พูดเสร็จ ชรันก็บดจูบลงมาบนกลีบปากนุ่ม พร้อมใช้มือทั้งสองข้างกอบกุมใบหน้าของเธอให้แหงนเงยรับสัมผัสจากเขา รชนิชลเผลอครางออกมาด้วยความเสียวที่ตีตื้นขึ้นมา ท้องไส้เธอปั่นป่วนไปหมด มันวาบหวิวคล้ายกับมีผีเสื้อเป็นล้านๆ ตัวมาบินวนอยู่ในนั้น ก่อนที่ชรันจะถอนจูบออกจากริมฝีปากของเธอ
“ไปกันเถอะ” เขาลากเธอไปขึ้นรถ เพราะเขารู้สึกปวดร้าวไปทั้งหน้าขาจนคับกางเกงยีนแล้ว
“น้ำ... ฉันต้องการเธอ”
“แต่เราไม่ได้อยู่ในโรงแรมนะคะ”
“ถ้าฉันอยากตรงไหน ฉันก็เอาเธอได้ทุกที่แหละน้ำ... ไป ขึ้นรถ”
เขาสั่งให้เธอขึ้นรถ สั่งคนขับรถให้มาสตาร์ตเครื่อง ก่อนจะบอกให้ลงจากรถ จากนั้นเขาก็ล็อกประตูและปิดม่านลง ซึ่งต่อให้เขาไม่ปิด ก็ไม่มีใครมองเข้ามาเห็นด้านในได้อยู่แล้ว
ชรันรูดซิปกางเกงลง สั่งให้เธอถอดท่อนล่าง แล้วจับรชนิชลนั่งลงบนความแข็งแกร่งของเขาทันที ราวกับราชสีห์ที่อดอยากมานาน
“อ๊า…น้ำ เธอคับแน่นอะไรแบบนี้”
“คุณเพชร
