“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องอาย เธอบอกมาเลย เท่าไร เงินในกระเป๋าของเธอที่มีติดตัวมันน้อยมากหรือไง ถึงได้มาแว้ด ๆ เสียงให้ฉันรำคาญหูแต่เช้าแบบนี้" ดวงตาสีเปลือกไม้ของบัลลังก์จ้องเขม็งไปยังเรือนร่างอวบอัดที่มีเพียงผ้าขนหนูบดบังสายตาเท่านั้น
คนฟังอ้าปากค้างทันทีหลังจากประมวลผลคำพูดได้ “นี่คุณ… นี่คุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงหากินอย่างนั้นเหรอ! ไอ้คนสารเลว! ทำไมถึงลดคุณค่าผู้หญิงได้ง่าย ๆ แบบนี้ฮะ!”
ไม่พูดเปล่า เธอกระโจนเข้าหาคนตัวโตกว่าที่ยังนั่งอยู่บนเตียงเพื่อทุบตีเข้าที่แผงอกแกร่งด้วยความโกรธ
“ไอ้คนบ้า! คนปากพล่อย! พูดออกมาได้ยังไงว่าฉันเป็นผู้หญิงหากิน! ตบปากตัวเองตามจำนวน พ.ศ.เกิดเดี๋ยวนี้เลยนะ! นี่แหนะ!” มือบางทั้งสองข้างทั้งจิกทั้งข่วนไปบนเรือนกายคนที่ตนนั่งทับอยู่ ผ้าเช็ดตัวที่พันร่างเริ่มหมิ่นเหม่จนใกล้หลุดอยู่รอมร่อ บัลลังก์ทนฟังเสียวแง้ว ๆ เหมือนลูกแมวหางฟูไม่ไหวจึงรวบเอาข้อมือบางทั้งคู่เอาไว้ได้ในคราวเดียวแล้วชูขึ้นเหนือหัว กดร่างหญิงสาวให้นอนราบลงไปบนเตียงกว้างแล้วโถมทับ “ทำบ้าอะไรของคุณอีกเนี่ย!”
“ฉันสิต้องถามว่าเธอทำบ้าอะไร มาจิกมาข่วนฉัน คิดว่าฉันไม่เจ็บหรือไง” เขาออกแรงกดข้อมือที่รวบอยู่แรง ๆ จนคนใต้ร่างนิ่วหน้า “จะเล่นบทโวยวายทำไม ฉันไม่ชอบผู้หญิงพูดมาก รู้เอาไว้ซะด้วย"
เมื่อพูดจบบัลลังก์ก็ประกบริมฝีปากหยักแนบชิดเข้าหากลีบปากอวบอิ่มที่โวยวายไม่หยุดทันที หวังปิดปากไม่ให้คำพูดก่นด่าทอเล็ดลอดออกมาได้ ทำให้ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ จังหวะนั้นเองที่หม่อนไหมเผยอริมฝีปากค้างไว้ เขาสอดลิ้นร้อนเข้าไปด้านในโพรงปากทันที กวาดต้อนน้ำหวานอย่างหิวกระหาย รสชาติหวานละมุนไปหมดจนมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง
ร่างบอบบางที่ดิ้นเร่าไปมาในตอนแรกเริ่มหยุดนิ่งเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่ชายตรงหน้ามอบให้ หม่อนไหมปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารสจูบของเขาช่างหอมหวานละมุนปากไปหมด บทจูบดูดดื่มดำเนินบนเตียงใหญ่อยู่นาน ลืมเรื่องก่อนหน้านี้ไปชั่วขณะ
มือหนาวางลงบนเอวคอดกิ่วบีบเคล้นไม่เบามือจนทิ้งรอยแดงเป็นปื้นไว้ ก่อนจะช้อนร่างบอบบางขึ้นอุ้มมานั่งบนตักแกร่งแล้วสอดนิ้วสางเส้นผมยาวสลวยไปตามความรู้สึกที่ถูกปลุกปั้น ไม่นานก็ผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ทำให้น้ำลายสีใสที่แลกเปลี่ยนกันมีเส้นรยางค์ยืดติดก่อนจะขาดในที่สุด
ใบหน้าสวยแดงซ่าน ไม่กล้าสบตาเมื่อรู้ว่าตัวเองเคลิ้มตามสัมผัสที่อีกฝ่ายชักนำจนมานั่งอยู่บนตักของเขา จับไหล่หนาแน่นเตรียมจะฝังรอยเล็บเมื่อรู้สึกสุขสมจนเกินไปทนรับไม่ไหว
“เป็นไงล่ะ ทีนี้ยังจะกล่าวหาฉันอยู่ไหม” บัลลังก์ถาม ปรายตามองมือเรียวที่วางอยู่ตรงบ่า
“คุณ… คุณ…”
“หึ เถียงไม่ออกก็ยังจะเถียง”
“อื้ม!”
ชายหนุ่มเค้นเสียงหัวเราะในลำคอเมื่อเธออ้ำอึ้งพองแก้มไม่พอใจเพราะเถียงไม่ออก จึงประกบจูบลงที่กลีบปากอวบอิ่มอีกครั้งด้วยความกระหายอยาก มือสอดใต้ก้นอวบก่อนจะอุ้มร่างบอบบางขึ้นในท่านั้น ทำให้หม่อนไหมรีบผละริมฝีปากออกทันที
“คุณจะพาฉันไปไหน” เธอผวารีบกอดคอเขาก่อนจะนิ่วหน้าตัวเกร็งเมื่อบางอย่างมันเสียดสีถูแถวส่วนลับไปมา มันล่อแหลมกลัวว่าจะผลุบเข้าไปด้านในโพรงสีสวยของเธอ
“ไปห้องน้ำน่ะสิ ฉันจะเอาน้ำออกให้” กล่าวจบก็จูบเธออีกครั้งพร้อมกับท่อนเนื้อยักษ์ตื่นขึ้นจนพองโตเผลอกดเข้าไปในกลีบเนื้อครึ่งหนึ่ง
“อื้อ!” ร่างบอบบางดิ้นเร่าไปมาขณะที่โดนอุ้มอยู่ เธอกำลังถูกเขาชักนำอารมณ์อีกครั้งและครั้งนี้กลับโอนอ่อนอย่างง่ายดายเมื่อแก่นกายยาวใหญ่สอดกดเข้ามาลึกจนหมดลำ
บัลลังก์เดินเข้ามาถึงในห้องน้ำพอดีจึงปล่อยให้เธอยืนเองบนพื้น เปิดฝักบัวปล่อยให้น้ำไหลลงมาชโลมร่างของพวกเขาทั้งสองที่กำลังพัวพันกันอยู่ พร้อมกับยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นมา จับร่างหม่อนไหมหันข้างแล้วเริ่มขยับสะโพกสอบเข้าออกในจังหวะเนิบช้าแต่หนักแน่นกดที่จุดกระสันในร่างกายของหญิงสาว
“อะ อ๊ะ ไหนบอกจะเอาน้ำออกให้ไง อื้ม ใหญ่จัง”
“นี่ไง ฉันกำลังเอาน้ำเก่าออกแล้วเติมน้ำใหม่ให้เธอ หวังว่าคงจะชอบนะ ซี้ด” มือหนาคว้าเต้าอวบข้างหนึ่งไว้พร้อมกับบีบจนเนื้อทะลักออกระหว่างนิ้วยามถูกภายในของเธอตอดรัดแท่งเนื้อแนบแน่นจนแทบขยับไม่ได้ อีกมือก็จับเอวคอดกิ่วเริ่มกระแทกใส่ไม่ยั้งในจังหวะถี่รัว น้ำกามของเมื่อคืนไหลกระฉอกออกมาหยดลงพื้นห้องน้ำ
ใบหน้าหล่อเหลาซุกลงที่ซอกคอขาวขบดูดสร้างรอยรักอีกครั้ง ขยับเข้าออกทีไรก็มีเสียงของน้ำหวานเคล้ากับน้ำกามเฉอะแฉะปนกันอยู่ เสียงครางหวานดังลั่นไปทั่วห้องน้ำ และมันยิ่งดังมากขึ้นไปอีกเมื่อถูกกระทำรักหนัก ๆ เข้า
“อ๊า ๆ อึก จุก”
จังหวะการตอกอัดถี่กระชั้นมากขึ้น ทุกครั้งที่ดันเข้าไปลึกจนสุดโคน สัมผัสแนบแน่นถึงกันและกันคลอเคลียไปมาเพิ่มความกระสัน หน้าท้องของหม่อนไหมป่องนูนขึ้นมาตามจังหวะ
“ครางเบา ๆ หน่อยสิ อืม” ถึงจะกล่าวจะแบบนั้นแต่เอวสอบกลับยิ่งเร่งจังหวะระรัวสอบใส่โพรงรักมากยิ่งขึ้น ปลายเท้าที่ยืนเขย่งขยับเอวคอดร่อนส่ายเข้าหาท่อนเนื้อยาวใหญ่ที่ตอกอัดลงมาอย่างกระสันซ่าน
ร่างกายของทั้งสองโรมรันกันอยู่ภายใต้ฝักบัวที่ปล่อยหยาดน้ำไหลลงมาจนเปียกชุ่ม ดวงตาคมมองผิวเนื้อขาวที่มีหยาดน้ำเกาะพราวอยู่ก็อยากดูดขบเนื้อขาวนั่นให้ช้ำสักที แต่ติดที่ว่าเขาดูดจนเธอช้ำเต็มตัวไปหมดแล้ว
มือกดสบู่เหลวออกมาแล้วชโลมทาบนเต้าอวบของหม่อนไหมเน้นจุดนั้นเป็นพิเศษ เขานวดเคล้นทรวงอกบีบสลับไปมาอย่างนึกมันมือขณะที่สะโพกสอบก็ยังตอกอัดไม่หยุด คราบน้ำกามเหนียวหนืด เรียวขาที่เขาถืออยู่ถูกวางลงให้เธอกลับมายืนอีกครั้ง แต่เป็นการยืนหันหน้าเข้าหากระจกใสแล้วหันหลังให้เขา
“ถูหลังให้นะ”
“อ๊ะ อื้อ อื้ม อ๊า กระแทกแรง ๆ อ๊า ๆ”
เสียงทุ้มกระซิบกระซาบข้างหูพร้อมกับขบลง พอเธอตอบรับก็นำสบู่เหลวกลิ่นหอมถูหลังให้ แต่เมื่อหม่อนไหมเร่งให้เขากระแทกแรง ๆ กว่านี้ก็ถึงกับหมดความอดทนที่จะเล่นอีกต่อไป