เหนือบัลลังก์ยังมีเมีย

ของขวัญจากเจ้าของวันเกิด #2🔥

เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว ขวดสุรากลิ้งหล่นจากโต๊ะลงบนพรมของร้าน ราเชนทร์กำมือเอาไว้อยู่ห่างจากปากเล็กน้อยใช้แทนไมค์ในการตะโกนร้องเพลงที่ทางดีเจเปิด ยิ่งดึกเพลงเศร้าก็ยิ่งถูกเปิด ชายหนุ่มที่อินน์ไปกับเพลงทั้งที่ชีวิตรักแสนชื่นมื่นตะคอกเนื้อเพลงออกมาพร้อมกับใส่อินเนอร์ไปเต็มที่

“ไอ้เชนโว้ย… หูกูจะแตกแล้ว… ไอ้สาส…” ปริณณ์ที่ก็เมาได้ที่ไม่ต่างกัน แต่ก็ยังประคองสติได้อยู่ในระดับที่มากกว่าคนอื่นในโต๊ะ “เฮ้ย… ไอ้ไทม์ มึงจะกลับหรือยังวะ นี่ก็ดึกมากแล้วนะ… ไม่ใช่ว่าพรุ่งนี้มึงต้องเข้าบริษัทเรอะ"

“…” เจ้าชายน้ำแข็งไม่หือไม่อือกับคำพูดเพื่อน เพราะตอนนี้เมาจนแทบจะลืมโลกไปแล้ว

“ดินไทย…” ปริณณ์หันไปยังความหวังสุดท้าย แต่ก็ต้องตบหน้าผากตัวเองดังแปะเมื่อเห็นว่าบอดีการ์ดที่เพื่อนพกมาด้วยนั้นนอนคอพับไปกับพนักพิงโซฟาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“กูว่ากูจะกลับแล้ว" จู่ ๆ บัลลังก์ก็ลุกพรวดขึ้น ดวงตาสีน้ำตาลเลื่อนลอยเหลือบมองบอดีการ์ด “แต่ดินไทยคงไม่ไหวแล้ว… ฝากมึงเอาไปเก็บด้วย"

“หา… เดี๋ยวดิไอ้สัตว์ เก็บอะไรวะ แล้วนี่มึงสร่างเมาแล้วเหรอ” ปริณณ์ขมวดคิ้ว ไม่อยากเชื่อว่าคนคออ่อนอย่างบัลลังก์จะสร่างจากเหล้าดีกรีแรงที่เกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่หยดเดียวบนโต๊ะได้

“กู…” บัลลังก์ลากเสียง “จะไปนอน"

พูดจบบัลลังก์ก็เดินห่างออกไปจากโต๊ะทันที ปริณณ์ถอนหายใจออกมายาว ๆ กับสภาพคนเมาที่ไม่ได้สร่างเลยสักนิด เพียงแต่แสดงออกมาด้วยความเงียบและเตรียมหลับเป็นผักเท่านั้น

“อย่างน้อยก็ไปนอนห้องประจำถูกละวะ…” เจ้าของวันเกิดพึมพำ ก่อนจะหันมองราเชนทร์และดินไทยอย่างอ่อนใจ “แล้วจะทำยังไงกับไอ้คนเมาสองคนนี้ล่ะวะเนี่ย! ไอ้ไทม์! มึงกลับมาช่วยกูก่อนโว้ย!”

…

บัลลังก์เดินก้าวเท้ายาว ๆ เปิดประตูห้องพักที่ใช้หลับเป็นประจำอย่างเคยชิน เพราะผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบาร์แห่งนี้คือตัวเขาเอง ดังนั้นห้องวีวีไอพีจึงมีไว้ใช้สำหรับรองรับเขาแต่เพียงผู้เดียว หรือไม่บางครั้งก็อาจจะเป็นปริณณ์หรือราเชนทร์บ้างตามความจำเป็น

ชายหนุ่มที่เมาจนแทบลืมตาไม่ขึ้นเอื้อมมือไปหาสวิตซ์ไฟ แต่เอื้อมไปเท่าไรก็เอื้อมไม่ถึง ยิ่งตอนนี้กำลังเมามากแล้ว ทัศนวิสัยในการมองเห็นยิ่งแย่ลง เขาล้มเลิกความคิดที่จะเปิดไฟแล้วรีบก้าวตรงเข้าไปยังส่วนห้องนอนเพื่อทิ้งตัวนอนทันที

“เฮ้ย…” แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าบนเตียงหลังกว้างนั้นมีเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่ไม่เคยพบหน้ามาก่อนนอนหายใจอยู่ ริมฝีปากอวบอิ่มพึมพำอะไรบางอย่างที่เขาฟังไม่ได้ศัพท์

บัลลังก์ประมวลความคิด ประเมินเหตุการณ์ทุกอย่างแล้วก็สรุปได้ว่า ผู้หญิงคนนี้คงเป็นคนที่ปริณณ์กับราเชนทร์หามาให้เพื่อให้เขาได้เชยชมเหมือนเช่นทุกครั้ง แม้ว่าที่ผ่านมาบัลลังก์จะปลุกพวกเธอเหล่านั้นให้ออกไปจากห้องแล้วนอนหลับอยู่คนเดียวเสมอ

แต่ไม่ใช่กับครั้งนี้

“อือ…” เสียงหวานแว่วดังขึ้น ยิ่งดึงดูดให้บัลลังก์ขยับเข้าไปใกล้ ทรวงอกอวบอิ่มที่มีแต่บราปิดกั้นขยับขึ้นลงยั่วให้อารมณ์บางอย่างในกายของเจ้าชายน้ำแข็งต้องตื่นขึ้น

ไม่รอให้โดนยั่วยวนไปมากกว่านี้ บัลลังก์กระโจนเข้าหาร่างของแม่กวางน้อยราวกับเสือหิวโซทันที…

เต้าอวบถูกปลายจมูกโด่งรั้งขอบเสื้อในลงจนทะลักออกมาหนึ่งข้าง เม็ดจุกสีหวานแข็งตั้งช่างล่อตาล่อใจไม่น้อย ลิ้นร้อนตวัดเลียมันพร้อมกับช้อนตามองใบหน้าสวยที่นิ่วหน้าครวญครางออกมา ยิ่งเลียมากเท่าไร เสียงหวานก็ยิ่งครางมากเท่านั้น

“อืม… ครางซะมีอารมณ์เลยนะ” บัลลังก์ผละออกเงยหน้าขึ้นมอง เห็นเธอยังคงหลับตาอยู่ ต้นขาถูกมือหนาบีบเคล้นอย่างหนักหน่วง ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปมาขบเม้มแถวลำคอขาวจนเริ่มขึ้นรอยช้ำอย่างเห็นได้ชัด จมูกโด่งลากไล้ลงมาที่กลางอกอวบอีกครั้ง ทำให้หญิงสาวปริศนาครางเสียงหวานบิดตัวไปมา ชายหนุ่มลากมือไปที่กลางกายสาวสัมผัสได้ถึงความแฉะที่เธอหลั่งรินน้ำหวาน

“อะ อ๊า” หม่อนไหมลืมตาขึ้นมาอย่างมืนงงกับสิ่งที่ได้รับ เธอไม่รู้ว่านี่คือความฝันหรือความจริง เพราะแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้สมองทำงานไม่เต็มที่ รู้แต่ว่ารู้สึกดีมาก

นิ้วเรียวลากไปตามร่องฉ่ำ กดสอดเข้าไปภายในนั้นจนสุดนิ้วก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกจนเกิดเสียงลามกดังขึ้น เรียวขาหุบชิดเข้าหากันด้วยความเสียวกระสัน เมื่อนิ้วหมุนคว้านภายในแล้วสะกิดปลายนิ้วถี่ยิบจนแผ่นหลังแอ่นโค้งทนรับความเสียวนี้ไม่ไหว

“ฮึก อ๊ะ อ๊า!” สาวสวยครางออกมาด้วยความเสียว ปากหยักครอบลงดูดเม้มจุกสีหวานทันทีเมื่อเธอห้าม ร่างบางดิ้นเร่าไปมาอย่างน่าสงสาร ทว่าในสายตาคนโตกว่ากลับดูน่ารังแกเป็นอย่างยิ่ง

เขายอมปล่อยเส้นผมที่ถูกเซตมาอย่างดีให้เธอขยำจนยุ่งเหยิงให้พอใจแลกกับการที่เขาได้สุขสม แน่นอนว่าบัลลังก์ได้เปรียบกว่านั้น นิ้วร้ายยังคงขยับเข้าออกอย่างช่ำชอง พอได้ยินเธอครางเสียงหลงตรงที่เขากระแทกโดนจุดไหนก็ตามภายในโพรงอ่อนหนุ่ม เขาก็ยิ่งกระแทกจุดนั้นซ้ำ ๆ กะให้เธอเสร็จสมออกมา

ขณะนั้นน้ำหวานสีใสหลั่งออกมาจากปากทางสวาทมากขึ้นจนเลอะนิ้ว นิ้วเรียวขยับเข้าออกเน้นจุดที่เธอกระสันมากที่สุดจนหญิงสาวดิ้นพล่านไปมาด้วยความเสียวซ่านปนขอร้องจนน้ำตาสีใสรื้นด้วยความสุข

สะโพกสอบดันไปข้างหน้าจนกลางกายที่แข็งตุงภายใต้กางเกงถูไถกับกลีบร่องของเธอ ทำให้น้ำหวานเปียกชื้นกางเกงเขา บัลลังก์ถอนนิ้วออกพร้อมน้ำสีใสที่เปียกเยิ้ม ก่อนจะนำนิ้วนั้นเข้าปากตัวเองดูดเลียให้เธอเห็นว่ารสชาติน้ำจากตัวเธอมันหวานล้ำแค่ไหน

หม่อนไหมอ้าปากจะห้ามแต่ห้ามไม่ทัน เธอตัวอ่อนระทวยและเขินอายไปพร้อมกัน ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ทำให้เธออยู่ไม่สุขอีกต่อไป บัลลังก์ถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว จ่อส่วนปลายถูไถกับร่องฉ่ำไปมาจนหญิงสาวครางกระเส่า

“อ๊ะ อื้ม คุณ อ๊า”

“อ๊า โครตรรู้สึกดีเลยขนาดยังไม่ยัดเข้าไปนะเนี่ย” บัลลังก์เสียวยิ่งกว่าที่เคยได้รับจากครั้งไหน

“ใส่เข้ามาเถอะค่ะ ฮึก ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ” หม่อนไหมอ้อนวอน แอ่นกลางกายสาวใส่แก่นกายใหญ่ยาว น้ำหล่อลื่นสีใสหลั่งออกมามากจนเขาพอใจ

ชายหนุ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาจับเรียวขาที่เกาะอยู่ตรงเอวสอบแยกออกจากกัน หยิบถุงยางอนามัยที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาฉีกแล้วใส่อย่างรวดเร็ว ก่อนจับหัวบานหยักกดเข้ามาภายในร่องลึกของเธอแล้วค่อย ๆ ดันเข้าไปจนสุดลำ หม่อนไหมกรีดร้องออกมา บัลลังก์มึนงงเพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะส่งสาวบริสุทธิ์มาให้ เขาแช่อยู่อย่างนั้นสักพักก้มลงมองเธอที่มีสีหน้าเจ็บปวด พลันใจเขาอ่อนยวบลงรู้สึกสงสารเธอขึ้นมา จึงเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้เธอ ก่อนจะขยับตัวอีกครั้งเพราะความคับแน่นที่ได้รับทำให้เขาแทบปริแตกออกมา ชายหนุ่มโน้มตัวลงประกบจูบปลอบเธออย่างดูดดื่ม สักพักหนึ่งก็เริ่มขยับเข้าออกเมื่อภายในโพรงอุ่นตอดรัดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ จนเสียวเกร็งไปหมด

เสียงเนื้อกระทบกันดังทั่วห้องวีวีไอพีแห่งนี้

“อ๊า ๆ คุณ ฮึก เสียว อ๊ะ รู้สึกดีเหลือเกิน ตรงนั้น อื้ม” หม่อนไหมผละจูบครางออกมา ช้อนตาปรือมองชายหนุ่มคนตรงหน้าไม่ละสายตา แอ่นบั้นท้ายรับแรงกระแทก ก่อนเขาจะเร่งเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อความเสียวเพิ่มมากอีกจนกลายเป็นจังหวะถี่รัว

หญิงสาวครางเสียงหวานปนสะอื้นข้างหูเขา ต้นขาอวบถูกมือหนาบีบเคล้นจนเนื้อล้นทะลักออกตามง่ามนิ้ว ตามด้วยขึ้นริ้วแดงเป็นรอยมือ เมื่อชายหนุ่มผละออกเปลี่ยนไปจับทรวงอกบีบขยำแทน

“ซี้ด จะไม่ไหวแล้ว แม่ง ตอดดีเกิน”

“อ๊ะ จะเสร็จ เสียว ฮือ อ๊า!”

“อึก อืม!”

สะโพกแกร่งเร่งจังหวะถี่ยิบเมื่อหม่อนไหมบอกว่าใกล้จะเสร็จ ทำให้เสียงเนื้อกระทบกันพร้อมเสียงครางหวานดังทั่วห้อง จนกระทั่งเธอถึงจุดสุดยอดน้ำหวานสีใสหลั่งไหล ในขณะที่แก่นกายหนาใหญ่หลั่งน้ำกามขาวขุ่นออกมาภายในถุงยาง

“เธอฉี่ราดเลยเหรอ อ๊า”

“อ๊ะ อย่าเพิ่งขยับ” หม่อนไหมเสียวซ่านจนสมองขาวโพลน ดวงตาพร่าเบลอชั่วขณะหนึ่ง จิกเกร็งตอดรัดแก่นกายใหญ่แน่นไม่ยอมให้ถอนออก ถ้าขยับอีกนิดเธอเสร็จอีกรอบแน่

“หึ แค่นี้ยังตาลอย ฉันจะทำให้เธอเสียวมากกว่านั้นอีก”

“อย่าถอน อื้อ อ๊า!”

บัลลังก์ถอนตัวตนออกมา ไม่เชื่อฟังคำสั่งของหญิงสาว เขาถอดถุงยางออกก่อนจะเปลี่ยนมาใส่อันใหม่ มองหญิงสาวที่นอนตัวอ่อนอยู่บนเตียงจิกเกร็งผ้าปูที่นอนอยู่ จากนั้นจับท่อนเนื้อยัดกลับเข้าไปภายในรูรักทั้งที่เธอยังไม่หายเสียวดี

“อ๊า!”

“รอบนี้รอรับความเสียวมากกว่าเดิมได้เลย” กล่าวจบก็เร่งเอวสอบกระแทกใส่ปากทางสวาทอย่างดุเดือดจนร่างบางสั่นคลอน หวีดครางเสียงหลงไปพร้อมกับร้องไห้อย่างทานทนไม่ไหว เรียวขาข้างหนึ่งถูกจับพาดบ่า ทำให้ท่อนเนื้อที่ใหญ่โตสอดกระแทกลึกเข้าไปอีก

หม่อนไหมครวญครางขอให้หยุดเพราะเธอเสียวจนทนไม่ไหวแล้ว เสียวจะตายมีอยู่จริงก็วันนี้ เห็นดังนั้นชายหนุ่มจึงถอดถอนตัวเองออก จับหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตัก มองเรือนร่างที่บอบช้ำเพราะเขาทำรอยรักเต็มไปหมด ยิ่งมองก็ยิ่งมีอารมณ์ บัลลังก์หยิบขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงเปิดเทใส่แก้วยกขึ้นดื่ม ก่อนจะอมมันไว้แล้วประกบจูบเธอป้อนน้ำสีอำพันที่รสชาติขมปร่าแสบลิ้นให้เธอกิน

“อ๊ะ”

พอผละจูบออกได้ก็หอบหายใจอย่างหนักหน่วง บัลลังก์ถอนตัวตนออกมาดึงถุงยางอนามัยออก ก่อนจะยกตัวเธอเล็กน้อยจ่อแก่นกายแล้วดันเข้าไปในตัวเธอ

“อ๊า!”

“อา ซี้ด เอาสดตอดเสียวกว่าใส่ถุงอีก”

ไม่พูดพร่ำทำเพลงก็กระแทกเอวสอบใส่บั้นท้ายอวบจนกระเพื่อมไหวไปตามแรง ฟาดฝ่ามือใส่ก้นขาวจนขึ้นรอยมือ

เพียะ!

“อ๊า!”

พร้อมกับกับบีบเคล้นจนเนื้อล้นทะลักระหว่างนิ้ว หม่อนไหมทั้งจุกหน่วงและเสียดเสียวจนเสร็จสมคาท่อนเนื้อของเขาไปอีกครั้ง สัมผัสได้ถึงความเป็นชายที่ขยายใหญ่ขึ้นเพราะเขาถึงจุดสุดยอด หญิงสาวซบลงที่อกเขาหายใจหอบเหนื่อย

เมื่อพายุแห่งความพิศวาสสิ้นสุดลง เหลือเพียงซากปรักหักพังแห่งความสุขสมที่ต่างคนต่างไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นในค่ำคืนนี้ บัลลังก์ก็เอนกายลงนอนข้างเรือนร่างเปลือยเปล่าเปรอะด้วยคราบกามของหญิงสาวเพื่อพักผ่อน

“…ก่อนจะออกไป ล็อกประตูห้องให้ด้วย" บัลลังก์ออกคำสั่ง เขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นคนที่ปริณณ์หรือไม่ก็ราเชนทร์จัดหาไว้บำเรอความสุขให้เขาเป็นแน่

“อือ…” เสียงหวานรื่นหูดังตอบกลับมา หญิงสาวขยับตัวยุกยิก บัลลังก์เองก็ไม่ได้ลืมตาดูว่าเธอทำอะไร จะเดินออกไปเลยเพราะหน้าที่จบลงแล้ว หรือนอนต่อก็สุดแล้วแต่จะทำ เพราะยังไงสิ่งที่เกิดขึ้นก็คงต้องเกิดแค่ครั้งเดียวอยู่แล้ว

ชายหนุ่มซุกหน้าลงกับหมอน ปล่อยตัวเองให้จมลงสู่ห้วงนิทรา โดยไม่รู้เลยว่าเจ้าของเรือนร่างที่ตนเพิ่งร่วมบรรเลงเพลงรักด้วยนั้น ไม่ใช่ของขวัญวันเกิดจากเจ้าของวันเกิดอย่างที่คิดไว้…