วันศุกร์ของสัปดาห์หนึ่ง นานาเสะจำเป็นต้องอยู่จัดการธุระบางอย่างที่โรงเรียน นั่นจึงทำให้เขาต้องกลับบ้านช้ากว่าปกติมากๆ
ซึ่งกว่าที่นานาเสะจะส่งเอกสารให้กับอาจารย์ก็เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว เขาจึงเดินกลับห้องเรียนไปด้วยความเร่งรีบ เพราะตามปกติแล้ว ช่วงเวลานี้จะเป็นช่วงเวลาที่เขาทานอาหารค่ำด้วยกันกับอันนา แต่ทว่าด้วยปัญหาที่เขาพึ่งจัดการไป ทำให้เขาไม่ได้ทานอาหารตามเวลาที่กำหนดเอาไว้
เพราะอย่างนั้นแล้ว ในตอนนี้ ท้องของเขาจึงคร่ำครวญออกมาจนเสียงดังน่าหนวกหู
นานาเสะออกจากโรงเรียนตอนทุ่มกว่าๆ ซึ่งเป็นความโชคดีของเขาที่เพื่อนร่วมทางของเขาคือ ทานากะ ที่พึ่งซ้อมกับชมรมบาสเกตบอลเสร็จพอดี
“นี่นานาเสะ แวะร้านฟาสต์ฟู๊ดกันสักหน่อยไหม?”
ทานากะเสนอ เพราะในตอนนี้เขารู้สึกหิวมากๆ หลังจากการซ้อมบาสติดต่อกันถึงสามชั่วโมง
“เอาสิ…แต่ฉันกินมากไม่ได้นะ เดี๋ยวจะไม่มีพื้นที่ว่างสำหรับอาหารค่ำ ไม่งั้นฉันคงโดนอันนาบ
