Chapter 17
Lander's POV
Pagkamulat ng mga mata ko, awtomatikong sa bandang balkonahe ang tinungo ng mga ito. Ilang araw na akong hindi nagpupunta roon, mag-iisang linggo na. Ganoon din sa mga pinto at bintana ko roon. Ganoon ko na rin katagal dala-dala ang urge na buksan iyon at tanawin ang dati kong tinatanaw roon, ang silid ni Ksenia.
Ang isang linggong lumipas ay tila lakad ng pagong na gumapang, ang tagal, nakaiinip, nagpapahirap sa dibdib at isip. Ayaw kong linawin sa sariling dahil umusad ang mga araw nang hindi ko nakikita si Ksenia.
Tama pa ba ang ginagawa ko? Wala naman siyang kasalanan kung kaya niya akong basahin. Noon pa man, alam at nararamdaman ko nang may kakayahan siyang kakaiba base kung papaano niya ako tingnan noon.
Masyado lang akong guilty. Natatakot ibahagi ang p
