เมียหมอ

EPISODE 6

ผมกระชากตัวหมอมายมาอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปประเคนหมัดหนักๆ ใส่ผู้ชายคนนั้นจนตัวมันเซถลาถอยหลังไป

"อย่าเสือกมาแตะต้องตัวเมียกู" ผมตะโกนใส่หน้าไอ้ผู้ชายที่โดนผมต่อย หมอมายและเพื่อนผมที่เดินตามมาที่หลังตกใจไม่น้อยกับคำพูดของผม

ผมก็ตกใจเหมือนกัน ไม่คิดว่าตัวเองจะพูดแบบนั้นออกไป แต่ก็เอาเถอะ ผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว

"มีเมียสวย เอ็กซ์แบบนี้ก็แบ่งกันสิ แบ่งกันเชยชมอะ รู้จักเปล่า" หลังจากตั้งตัวกับหมัดผมที่ต่อยมันได้ มันก็เอ่ยคำพูดกวนส้นตีนผมออกมาทันที จนผมต้องประเคนทาบาให้มันอีก หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็ชุลมุนวุ่นวายไปหมด

"เป็นหมอหรือเป็นนักเลงค่ะ ถึงได้กล้าบ้าบิ่นขนาดนั้น" หมอมายถามพลางเอาสำลีเช็ดเลือดที่มุมปากของผม

"แล้วเธอล่ะเป็นหมอหรือเป็นอะไรถึงได้ไปเที่ยวสถานที่แบบนั้น" ผมว่าก่อนจะสบตาหมอมายนิ่งๆ

"กฤษก็เป็นหมอ ยังไปเที่ยวได้เลยหนิคะ"

"ผมเป็นผู้ชายไหมล่ะผมเอาตัวรอดได้ นี่ดีนะที่ผมกับเพื่อนไปดื่มที่นั่น ไม่อย่างนั้นนะ ไม่อยากจะคิด"

"เป็นห่วงก็บอกเถอะค่ะ อย่าปากแข็ง" เธอกำลังพล่ามอะไรอยู่ ผมคิดในใจ

"ฝันอยู่เหรอ"

"นั่นนะสิคะ" แล้วเธอก็เงียบปากไป

อย่าถามหาว่าเพื่อนผมหายไปไหน พวกมันแยกย้ายกันไปหมดแล้วครับ ตอนนี้ผมก็อยู่คอนโดหมอมาย มาทำแผลเฉยๆ ครับ ไม่ได้คิดอะไร

"ค้างไหมคะ"

"ไม่" ผมตอบก่อนจะคว้าเสื้อมาสวมใส่แล้วเดินออกจากห้องหมอมายมา โดยไม่สนใจแววตาของเธอที่มองมายังผมสักนิด

รู้ครับว่าเธอคิดอะไร แต่ผมไม่อยากจะมีใครอีกแล้ว ผมเข็ด....

กลับมาถึงบ้านก็เที่ยงคืนแล้วครับ ถอดเสื้อเข้าห้องน้ำมาอาบน้ำ ก่อนจะล้มตัวลงนอน

ติ้ง

หมอมาย: หลับฝันดีนะคะ

ผมหยิบโทรศัพท์มากดดูข้อความที่หมอมายส่งเข้ามานิ่งๆ ไม่คิดจะตอบกลับไป ก่อนจะเอื้อมมือปิดไฟหัวเตียง แล้วปิดตานอน

ครืด ครืด

ผมสะดุ้งตัวตกใจกับเสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นมากลางดึก ผมเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนฝาผนังบ่งบอกเวลาตีสามพอดี ผมเอื้อมมือไปควานหาโทรศัพท์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะกดรับสาย เอามาแนบหู

"ครับ"

"หมอกฤษขอโทษที่ผมโทรมารบกวนเวลาของคุณ แต่มีเคสด่วนต้องผ่าตัดตอนนี้เลยครับ หมอนัทติดอีกเคสหนึ่ง" หมอแจพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนปนขอร้อง

"ผมจะรีบไป" ผมพูดแค่นั้นก่อนจะกดตัดสาย แล้วลุกมาใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะคว้ากุญแจรถ เดินมาขึ้นรถขับรถมาโรงพยาบาล

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล พยาบาลก็รีบพาผมเดินมายังห้องผ่าตัดทันที หน้าห้องผ่าตัดเต็มไปด้วยญาติคนไข้ที่ต่างพากันนั่งร้องไห้อยู่

จู่ๆ ก็มียายคนหนึ่งรีบเดินเข้ามาจับมือผมทั้งน้ำตา

"หมอ หมอช่วยตาด้วยนะลูก ช่วยตาด้วยนะ" ยายพูดทั้งน้ำตาก่อนจะเขย่าแขนผม

"ยายใจเย็นก่อนนะครับ ผมจะช่วยตาให้สุดความสามารถของผมเองยายไม่ต้องเป็นห่วง" ผมลูบหลังมือยายเบาๆ

"หมอสัญญากับยายนะ"

"ครับ ยายไปพักนะครับ เดี๋ยวจะเป็นอะไรไปอีกคน"

"จ้ะ ยายจะไปพัก"

ผมยิ้มให้ยายบางๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องผ่าตัดมา ทันทีที่ผมย่างขาเข้าห้องนี้มา การผ่าตัดก็เริ่มขึ้นทันที

คุณตาที่นอนบนเตียงคนไข้ หัวใจท่านล้มเหลว ต้องทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจโดยเร็ว การผ่าตัดครั้งนี้ใช้หมอถึงสองคน คือผมกับหมอแจ

"ไหวรึเปล่าครับหมอกฤษ" หมอแจหันมามองหน้าผม ก่อนจะเอ่ยถาม

"ไหวครับหมอ" ผมตอบพร้อมยิ้มบางๆ ให้หมอแจ

การผ่าตัดเป็นไปด้วยความราบรื่น คุณตาปลอดภัย ผมกับหมอแจถึงกับยิ้มกว้างออกมา หลังจากที่เคร่งเครียดกันมาหลายชั่วโมง

แกร่ก

"ตาล่ะหมอ ตาเป็นไงบ้าง"

"ตาปลอดภัยแล้วครับ คุณยายหายห่วงได้"

"โล่งอก"

"เดี๋ยวหมอจะย้ายคุณตาไปห้องพักฟื้นนะครับ"

"ขอบคุณมากนะคะหมอ"

"ยินดีครับ"

ผมยิ้มให้คุณยายกับญาติๆ ของยาย ก่อนจะเดินกลับมายังห้องทำงาน ผมทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ พลางเอาเอกสารมาอ่านต่อ

ผ่าตัดเสร็จแล้วผมก็ไม่ได้พักหรอกครับ เพราะมีงานด่วนเข้ามา เหนื่อยแค่ไหนผมก็ยอมทำ เพราะมันคืออาชีพที่ผมรัก

ระหว่างที่ผมก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารอยู่นั้น จู่ๆ ประตูห้องทำงานของผมก็ถูกผลักเข้ามา ผมเงยหน้ามองคนมาเยือนใหม่

"สวัสดีครับพี่ชาย"