Chapter 80
Ksenia's POV
"Saan ba kasi kayo nagpupunta, anak? Akala ko hindi ka na sisipot, eh. Kanina ko pa kayo hinihintay rito." Nag-aalala pa rin siya kahit nandidito na kami sa harapan niya. "Oh, my goodness, Ksenia... Sobrang nag-alala talaga ako. Alam kong kung magbabago man ang isip mo right this moment ay hindi kita masisisi... Pero kasi... Paano ang Papa mo."
Nilapitan ko siya at niyakap na lang bigla. Alam kong yakap ko lang naman ang kailangan niya, eh. Ito lang ang makapagpaparamdam sa kaniya ng kaginhawaan.
"Siyempre uuwi ako, Mama... Miss na miss ko na rin si Papa, eh..." Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya. Nang makita kong medyo umayos-ayos na ang anyo niya ay napangiti na rin ako. "May dinaanan lang po kami ni Lander kanina... Pero nakikita naman ninyo, 'di ba? Dumat
