นิยายเรื่อง รักนี้มีแสงตะวัน

แสงตะวันนี้มีรัก

แสงตะวัน เด็กสาวที่ถูกทิ้ง ทั้งจากครอบครัวและคนที่เธอฝากใจไว้กับเขา เพราะคิดว่าเขาจะรักเธอ แต่เปล่าเลย เขา! ไม่ได้รักเรา เขา! ไม่ต้องการเราและลูก ที่เกิดมาจากเขา เขา! ที่ทำให้พ่อและแม่ตัดขาดความเป็นพ่อแม่ลูก เพียงเพราะเธอ........ ท้อง ไม่มีพ่อ

พิพัฒน์ อเล็กซ์ หยาง ชายหนุ่มอายุ 31 ลูกครึ่งไทยจีน

แสงตะวัน แก้วไพศาล หญิงสาว อายุ 22 ที่ชีวิตสุดแสนจะพัง เพียงเพราะ เธอรักเขา คนที่ไม่คิดจะรักเธอ เห็นเธอเป็นแค่ผู้หญิงที่บำเรอความสุขให้เขาในวันที่เขามีความต้องการ

1.

ตะวัน : ปลายฟ้าลูก ไม่ปีนโต๊ะนะคะ ผู้เป็นแม่ตะโกนร้องบอก เพราะกลัวลูกสาวสุดที่รักของเธอจะตกโต๊ะ จนหัวร้างข้างแตก เพราะแม่ลูกสาวของเธอสุดจะดื้อ และอยู่นิ่งๆไม่เป็น

นู๋ปลาย : คุณแม่ขา..... โต๊ะไม่สูงเท่าไรนะคะ นู๋ไม่ตกแน่นอนค่ะ

ตะวัน : ไม่ได้ค่ะ ไม่ว่ามันจะสูงหรือไม่ นู๋ก็ห้ามปีนนะคะ มันอันตราย แม่มีนู๋แค่คนเดียวนะคะ ถ้านู๋เป็นอะไรขึ้นมา แม่จะทำยังไงคะ?

นู๋ปลาย : นู๋ขอโทษคะคุณแม่....... คุณแม่ไม่ร้องนะคะ นู๋แค่อยากเก็บดอกไม้ริมรั้วให้คุณแม่เองค่ะ นู๋ขอโทษค่ะ ¥~¥

ตะวัน : ทีหลังปลายต้องบอกแม่นะคะ ว่านู๋ต้องการอะไร ถ้าแม่ช่วยได้ แม่จะช่วยนะคะ

นู๋ปลาย : ค่ะคุณแม่ นู๋ขอโทษคุณแม่อีกครั้งนะคะ

หลายนาทีต่อมา

ป้าโฉมป้าที่พูดเสียงดัง พูดจาตรงไปตรงมา แต่ใจดี รักเด็ก ยิ่งยายนู๋ปลายฟ้าแล้วละก็ เป็นสุดที่รักของป้าโฉม เพราะป้าโฉมคอยช่วยเหลือเธอมาตั้งแต่เธอเริ่มท้องจนถึงตอนนี้ ป้าผู้ที่ไม่มีความสัมพันทางสายเลือด แต่รักเธอดั่งเธอเป็นลูกเป็นหลาน ส่วนคนที่เป็นครอบครัวของเธอนั้น.......

ป้าโฉม : นู๋ปลาย หลานยาย อยู่ไหนลูก......

นู๋ปลาย : ยายโฉม......... ยายโฉมคนสวยของนู๋

ป้าโฉม : ดูสิลูก วันนี้ยายโฉมได้กุ้งมาตั้งหลายตัวแหนะ จะเอาไปทำอะไรกันดีน๊า....

นู๋ปลาย : แม่ขาาาาาาา แม่.......

ตึก ตึก ตึก ตึก แฮ็กๆๆ

ตะวัน : ปลาย...... เป็นอะไร แฮ็กๆๆ

นู๋ปลาย : ดูกุ้งสิคะ ตัวใหญ่มาก ยายโฉมถาม ว่าจะทำอะไรกินดี (ยิ้มแป้น)

ตะวัน : นู๋ลูกกกกกก ทีหลังอย่าทำอย่างนี้นะคะ แม่ตกใจหมดนึกว่านู๋เป็นอะไร

ป้าโฉม : วุ๊ย.... ตะวัน เราอ่ะ ตื่นตกใจเวอร์วังอลังชานะ ยัยนู๋ปลาย แค่เรียกเฉยๆ ทำเป็นตกอกตกใจไปได้ ไปๆๆ วันนี้จะทำอะไรให้ป้ากินดี

ตะวัน : เดี๋ยวตะวันดูของในตู้เย็นก่อนนะคะ เดี๋ยสถ้าทำเสร็จแล้วจะไปเรียก

*กล่าวเสร็จพร้อมส่ายหน้าให้กับ 1สาวใหญ่ และ1สาวเล็ก

ป้าโฉม : โอเคๆ งั้นนู๋ปลายไปเล่นบ้านยายโฉมดีกว่าลูก

นู๋ปลาย : ค่า........

ตะวันฉายได้แต่ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มให้กับความสุขที่เธอมีตอนนี้ ความสุขที่เธอไม่เคยนึกว่าจะได้เจออีกครั้ง หลังจากวันที่เธอโดนพ่อและแม่แท้ๆตัดขาดความสัมพัน เพียงเธอท้องไม่พ่อให้ลูก อันที่จริงพ่อน่ะมีแต่เขาไม่รับก็เท่านั้นเอง หึ เท่านั้นเอง ถ้าไม่เจอป้าโฉมในวันนั้นเมื่อ4ปีที่แล้ว วันที่เธอไม่เหลือใคร วันที่เธอพร้อมจะดับชีวิตตัวเอง ถ้าวันนั้นไม่เจอป้าโฉม ก็คงจะไม่มีเธอและปลายฟ้าในวันนี

หลังจากกินมื้อค่ำกันเสร็จ ตะวันก็พาปลายฟ้ากลับบ้าน เพราะเธอต้องเตรียมตัวไปเข้าร้าน ไปดูเสื้อผ้าล็อตใหม่ ใช่เธอขายเสื้อผ้า แต่เป็นเสื้อผ้าเด็ก เพราะตอนที่เธอคลอดปลายฟ้า เธอไม่มีเงินทองมากองอยู่ตรงหน้า เธอจึงต้องเย็บเสื้อผ้าให้นู๋ปลายเอง ผ้าส่วนใหญ่ เป็นเศษผ้าของป้าโฉม เธอจึงเริ่มจากเย็บด้วยมือ เพราะความที่เธอถนัดด้านคหกรรม เธอจึงใช้วิชาที่ได้เรียนมาจนจบ ม.6 นำมาใช้ ใช่ เธอ จบแค่ ม.6 สาเหตุที่จบแค่ ม.6 เพราะเธอท้องก่อนที่จะเริ่มเข้า มหาลัย. แต่ชั่งมันเถอะ ตอนนี้เธอมีความสุขดี

ตะวัน : ปลายลูก อาบน้ำแปรงฟันนะคะ พรุ่งนี้แม่ต้องเข้าร้านแต่เช้าไปดูเสื้อผ้า

ปลายฟ้า : ค่ะคุณแม่

เช้าต่อมา

ตะวัน : ปลายลูก เสร็จรึยังเอ่ย?

ปลายฟ้า : ค่ะ มาแล้วค่าาาา

ป้าโฉม : จะไปกันแล้วเหรอ

ตะวัน : ค่ะ ป้าโฉม เจอกันที่ตลาดนะคะ

ป้าโฉม : เออๆๆ ไปๆ เจอกันนะคะคนสวยของยายโฉม

ตลาด

พนักงาน : สวัสดีค่ะ พี่ตะวัน

ตะวัน : สวัสดีจ๊ะ น้องเอ ของมาแล้วใช่ไหม?

พนักงาน : ค่ะ...... น้องปลาย...... มาดูชุดลายใหม่กับพี่เร็ว สวยม๊ากกกกกก

ปลายฟ้า : สวัสดีค่ะพี่ เอ ไปค่ะ นู๋อยากดู

หลังจากตรวจเช็คสินค้าเรียบร้อยแล้ว ตะวันและพนักงาน น้องเอ ก็วางแผนกันว่าจะเริ่มถ่ายรูปที่ไหน โชคดีที่จังหวัดที่เธอมาอยู่ค่อนข้างสวย มีสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติเยอะ จึงง่ายต่อการวางแผนถ่ายรูป

ตะวัน : น้องเอ งั้นวันเสาร์-อาทิตย์เราไปหาที่ถ่ายรูปกัน น้องเอ ว่างไหม ถ้าไม่ว่างก็โทรมาบอกพี่นะ

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะพี่ตะวัน งั้นเดี๋ยวหนูไปดูหน้าร้านก่อนนะคะ

ตะวัน : ได้ๆ ฝากด้วยนะ เดี๋ยวพี่เช็คใน FB ,IG ก่อน เดี๋ยวออกมาช่วยนะ

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะ

30 นาทีต่อมา

ตะวัน : ปลายลูก ถูกใจชุดไหนคะ จะได้เลือกเอาไปใส่

ปลายฟ้า : คุณแม่ขาาาาาา นู๋อยากได้หมดเลย ชุดมีแต่สวยๆ นู๋ว่าต้องให้ยายโฉมมาช่วย้ลือกแล้วค่ะ

ตะวัน : ฮ่าๆๆ แม่ว่าคงจะได้หอบกลับบ้านหมดแน่เลย ถ้ายายโฉมช่วยเลือก เอาเป็นว่าเดี๋ยวแม่ช่วยเลือกดีกว่านะคะ

ปลายฟ้า : ก็ได้ค่ะ ^_^

10 โมงเช้า

ป้าโฉม : คนสวยของยายโฉมมมมมม อยู่ไหนคะ

ปลายฟ้า : อยู่นี่ค่าาาาาาาา ยายโฉมคนสวย

ตะวัน/พนักงาน น้องเอ : ^_^

พนักงาน น้องเอ : ชมกันอยู่สองคนเท่านี้ ฮ่าๆๆ

ตะวัน : จะพากันไปไหนอีกคะเนี่ย

ป้าโฉม : จะพาไปเล่นที่ร้านน่ะ ลูกน้องป้าพาลูกมาด้วย กลัวยายนู๋ปลายเหงาเลยมาชวน เพื่ออยากมีเพื่อนเล่น ว่าไปคะ ไปกับยายโฉมไหม?

ปลายฟ้า : คุณแม่ขาาาาาา นู๋ไปได้ไหมคะ?

ตะวัน : ได้ค่ะ แต่ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามปีนป่ายนะคะ

ปลายฟ้า : ค่าาาาาาาา ^___^

ตะวัน : ฝากด้วยนะคะป้าโฉม ถ้าดื้ออนุญาตให้ตี

ป้าโฉม : ฉันไม่ตีหลานฉันย๊ะ

ตะวัน : ^_^ ส่ายหัวให้กับยาย(ไม่แท้)กับหลาน(ไม่แท้)

12 นาฬิกา

ตะวัน : น้องเอ พักเที่ยงก่อน ไปกินข้างเที่ยงก่อนปะ

พนักงาน ร้องเอ : ได้ค่ะ เดี๋ยวจะรีบไปรีบกลับนะคะ

ตะวัน : จ้า ไม่ต้องรีบขนาดนั้นนะ พักผ่อนให้หายเมื่อยก่อน

พนักงาน น้องเอ : ค่ะ

ตื๊ด....... ตื๊ด......

ตะวัน : ค่ะป้าโฉม.... ค่ะ ..... ได้ค่ะ ....ฝากด้วยนะคะ

ตะวันพาร์ท

ฉันโชคดีที่เจอคนที่ดีในจังหวะชีวิตที่มันดาวน์มากๆ ที่มีคนนำพาฉัน ให้เจอแสงสว่าง ชีวิตที่อับจนหนทาง ทางเดินที่มืดมิด แต่ได้เจอกับแสงสว่างอย่างป้าโฉม ป้าโฉมเป็นแสงสว่างนำทางให้ฉันได้เจอในสิ่งที่เรียกว่าฟ้าหลังฝน

พนักงาน น้องเอ : พี่ตะวัน เมื่อกี้ หนูไปกินข้าว คนในตลาดพูดๆกันว่า บ้านตรงข้าม ที่เขาขายแพงๆ ตอนนี้ขายได้แล้ว แล้วเห็นว่า เจ้าของบ้านคนใหม่ เขาซื้อที่ดินรกร้างติดกันด้วย ต่อไปนี้แถวนี้คงจัดีขึ้นเยอะแน่เลยคะ

ตะวัน : แล้วใครซื้อเหรอ พอรู้รึเปล่า?

พนักงาน น้องเอ : ไม่รู้คะ แต่คงจะรวยน่าดู แค่บ้านก็ 7-8ล้านเข้าไปแล้ว แล้วที่ติดๆกันอีก คงจะหลาย 10 ล้าน พี่ตะวันไปกินข้าวเถอะคะ เดี๋ยวหนูเฝ้าร้านเอง

ตะวัน : ฝากด้วยนะ เดี๋ยวรีบไปรีบมา

ณ ตลาด

แม่ค้าขายผัก : ไงตะวัน ยัยนู๋ปลายไม่มาด้วยเหรอ

ตะวัน : อยู่กับป้าโฉมค่ะ ^_^

แม่ค้าขายผัก : นั่นก็ขโมยลูกสาวคนอื่นไปเป็นของตัวเอง แต่เอาจริงๆ ยัยนู๋ปลายก็น่าขโมยกลับไปบ้านจริงๆ ถ้าใส่ถุงกลับไปได้ป้าก็ทำ ฮ่าๆๆๆ

ตะวัน : ป้า**** วันนี้มีหนูเอามะระหวาน 1โล เอาผักหวาน ไข่มดแดงด้วยนะคะ เดี๋ยวกลับมาเอา

แม่ค้าขายผัก : จ้า....

ตะวัน : สวัสดีคะ ป้า*** คอหมูสันใน ,1โล กระดูกหมูอ่อน 1โล , หมูสามชั้น ครึ่งโลนะคะ เดี๋ยวกลับมาเอานะคะ

แม่ค้าขายหมู : จ้าแม่หนูตะวัน

หลังจากพักกลางวัน

ตะวัน : น้องเอ วันนี้ไม่มีอะไรแล้วกลับเลยก็ได้นะ ไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อน เพราะเดี๋ยวสัก 2 ชม.พี่ก็จะปิดร้านแล้ว จะไปนั่งคิดหน่อยว่าจะถ่ายรูปที่ไหนดี

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะพี่ตะวัน

ตะวัน : พรุ่งนี้ก็มาเหมือนเดิมนะ 9 โมง

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะ งั้นหนูขอเช็คดูเสื้อผ้าลายนี้หน่อยนะคะ ว่าเหลือไซต์ไหนบ้าง เพราะเหมือนจะขายดี

ตะวัน : จ้า ^_^ เออ แล้วเรื่องเรียนละ จะต่อ มหาวิทยาลัยไหน?

พนักงาน น้องเอ : ยังไม่รู้เลยค่ะ ต้องดูก่อนว่าวุฒิการศึกษานอกโรงเรียน จะไปสมัครที่ไหนได้

ตะวัน : ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกพี่นะ

พนักงาน น้องเอ : ขอบคุณค่ะพี่ตะวัน

1ชม.ต่อมา

พนักงาน น้องเอ : พี่ตะวันคะ วันนี้หนูกลับก่อนนะคะ

ตะวัน : จ้า ขับรถดีๆล่ะ

พนักงาน น้องเอ : ค่า....... พรุ่งนี้เจอกันนะคะ

เห้อ..........

ตะวัน : เสร็จสักที ว่าแล้วโทรหาป้าโฉมดีกว่า

ตะวันพาร์ท

ป้าโฉมคะ วันนี้หนูได้ผักหวาน ไข่มดแดงมา มีมะระหวานด้วย ....... ค่า ........ค่ะ ตามนั้นนะคะ ฝากยัยปลายด้วยนะคะ ค่า......เจอกันตอนเย็นนะคะ

ตกเย็นวันนั้น

ปลายฟ้า : คุณแม่ขา.... คิดถึงคุณแม่จังเลยคะ ^_^

ตะวัน : ใช่เหรอคะ? ^_^ คุณแม่นึกว่านู๋ลืมคุ๊แม่ซะแล้ว

ปลายฟ้า : โอ๋........ ไม่เสียใจ ไม่งอแงนะคะ นู๋คิดถึงคุณแม่ค่ะ แต่วันนี้นู๋ยุ่ง ช่วยยายโฉมขายผ้าแล้วก็ไปเล่นกับเพื่อนๆค่ะ ^___^

ตะวัน : จ้า..... วันนี้มีกระดูกหมูอ่อนทอดกระเทียมพริกไทยของชอบนู๋ด้วยนะ

ปลายฟ้า : *○* นู๋ไปล้างมือก่อนนะคะ

ตะวัน : จ้า......

ป้าโฉม : ยัยดื้อเอ้ย..... ปีหน้าจะให้เข้าอนุบาลจริงๆเหรอ

ตะวัน : ค่ะ หนูอยากให้ยัยปลายเรียนรู้อะไรใหม้ๆที่โรงเรียนค่ะป้าโฉม ป้าก็รู้ว่ายัยปลายฉลาดแค่ไหน ฉลาดแกมโกงอีกต่างหาก

ป้าโฉม : นี่..... อย่ามาว่ายัยนู๋ปลายคนสวยของป้านะ หึ

ตะวัน : ^_^ ค่า....... หนูอยากให้ยัยปลายเรียนรู้ตามวัย อย่กให้แกเจอเพื่อนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆค่ะป้า

ป้าโฉม : ก็จริง เอาๆ ค่อยว่ากันอีกที ไหนๆ วันนี้ทำอะไรบ้าง

ตะวัน : นี่ค่ะ อ้าว ทำกระดูกอ่อนทอดกระเทียมพริกไทยด้วยเหรอ

ตะวัน : ยัยปลายอยากกินมาหลายวันแล้วค่ะ วันนี้มีเวลา เลยทำให้แกหน่อย

ปลายฟ้า : มาแล้วค่าาาา........

ตะวัน : ปลาย.....จะวิ่งทำไมคะ เดี๋ยวก็ล้มหรอก เดี๋ยวขาเป็นแผลไม่สวยนะเออ

ป้าโฉม : เออ...นั่นสิยัยนู๋ ไม่เอาๆ ไม่วิ่งนะ เดี๋ยวล้มขึ้นมาขาลายไม่สวย เป็นนางงาม นางแบบไม่ได้นะจ๊ะบอกให้

ตะวัน : นี่ป้าโฉมยังมีความคิดจะส่งยัยดื้อไปประกวดอะไรต่อมิอะไรอีกเหรอคะ

ป้าโฉม : แน่นอน หลานฉันสวย ใครก็สู้ไม่ได้ ลองมาสู้สิ รู้จักยายโฉมน้อยไป

ตะวันได้แต่ส่ายและยิ้มเบาๆให้กับสองสาว ที่รักกันดั่งญาติแท้ๆ คลอดกันออกมา

แต่ก็ดีที่อย่างน้อยปลายฟ้ามีคนที่รักแกเยอะแยะขนาดนี้

2.

หลังจากที่ตะวันและ น้องเอ ตกลงกันได้แบ้ววันนี้เลยพากันไปหา Location เพื่อให้นางแบบสุดสวย(มั้ง) ประจำซอย ถ่ายรูป วันนี้มีกองเชียร์ กิติมศักดิ์มาคุมการถ่ายแบบ

ตะวัน : ปลายลูกมาแต่งตัวดีกว่า ใส่ชุดนี้ก่อนนะคะ เพราะทันจะได้เข้ากับพื้นที่

ป้าโฉม : ว๊าย...... สวยสุดคะลูก สวยที่สุดหลานยายโฉม สวยเหมือนยายเลยดูสิ

ฮ่าๆๆๆๆๆ ทั้งตะวันและน้องเอ ต่างพากันหัวเราะ

การถ่ายแบบดสื้อผ้าวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดีพร้อมเสียงหัวเราะจองทุกคน แต่!! ในมุมๆหนึ่ง มุมที่แสงตะวัน ไม่ได้สังเกตุ กลับมีใครคนนึง มองมาด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

พิพัฒน์

ฝากด้วย ฉันต้องรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงในรูป ทุกเรื่อง ภายในวันพรุ่งนี้ ย้ำว่าทุกเรื่อง

นั่นเธอรึเปล่า ใช่เธอจริงๆรึเปล่า แล้วถ้าใช่ ทำไมถึงมาอยู่แถวนี้ มาเที่ยวเหรอ? แล้วมากับใคร เธอแต่งงานรึยัง แล้วเธอมีลูกแล้วรึยัง

พิพัฒน : โจ้..... แกคอยรายงานฉันว่าผู้คนนั้น ทำอะไรอยู่ คอยตามดูให้ที ว่าเขาทำอะไร กลับจากที่นี่ตอนไหน

โจ้ : ครับ แต่ว่า...... ผู้หญิงคนไหนเหรอครับ?

พิพัฒน์ : ไอโง่เอ้ย...... คนั้นไง..... อ้าว! ไปไหนแล้ววะ โถ้เว้ย...... งั้นดูนี้ รูป!

โจ้ : ครับ ผมจะลองเดินดูให้นะครับ

พิพัฒน์ : อืม

หลังจากที่พากันถ่ายรูปเสร็จ ก็เริ่มเก็บของเพื่อจะเอาไปได้ที่รถ แสงตะวันถือข้าวของด้วยความทุลักทุเล จนมีชายคนนึงเดินมาช่วย

โจ : ผมช่วยนะครับ เห็นถือของพะลุงพะลัง เยอะแยะ เหมือนจะย้ายบ้านเลย ฮ่าๆๆ

ตะวัน : ขอบคุณค่ะ ^_^

โจแทบจะละลาย เพราะรอยยิ้มของแสงตะวัน มันทำให้เขาแทบล้มทั้งยืน รอยยิ้มที่เขาไม่เคยพบเจอที่ไหน รอยยิ้มที่ดูจริงใจขนาดนี้ เพราะส่วนใหญ่เขาเจอแต่รอยยิ้มที่เสแสร้ง เขาต้องรู้ให้ได้ว่าอะไร ทำให้นายของเขาอยากรู้เรื่องของเธอขนาดนี้

โจพาร์ท

นายครับ ผมเจอแล้วครับ ตอนนี้เธอเดินไปส่วน..... ครับ เธอชวนผมดื่มกาแฟ

ฮ๊ะ?...... ไม่ทันแล้วครับ เธอซื้อให้แล้วครับ เธอกำลังเดินมาแล้วครับ แค่นี้ก่อนนะครับ

พิพัฒน์พาร์ท

ไอโจ...... ไอห่าเอ้ย..... กูให้มึงไปคอยตามดู ไม่ใช่ให้มึงไปเต๊าะเขา ไอเวรเอ้ย..... รอก่อนเถอะมึง..... หืม.......

ตะวัน

ต้องขอบคุณ คุณโจมากนะคะ ที่ช่วยถือของ สภาพของตะวันคงจะตลกน่าดูสินะคะ ฮ่าๆๆ

โจ

ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แต่ว่าทำไมคุณถึงหอบข้าวของเยอะขนานี้ครับ คุณจายของที่นี่เหรอครับ

ตะวัน

เปล่าค่ะ พอดีมาถ่ายงานนะคะ คือตะวันมีร้านขายเสื้อผ้าเด็กน่ะค่ะ เลยพากันออกมาถ่ายรูปนอกสถานที่

คุณแม่ค่าาาาาาาา

^_____^

โจ

นั่นลูกคุณตะวันเหรอครับ น่ารักจัง

ตะวัน

ใช่ค่ะ น้องปลายฟ้า แล้วก็อีก2คนคือ น้องเอ ลูกน้องที่ร้าน ป้าโฉม คุณยายคนสวยของน้องปลายเขาน่ะค่ะ ^_^

โจ(คิดในใจ)

หืม..... น่ารักทั้ง 2 คนแห๊ะ(แต่ไม่ใช่ป้าโฉมนะครับ) จะว่าไปน้องเอนี่..... หือ...... หยุดๆๆๆ ไอโจ หยุดความคิดลามกของมึงเดี๋ยวนี้

ตะวัน

เอ่อ.....คุณโจเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ ปวดหัวเหรอค่ะ?

โจ

อ๋อ เปล่าครับ ไม้ได้เป็นอะไร

ตะวัน

มาแล้วค่ะ เอ่อ... นี่คุณโจ พอดีเขาช่วยตะวันถือของไปที่รถน่ะค่ะป้าโฉม คุณโจคะ นี่ป้าโฉม ส่วนนั่น น้องเอ

ป้าโฉม

พ่อหนุ่มมีเมียรึยังล่ะ นี่ ยัยเอ ยังไม่มีผัว พึ่งเรียนจบ เทียบเท่า ม.6 ขยัน น่ารัก หุ่นดี เนื้อ-นม-ไข่ ชอบไหม

พรู๊ดดดดดดด แคกๆๆ

น้องเอ

ป้าโฉมมมมมมมมม ใจเย็น นี่เอเองค่ะ เอ ป้าไม่ชงเข้มแบบนี้สิค่ะ คุณเขาเขินหมดแล้ว ดีไม่ดีสำลักน้ำตายอีก

โจ

แฮ่ม...... ผมยังไม่มีเมียครับป้าโฉม โสดสนิท ว่าแต่ น้องเอ ยังไม่มีแฟนจริงอ่ะ?

ป้าโฉม

จริง ล้าน% เพราะหนุ่มๆที่เข้ามีจีบบอกว่า ไอนู๋เอบ้านจน ไม่มีเงิน อะไรนะ เปยๆ แปวๆ

โจ

เปย์ครับ

ป้าโฉม

เออๆๆ นั่นแหละๆ แต่ก็ดีนะป้าว่า ไอพวกผู้ชายสมัยนี้มันชอบหลอกฟันผู้หญิงไปทั่ว

โจ(สะดุ้งแล้วหนึ่ง)

แต่ผมจริงใจนะครับ

ป้าโฉม

ไอพวกที่พูดแบบนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้

โจ

-_- แห๊ม...... ป้าโฉมครับ มันก็มีบ้าง แบบว่าซื้อกินน่ะครับ ครั้งคราว ช่วยค่าเทอม ช่วยค่าบ้านเขาไปไงครับ แต่ถ้าผมเจอคนที่ใช่(สายตามองไปทางเอ) ผมก็ไม่ทำแล้วครับ ว่าแต่...... น้องเอสนใจเป็นแฟนพี่ไหมครับ

เอ

เอ่อ....... ไม่รู้ค่ะ เอยังไม่ได้คิดเรื่องนี้ เอยังอยากเรียนหนังสือค่ะ

โจ

ก็เรียนสิครับ พี่ไม่เห็นว่าอะไรเลย พี่น่ะพร้อมเปย์นะ ค่าเทอมเท่าไรพี่สู้ ;)

ตอนนี้น้องเอของเราหน้าแดงไปแล้ว

ตะวัน

คุยอะไรกันอยู่คะ? ทำไมหน้าน้องเอถึงแดงขนาดนั้น ไม่สบายรึเปล่าน้องเอ?

ป้าโฉม

เปล่า...... โดนพ่อโจเขาจีบน่ะ เลยเขิน

เอ

ป้าโฉมมมมมมมม

ฮ่าๆๆๆๆ

โจ

ลูกสาวคุณตะวันน่ารักจังเลยครับ

ปลายฟ้า

ไม่ใช่ค่ะ น้องปลายสวย ยายโฉมบอกน้องปลายสวยค่ะ

โจ

อ่า... ขอโทษครับๆ คนสวย

^______^

โจ

ไม่ทราบว่าร้านคุณตะวันอยู่ที้ไหรเหรอครับ เพื่อวันไหนขับรถผ่าน จะได้แวะไปหาน้องเอ

ตะวัน

ฮ่าๆๆๆ ร้านอยู่ที่ ตลาด*****ค่ะ ร้านเปิด 9โมงเช้า ถึง 6โมงเย็นค่ะ

โจ

แล้วน้องเอไปร้านทุกวันรึเปล่าครับ ^_^

ตะวัน

ทุกวันค่ะ เอเป็นพนักงานประจำที่ร้าน

โจ

โอเค ถ้าวันไหนว่าง ผมจะแวะไปหานะครับ พี่ไปก่อนนะครับ น้องเอของพี่ ^¤^ ยังไงผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ ขอบคุณ คุณตะวันนะครับที่เลี้ยงกาแฟผม ลุงไปก่อนนะครับ นู๋ปลายคนสวย

ปลายฟ้า

ค่า..... สวัสดีค่ะ

ตะวัน

พี่ว่า... คุณโจสนใจเรามากเลยนะเอ ไม่ลองเปิดใจศึกษาดูใจกับเขาดูล่ะ

ป้าโฉม

ช่าย.... ป้าเห็นด้วยกับตะวัน ถึงว่าท่าทางจะดูกะล่อน แต่ป้าว่าเขาไม่ใช่คนเจ้าชู้นะ เพราะดูจาก....... เอ่อ...... จาก..... อะไรก็ช่างมันเถอะ ป้าว่าตาโจคนนี้ เป็นคนที่จะทำให้ชีวิตเรามีความสุขขึ้นนะเอ

เอ

หนูขอดูก่อนค่ะ หนูกลัว หนูกลัวความรัก หนูกลัวจะเป็นเหมือนแม่.......

3.

โจ

นายครับ ผมพอได้ข้อมูลมาบ้างแล้วครับ คุณตะวัน มีลูกสาว 1คน ชื่อปลายฟ้า อายุผมไม่ค่อยแน่ใจ ว่า 4 หรือ 5 ขวบ เธอเปิดร้านขายเสื้อผ้าเด็กที่ตลาด**** ครับ

พิพัฒน์

...................

โจ

เอ่อ... นายครับ

นาย....

นายครับ!!!!!

พิพัฒน์

ฮ๊ะๆๆ.... อะไร มึงว่าไงนะ

โจ

??? ผมบอกว่าเธอมีลูกแล้ว 1คน ชื่อปลายฟ้า อายุ ไม่แน่ใจว่า 4 หรือ 5 ขวบ ร้านเธอ...

พิพัฒน์

หยุดๆๆๆ กุเข้าใจแล้ว พนุ่งนี้มีงานอะไรบ้าง ถ้าไม่มีอะไรสำคัญ ไปบ้านใหม่ที่พึ่งซื้อ และไปดูที่ ที่เราซื้อไว้กัน

โจ

เดี๋ยวผมเช็คให้นะครับนาย

พิพัฒน์

เออๆ มึงออกไปก่อน

โจ

ครับ

พิพัฒน์พาร์ท

หรือเด็กคนนั้นจะเป็นลูกเขา ใช่เหรอ หรือเธอจะแต่งงานมีลูกกับผู้ชายใหม่ รึเปล่า? ห่าเอ้ย ไอโจ ทำไมมึงไม่ถามว่าตะวันมีผัวหรือมีใครไหม แม่งเอ้ย.....

อีกด้าน

สนุกมาลยค่ะคุณแม่ นู๋อยากไปถ่ายรูปทุกวันเลยค่ะ ^_^

ตะวัน

งั้นเราต้องหาลายใหม่ๆแบบใหม่ๆกันแล้วค่ะ จะได้สั่งตัดใหม่ แล้วก็จะได้มีชุดให้ใส่ถ่ายอีกยังไงละคะ

ปลายฟ้า

ได้ค่า..... เดี๋ยวนู๋จะช่วยอีกแรง ^_^

ตะวัน

แต่ตอนนี้ ไปอาบน้ำนอรฃด้แล้วนะคะ เหนื่อยเล่นมาทั้งวัน

ปลายฟ้า

ได้ค่า......

การดำเนินชีวตของ 4 สาว ใหญ่ 1 วัยรุ่น 2 และไซส์มินิ 1 ดำเนินไปอย่างราบรื่น จน 1 อาทิตย์ผ่านไป

ณ ตลาด

เอ

พี่ตะวันคะ วันนี้พี่จะทานอะไรคะ เดี๋ยวเอ ซื้อมาฝาก มานั่งกินที่ร้านดีกว่า ไม่อยากไปนั่งกับคนเยอะๆ มันร้อน

ตะวัน

เราสั่งพวกส้มตำมากินไหม ไก่ย่าง ข้าวเหนียว อะไรแบบนี้อ่ะ พี่อยากกิน

เอ

แบบนั้นก็ได้ค่ะ ไปสั่งก่อน แล้วค่อนออกไปเอาอีกรอบ

ตะวัน

ก็ดีนะ เอาแบบนั้นแหละ

กรุ๊งกริ๊ง ๆ

สวัสดีครับผม......

เอ

0_0 ......... คุณโจ...... มาได้ยังไงคะเนี่ย

โจ

พี่โจครับที่รัก

เอ

ฮ๊ะ?......

ตะวัน

อ้าว...คุณโจ มาได้ไงคะเนี่ย

โจ

คิดถึงน้องเอน่ะครับ เลยแวะมาหา ซื้อของกินมาเพื่อด้วย เพราะคิดว่าน่าจะยังไม่ได้กินอะไรกันตอนเที่ยง..... ยังไงฝากท้องด้วยนะครับ ^_^

ตะวัน

^_^ ได้ค่ะ ของฟรีอร่อยอยู่แล้ว เราไปนั่งข้างนอกดีกว่าค่ะ ที่กว้างหน่อย

โจ

ได้ครับ.... คิดถึงนะ

เอ

@_@....... เอไปเอาน้ำเอาแก้วมาให้นะคะ

โจ

พี่ไปด้วย อยากช่วย อยากอยู่กับหนู 2 คน

ตะวันได้แต่ยิ้มให้น้องเอกับกับคุณโจ ความช่างพูดของคุณโจ สักวันคงจะได้รับหัวใจของน้องเอตอบกลับมา

หลังจากจัดการอาหารกลางวันเสร็จแล้ว ตะวันขอตัวเข้าไปในร้านดูความเรียบร้อยต่อ ปล่อยให้2คนนั้นได้คุยกัน

โจ

น้องเอครับ แล้วนู๋ปลายไปไหนเหรอครับ พี่ไม่เห็นเลย

เอ

ไปโรงเรีบนน่ะค่ะ เตรียมอนุบาล

โจ

แล้วนู๋ปลายอายุเท่าไรเหรอครับ?

เอ

4จะเข้า5 แล้วค่ะ ถามทำไมเหรอคะ?

โจ

แค่ถามน่ะครับ นึกว่า3ขวบ ตัวเล็กน่ารักดี อ๋อไม่สิ สวย ต้องบอกว่าสวย ฮ่าๆๆ

แล้วพ่อน้องล่ะครับ ไปทำงานที่ไหนเหรอ ไม่ค่อยเห็น

เอ

น้องปลายไม่มีพ่อหรอกค่ะ ตั้งแต่ที่เอรู้จักกับพี่ตะวันมา ก็ไม่เคยเห็นใครมาแสดงตัวเป็นพ่อน้อง พี่ตะวันได้ป้าโฉมช่วยไว้น่ะค่ะ พี่ตะวันชอบเล่าให้ฟังว่าชีวิตของพี่ตะวันไม่มีใคร ในวันที่ต้องการกำลังใจจากใครสักคน ในวันนั้น กลับมองไม่เห็นใครเลย แต่วันที่พี่ตะวันคิดว่าจะหยุดทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกที่โหดร้ายไว้เพียงเท่านี้ กลับมีเสียงเสียงนึงที่เป็นเหมือนแสงสว่าง ชี้ทางให้พี่ตะวันหบุดออกมาจากความมืดหม่นนั้นได้

โจ

พี่ขอโทษ ขอโทษที่ถามออกไป พี่คิดว่าสามีของคุณตะวันไปทำงานกลับดึก.... แล้วนู๋ปลายไม่ถามถึงพ่อเขาเหรอครับ

เอ

ไม่ค่ะ นู๋ปลายไม่เคยถามถึงอีกเลย ตอนนั้นที่นู๋ปลายถาม เอก็อยู่ด้วย ตอนนั้นพี่ตะวันตอบแค่ว่า คุณพ่ออยู่ไกลมาก จนเราไปหาไม่ได้ ไกลเกินที่เราจะอยู่กับคุณพ่อได้ ตอนนั้นนู๋ปลายคิดไปว่า คุณพ่อของแกอยู่บนท้องฟ้า พี่ตะวันไม่ได้แก้ต่างอะไร ปล่อยให้นู๋ปลายแกเข้าใจแบบนั้น หลังจากนั้นนู๋ปลายก็ไม่ถามอีกเลย คงเพราะแกรู้ล่ะมั้งคะ ว่าพี่ตะวันเสียใจกับคำถามที่แกถาม แกคงไม่อยากให้พี่ตะวันเสียใจ แกเลยไม่อยากทำให้แม่แกเสียใจอีก เฮอ......

โจ

แล้วน้องเอล่ะครับ อยากมีลูกไหม พี่พร้อมนะ ^___^

เอ

>_

หมับ

โจ

จุ๊บ..... คิดถึงนะครับ พี่นี้พี่มาหาใหม่

เอ

0_0........ นี้เขาทำอะไรเนี้ย @____@ อร๊าย.......

โจ

นายครับ เท่าที่ผมสอบถามกับน้องเอมา เธอบอกว่า......................ครับ

พิพัฒน์

อืม.... แบบนั้นเหรอ กูฝากอะไรอย่าง มึงต้องทำยังไงก็ได้ที่จะเอาเส้มผมของนู๋ปลาย.... ปลายอะไรนะ?

โจ

ปลายฟ้าครับ

พิพัฒน์

เออ นั่นแหละ ปลายฟ้า เอามาให้กูให้ได้ ถ้ายิ่งได้เร็วเท่าไรยิ่งดี กูฝากด้วย

โจ

ครับนาย

4.

ทางด้านแสงตะวัน ใช้ชีวิตในแบบเรียบง่ายเหมือนทุกวัน โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าหายนะ ความมืดหม่นในชีวิตของเธอกำลังจะกลับมาหาเธออีกครั้ง

1อาทิตย์ผ่านไป

ตะวันได้แต่เฝ้าดูการกระทำของหนุ่มสาว ที่ทำตัวเหมือนต้องการวางแผนจะมีลูกเป็นของตนเอง คุณโจ อาสาไปรับปลายฟ้าที่อนุบาลพร้อมกับน้องเอ ทั้งคู่ดูมีความสุข เหมือนกำลังซ้อมเลี้ยงลูกยังไงยังงั้น วันนี้คุณโจขออนุญาติเธอ อยากพาน้องเอกับปลายฟ้าไปเดินห้าง ไปกินไอศกรีม เธอก็อนุญาติเพราะช่วงนี้ยัยตัวเล็กติดคุณโจมาก ขนยายโฉมสุดสวยมีเคือง ฮ่าๆๆ

กรุ๊งกริ๊ง

ตะวัน

ร้านแสงตะวันยินดีต้อนระ..........รับค่ะ @____@

พิพัฒน์

ไง........ ไม่เจอกันนานนะเลยนะ......แสงตะวัน

กริ๊ก....

ตะวัน

คุณล็อคประตูทำไม ให้อนุญาติให้คุณเข้ามาที่นี่... เชิญค่ะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ (ผายมือ)

พิพัฒน์

หึ.... ร้านนี้เข้าตอนรับลูกค้าแบบนี้เหรอ... แล้วที่ถามว่าล็อคประตูทำไม เพราะฉันมีเรื่องที่จะต้องคุยกับเธอยังไงล่ะ ยัยขี้ขโมย!!!

ตะวัน

??? ฉันขโมยอะไรไม่ทราบ คุณอย่ามาพูดม๊ะ...แมวๆอย่างนี้นะ

ตอนนี้พิพัฒเริ่มเดินต้อนตะวันมาเรื่อยๆๆด้วยท่าทางที่น่ากลัว

พิพัฒน์

ขโมยสิ เธอขโมยสเปิร์มของฉันมา แล้วยังพรากลูกฉันอีก

ตะวัน

@__@ ไอทุเรศ ไอคนทุเรศ คุณไม่าสิทธิ์ที่จะพูดแบบนี้ คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวลูกของฉัน คุณไล่พวกเราเอง คุณไม่ยอมรับในวันนั้น ในวันที่ฉันและลูกต้องการคุณ แต่คุณ.......... (น้ำตาที่คิดว่าทันจะไม่ไหลให้กับเรื่องนี้มันก็ไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่) คุณกลับไปซะเถอะ ฉันขอร้อง ฉันกับลูกของฉันเราอยู่กันได้โดยไม่มีคุณ เราไม่ต้องการคุณอีกแล้ว

พิพัฒน์

เสียใจด้วยนะแสงตะวัน ตอนนี้ฉันเจอเธอและลูกแล้ว ฉันไม่มีทางปล่อยไปแน่ ถ้าก่อนหน้านี้ฉันยังไม่เจอเธอ ฉันก็คงไม่ทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันเจอแล้ว และฉันจะไม่ปล่อยไปแน่นอน อ๋อ.... แล้วไม่ต้องหาข้ออ้างว่าปลายฟ้าไม่ใช่ลูกของฉัน เพราะฉันมีหลักฐานทุกอย่างที่จะไปยืนยันต่อศาล ถ้าเธอคิดว่าจะชนะฉันได้ก็ลองดู เธอก็ลูกจักฉันดีนี้....

ตะวัน

ฉันมะ...อือ........ ปล่อยนะ......อืออออออออ อ๊า......อย่า.....นะ.....ปล่อย.........ฉัน

พิพัฒน์

อ่าห์..... ฉันปล่อยเธอมานานแล้วตะวัน......อืม........

แคว๊ก.....ตุบ....เพี๊ยะ.....

ตะวัน

อือ.......... หยุด........อย่านะ........ฮือ.........ฮึก.......คุณพิพัฒน์........ฉันขอร้อง.......อย่าทำอะไรฉันเลย ฮือ.......

พิพัฒน์

ชูว........ไม่ต้องกลัวนะ........ พี่จะทำช้าๆ........อ่าห์......

จุ๊บ.........จ๊วบ.......จ๊วบ......อ้าห์........ซู๊ด.......จ๊วบ....แจ๊ะๆๆๆ.....อ๊า.........

ตะวัน

อือ..........อ่าห์......... อ่าห์....... คุณ..........อ๋าห์.....ฉัน......อ๊า อ๊า อือออออออออ อ๊าาาาาาาา......

ร่างสาวเล็กเกรงกระตุก3-4ที แต่พิพัฒน์ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้เขาเริ่มละเลงลิ้นบนติ่งที่อยู่บนเนินสาวอีกรอบ จนตะวันเกรงกระตุกเป็นรอบที่2 นิ้วร้ายก็กระแทกเข้าออกแบบรัวเร็วพร้อมงอนิ้วเพื่อเพิ่มความเสียวให้สาวร่างเล็ก ไม่นานเธอก็เสร็จสมอีกรอบ

พิพัฒน์

เก่งมาก เก่งมากที่รัก คนดีของพี่ แจ๊ะๆๆๆ จุ๊บ( เขาจุ๊บลงที่หน้าผาก) พร้อมแล้ว หนูพร้อมแล้ว พี่ใส่แล้วนะครับ ...ส๊วบ......อ๊าห์...... แน่น......โคตรดีเลยตะวัน....อ๊า......

ตะวัน

อือ......... อย่า.......อ๊าาาาาา..... เพาะ....พอ.....แล้ว...อ๊า......อือออออออ...อ๊า...

เสียงของการร่วมเพศดังออกมาจากทั้งคู่ เสียงเหมือนมีการสู้รบตบมือดังนานนับชั่วโมง พิพัฒน์ผู้เอาแต่ใจเขาได้หว่านเม็ดพันธ์ของเขาเข้าสู่กายสาวนับครั้งไม่ถ้วน.......

ตะวัน

ตอนนี้คุณได้ทำอย่างที่คุณตั้งใจแล้ว คุณควรกลับไปซะ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าคุณอีก

พิพัฒน์

หึ.... ผิดแล้วตะวัน นี่คือการเริ่มต้น นับจากวินาทีนี้ต่างหากคือของจริง พี่จะเริ่มทวงคือในสิ่งที่พี่ต้องเสียไปนานนับปี แล้วตะวันก็ไม่มีทางที่จะไม่ยอม ถ้าตะวันคิดอยากจะลองกับพี่ก็ได้นะ แต่ทางที่ดี อย่าคิดที่จะลองดีกว่า พี่ขอเตือน

ตะวัน

ทำไมคะ ทำไมคุณถึงไม่ปล่อยเราแม่ลูกไป เมื่อก่อนคุณไม่เคยอยากจะรับรู้อะไรเกี่ยวกับเราแม่ลูก คุณจำได้ไหมคะ วันนั้น..... คุณพูดอะไรกับฉันบ้าง คุณรู้ไหมว่าหลังจากวันนั้นชีวิตฉันเป็นยังไง....คุณรู้บ้างไหม....ฮือ.....

พิพัฒน์

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกับตอนนั้น ตอนนี้พี่พร้อมจะทำทุกอย่าง ให้ตะวันกับปลายฟ้ามาอยู่กับพี่

ตะวัน

ไม่มีวัน ฉันไม่ยอม

พิพัฒน์

ไม่งั้นก็ลองดูกันสักตั้งก็ได้นะ พี่สัญญาเลยว่าตะวันจะเสียใจกับสิ่งที่พูดออกมาลองดูกัน