เหนือบัลลังก์ยังมีเมีย

ตัวจริงของหนุ่มโฮสต์ #2

“ก็แค่ทานข้าวนี่คะหม่าม้า ไม่ได้คุยอะไรกันต่อ อีกอย่างหนูก็แค่ไปทานข้าวกับพี่จิณณ์ตามมารยาท แล้วก็ตามที่ม้าสั่งไงคะ บอกแล้วไงว่าหนูน่ะมีคนรักอยู่แล้ว เพราะงั้นเก็บพี่จิณณ์ไว้เป็นพี่ชายที่แสนดีก็พอค่ะ"

“เฮ้อ แล้วไหนล่ะคนรักของหนูน่ะลูก จะดีเท่าพี่จิณณ์เขาได้หรือเปล่า เมื่อไหร่จะพามาให้ม้าเจอสักทีจ๊ะ"

“เร็ว ๆ นี้ม้าได้เจอเขาแน่ค่ะ เดี๋ยวหนูขอตัวขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ พอดีมีเรื่องสำคัญให้ทำนิดหน่อยค่ะ" หม่อนไหมเดินเข้าไปหอมแก้มมารดาฟอดใหญ่ “ชื่นใจจัง หนูรักหม่าม้าที่สุด ไว้มื้อเย็นหนูจะลงมาทานนะคะ"

คุณหญิงดาริกามองตาแผ่นหลังของลูกสาวที่ดูเหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษด้วยความแคลงใจ “เอ… มีเรื่องอะไรดี ๆ เกิดขึ้นหรือเปล่านะลูกคนนี้"

ทางด้านของหม่อนไหม เมื่อหลุดพ้นจากสายตาของผู้เป็นแม่แล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แอบชะเง้อดูที่หน้าต่างชั้นสามก็ไม่มีวี่แววของรถจิณณ์ ดูท่าว่าทางขวัญชนกคงจะรับมือได้เป็นอย่างดี

“เอาละ… ทีนี้มาค้นหากันดีกว่าว่าคุณเป็นหนุ่มโฮสต์อย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า" หม่อนไหมเข้าไปในห้องนอนของตน แล้วก็พบเข้ากับซองเอกสารสีน้ำตาลซึ่งได้มาจากมือขวาคู่ใจของเจ้าสัวโฆษิตอย่างวิทยา ซึ่งระหว่างที่นั่งรถกลับมาบ้าน เธอได้ออกคำสั่งให้วิทยาไปยัง เจด บาร์ เพื่อนำภาพจากกล้องวงจรปิดไปสืบหาข้อมูลเรื่องผู้ชายคนนั้นมาให้เธอเรียบร้อยแล้ว

“อืม… บัลลังก์ เตชะโภคินทร์ นามสกุลก็ดูดีนี่ ไม่น่าเป็นหนุ่มโฮสต์เลยแฮะ" หม่อนไหมพลิกกระดาษดูข้อมูลที่หาได้อย่างเร่งด่วนก็พบว่ามีน้อยเกินกว่าจะเข้าใจ จึงเลือกใช้เทคโนโลยีที่มีในมือถือให้เป็นประโยค

ทันทีที่กดเสิร์ชข้อมูลเกี่ยวกับชื่อ ‘บัลลังก์ เตชะโภคินทร์’ สกู๊ปข่าวสารทั้งบันเทิงและธุรกิจก็เรียงรายขึ้นเต็มท็อปเสิร์ชไปหมดจนหม่อนไหมเลือกอ่านแทบไม่ถูก

ดูท่าว่าหมอนี่จะไม่ใช่หนุ่มโฮสต์อย่างที่เธอคิดเอาไว้ซะแล้ว…

“สัมภาษณ์ทายาทตระกูลดัง… บัลลังก์ เตชะโภคินทร์…” ริมฝีปากอวบอิ่มไล่อ่านข่าวออกเสียง “เจ้าของแอปพลิเคชันทีเคช็อปปิง และห้างสรรพสินค้าทีเค แกรนด์… เอ ถ้าจำไม่ผิดห้างนี้มันคุ้น ๆ แฮะ เหมือนพี่มาร์ชจะเคยพูดถึงอยู่บ่อย ๆ"

เรียวนิ้วสวยปัดข่าวอ่านไปเรื่อย ๆ ก็ยังไม่พบแม้แต่วี่แววของคนรักทิพย์ หม่อนไหมติ๊งต่างเอาเองว่าผู้ชายคนนี้คงจะยังไม่มีคนรักออกหน้าออกตาเป็นตัวเป็นตน เพราะงั้นเธอสามารถเอามาใช้เป็นหุ่นเชิดคนรักจอมปลอมได้อย่างสบาย ๆ

“หึ ๆ ดีละ ไม่ใช่หนุ่มโฮสต์ก็ดี อยู่ในแวดวงธุรกิจเหมือนกันแบบนี้ค่อยคุยกันง่ายหน่อย เท่านี้เราก็ไม่ต้องแต่งงานกับอีตาเพลย์บอยนั่นแล้ว เย้~” หญิงสาวทิ้งตัวลงนอนหงายยิ้มกว้างบนเตียงหลังใหญ่ พลางนึกว่าจะสวมชุดอะไรไปทำข้อตกลงกับทายาทตระกูลใหญ่ที่ตนกำลังจะมัดมือชกให้มาแสดงละครเป็นคนรักกำมะลอดี

“ไว้เจอกันนะคะ คุณสามี" คุณหนูคนสวยแย้มรอยยิ้มเยือกเย็นไปยังรูปของบัลลังก์เด่นหราอยู่บนหน้าข่าว…

…

เมื่อเช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้น หม่อนไหมก็ออกจากบ้านในเวลาทำงานของพนักงานออฟฟิศแปดโมงเช้าพอดิบพอดี สวมชุดเดรสสีขาวสะอาดตาดูสง่าผ่าเผย เส้นผมดำขลับเงาวับมัดเป็นมวยประดับด้วยเครื่องเงินแท้ชิ้นเล็กไม่เทอะทะ ใบหน้าประทินด้วยเครื่องสำอางอย่างพอดิบพอดี มองดูแล้วสวยไร้ที่ติตั้งแต่หัวจรดเท้า

จุดหมายปลายทางที่คนขับรถกำลังจอดเลียบเข้าที่ลานจอดรถวีไอพีคือบริษัทยักษ์ใหญ่ของชายหนุ่มที่หม่อนไหมเข้าใจมาตลอดว่าเป็นหนุ่มโฮสต์ หญิงสาวยืดแขนคลายเส้นเล็กน้อยขณะที่เดินลงจากปอร์เช่คันหรูของครอบครัว

“เฮ้อ รู้งี้ให้พี่มาร์ชขับมาส่งก็ดีน้า จะได้เพิ่มแรงกดดันมากกว่าเดิม" หม่อนไหมเอ่ยกลั้วเสียงหัวเราะ เธอมั่นใจเต็มร้อยว่าตนถือไพ่เหนือกว่าบัลลังก์แน่นอน แต่ยังไม่ทันจะได้พุ่งตัวไปยังห้องทำงานซึ่งเป็นเป้าหมายหลักที่แท้จริง ร่างสะโอดสะองของพนักงานออฟฟิศคนหนึ่งก็ก้าวมาขวางไว้ที่ลิฟต์พิเศษซึ่งจะสามารถกดเลขชั้นขึ้นตรงไปยังห้องประธานบริษัทได้เลย

“คะ” หม่อนไหมเลิกคิ้ว พยายามมองหาป้ายชื่อบนหน้าอกของหญิงนิรนามคนนี้แต่ก็ไม่พบ “มาขวางไว้ทำไมคะ”

“คุณเป็นใครคะ ในสมุดบันทึกของฉันวันนี้ท่านประธานไม่มีนัดนอกรอบกับใครนะคะ ไม่ทราบว่าคุณมาหาใครคะ พอดีว่าถ้าจะพบท่านประธานต้องแจ้งล่วงหน้าก่อนเสมอค่ะ" อิงอรเลขาสาวคนเก่งเอ่ย เป็นจังหวะเหมาะเหม็งเหลือเกินที่วันนี้เธอมาทำงานช้าเพราะไปพบลูกค้าพิเศษก่อนเวลางาน

“อืม… งั้นเหรอคะ แต่ว่าพอดีไม่ได้นัดไว้น่ะค่ะ ขอเข้าพบเป็นการพิเศษไม่ได้เลยเหรอคะ…” หม่อนไหมพยายามสะกดกลั้นความเอาแต่ใจนให้ซ่อนไว้ภายใต้รอยยิ้มเป็นมิตร เพราะไม่อยากสร้างเรื่องตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบที่นี่

“ไม่ได้ค่ะ ถ้าไม่ได้นัดไว้ก็ไม่มีสิทธิ์เข้าพบท่านประธานค่ะ นี่คุณจะตอบฉันมาได้หรือยังคะว่าคุณเป็นใคร มีธุระอะไรถึงได้มาเข้าพบท่านประธานโดยไม่มีการแจ้งล่วงหน้าแบบนี้คะ" อิงอรทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี เธอมองสาวสวยสง่าออร่าลูกคุณหนูสลับกับบอดีการ์ดร่างบึกด้านหลังสองคน

“คือฉันแค่อยากเข้าพบท่านประธานของคุณค่ะ ไม่ได้จริง ๆ เหรอคะ…” น้ำเสียงของหม่อนไหมเริ่มแข็งขึ้นเมื่อไม่ได้ดั่งใจสักที ความอดทนเริ่มลดน้อยถอยลงเรื่อย ๆ

“ถ้าไม่ได้นัดไว้ก็ไม่สิทธิ์เข้าพบค่ะ ฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องเหรอคะ ต้องให้ฉันพูดเป็นภาษาอังกฤษหรือเปล่า” อิงอรถามกลับ ท่าทางดูยโสจนหม่อนไหมทนไม่ได้อีกต่อไป ผนวกกับที่เธอต้องการเจรจาให้บัลลังก์มารับบทเป็นแฟนกำมะลอเพื่อลบคำรบเร้าของครอบครัวให้ได้ไวที่สุด คุณหนูจอมเอาแต่ใจจึงเลือกใช้วิธีไม้ตาย

“ขอโทษนะคะ…” ริมฝีปากสีพีชของหม่อนไหมเอ่ยคำพูดที่ทำเอาทุกคนในบริเวณนั้นช็อกกันตาตั้ง “เมียมาหาผัวนี่... ต้องนัดด้วยเหรอคะ ตายจริง ขอโทษที่ไม่ทำตามกติกานะคะ"

“มะ… มะ… เมีย!" อิงอรตกใจจนพูดตะกุกตะกัก “นี่คุณเป็นภรรยาท่านประธานเหรอคะ!!”

เสียงตะโกนดังลั่นของเลขาสาวที่ยืนอยู่ตรงข้ามทำคนที่อยู่โดยรอบส่งเสียงฮือฮาขึ้นทันที มาถึงตรงนี้ยางอายบนใบหน้าของหม่อนไหมก็เริ่มจะทำงานขึ้นมาบ้างแล้ว เธออยากจะตะโกนออกไปเหลือเกินว่าก็แค่เมียปลอม ๆ เท่านั้นแหละ!

ยังไม่ทันได้เริ่มเจรจาก็วุ่นวายขนาดนี้

หลังจากนี้เธอจะต้องรับมือกับศึกหนักขนาดไหนล่ะเนี่ย

โอ๊ย~คุณหนูหม่อนไหมอยากจะบ้า!