆ กัน เพื่อใช้เธอเป็นที่กำบังจากกำปั้นของทานากะ
“ฮะๆๆ อย่ารุนแรงกันเลยนะคะ”
อันนาหัวเราะเบาๆ พร้อมกับลูบหัวคิโยมิ
“ฉันก็แค่พูดว่าอีกไม่นานก็จะปิดเทอมฤดูร้อนแล้วแค่นั้นเอง”
คิโยมิบ่นเล็กน้อย
“ปิดเทอมฤดูร้อนมีอะไรอย่างนั้นหรือคะ?”
อัน
