Chapter 87
Ksenia’s POV
“Masarap sa pakiramdam na isiping may nabago akong isang buhay, Kuya... At masaya akong buhay ng asawa ko iyon...” patuloy ko sa mas pinahina nang mga hikbi.
Huminga siya nang malalim at sa puntong ito ay nagawa na niyang ibaba ang paningin sa bandang tiyan ko. Matagal din siyang nakatitig sa parte ng katawan kong ito bago muling bumuwelo nang isa pang paghinga. Aburido pa rin ito pero wala na ang galit sa anyo.
“Pinsan, gusto ko lang malaman mong...” Itinigil niya pagsasalita at pilit na ngumiti nang tipid sa akin. “Asahan mong hindi mo ako magiging kalaban sa punto ng buhay mo na ito...”
Again, my tears instantly crawl down to my cheeks. Ramdam kong kina-debate muna nito ang sarili bago niya nagawang isalita iyon sa mukha ko.
“Oo, nakadidismaya at nakalulung
