เสี่ยของชา
2336 Words
(chapter 'เสี่ยของชา)
นี่ก็จะคงเป็นจุดเริ่มต้นของทุกคนที่มีกิเลสครอบงำสินะ มันไม่มีหนทางไหนจะรวดเร็วทันใจได้มากกว่าการมีตาแก่มาเปย์อีกแล้วล่ะ
เอาวะ! แค่โดนคนแก่เปิดซิงจะเป็นไรไป เสียซิงแต่ได้ตังค์ ยังไงอีชาก็ยอม
"มึงจะบ้าหรอชา!" ตัดความมั่นใจของหนูไปเลยอ่ะพี่ขิง อีชารีบกระพริบตาปริบรัวๆเลย
"หนูพูดจริงๆนะพี่ขิง หนูอยากมีเสี่ยเลี้ยงแบบพี่บ้าง"
"แต่แกอายุแค่ 17 เองนะเว้ย" พี่ขิงหันมาจับไหล่เราทั้งสองข้างแล้วย้ำอายุอันน้อยนิดของเรา
"แล้วไงอ่ะพี่ อายุก็แค่ตัวเลขป่ะ หนูอยากมีจริงๆนะ พี่ช่วยหนูหน่อยนะพี่ขิง นะๆๆหนูไหว้ละ หนูจะไม่ลืมพระคุณพี่เลย" เรายกมือไหว้ขอร้องพี่ขิงต่อหน้าฝูงชนคนทั่วห้าง
"ช่วยมันเถอะพี่ขิง หนูเห็นแล้วก็สมเพชอ่ะ พี่ทนดูความร่านในตัวมันอย่างนี้ไหวเหรอ ไหนๆมันก็อยากมีผัวจนตัวสั่นพี่ก็ช่วยดับไฟร่านให้มันเถอะนะ" ฉันหันมองหน้าอีฟ้า
ด่าหรือช่วยกู? อธิบายที อีสลัด! กลอกลูกตากลับแทบไม่ทัน จุกไปหนึ่งดอกอีเพื่อนเวร
"ฉันถามแกจริงๆนะไอ้ชา แกเคยมีเซ็กส์กับใครมาก่อนหรือเปล่า?" พี่ขิงกอดอกแล้วถามเรา
"ไม่เคยอ่ะพี่ หนูยังเวอร์จิ้น"
"แล้วแกไม่กลัวหรือไงวะ ถ้าขืนแกไปเจอไอ้พวกเสี่ยโรคจิตขึ้นมาแกจะทำยังไง?"
"ถามแปลกๆ หนูก็ให้มันเย้ไงพี่"
"ฉันรู้ว่าแกต้องให้มันเอา แต่แกมั่นใจแค่ไหนว่าแกรับมือได้จริงๆ ตอนนี้แกอยากได้เงินแกก็พูดได้ ถึงเวลาจริงๆ แกจะรู้ว่ามันไม่ได้สนุกอย่างที่แกคิด"
"ขอบคุณนะพี่ขิงที่เตือนหนู แต่ว่าหนูก็ยังยืนยันคำเดิมว่าหนูอยากมี หนูไม่สนหรอกนะว่าหนูจะต้องเจอกับคนรูปแบบไหน แต่หนูอยากมีเงิน พี่ช่วยหนูนะพี่ขิง"
"ฉันก็อยากช่วยแกหรอกนะ แต่ว่า..."
"แต่อะไรพี่ ?" อีฟ้าเริ่มเสริมบทขึ้นมา ฉันขมวดคิ้วขึ้น แต่ไรวะ ทั้งสวยทั้งซิงมันจะมีแต่อะไรอีกวะ?
"ใครมันจะมาเสี่ยงกับข้อหาพรากผู้เยาว์ล่ะวะ" เออวะ! ข้อหานี้ทำให้สมองของชากลับมาคิดหนักอีกครั้งเลยอ่ะ
"แต่อีชามันสมยอมเองนะ คงไม่โดนหรอกมั้ง?"
"ใครเขาสนล่ะว่าไอ้ชาจะยอมหรือไม่ยอม ยิ่งถ้ารู้ว่าคนนั้นเป็นคนรวยนะพวกมันยิ่งขู่เอาเงินค่าปิดปาก ใครเขาจะมาเสี่ยง"
"แล้วถ้า... ไม่มีใครรู้ล่ะ?"
"ยังไวะ ฉันงง?"
"เออ?? ยังไงวะ?" สองพี่น้องมองหน้าฉันอย่างสงสัย
"ถ้าไม่อยากให้เสี่ยโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ เราก็โกงอายุเอาไง พี่ก็ไม่ต้องบอกใครว่าหนูอายุแค่17"
พี่ขิงกับอีฟ้าหันมองหน้ากันสลับมองหน้าเรา วิธีนี้แหละดีสุดแล้ว ไม่ต้องบอกไอ้แก่พวกนั้นว่าเราอายุเท่าไหร่ ใครถามก็บอกไปว่า20 21 22 23 ก็จบแล้ว
"แล้วถ้าโดนจับได้ขึ้นมาแกจะทำยังไง?"
"เอาหน่าพี่ขิง กว่าไอ้แก่พวกนั้นจะรู้หนูก็คงได้จากมันมาเยอะแล้วแหละ"
"ก็จริงนะพี่ขิง กว่าไอ้แก่หัวล้านมันจะรู้อีชาคงขนมาได้เยอะแล้ว ช่วยมันเถอะนะพี่" เพื่อนเราช่วยพูดอีกแรง
"เสี่ยเลี้ยงเดี๋ยวเนี้ยเค้าไม่ได้โง่นะเว้ย แล้วอีกอย่าง เสี่ยที่จะเลี้ยงแกอาจจะไม่ใช่ไอ้แก่หัวล้านอย่างที่แกคิดก็ได้" พี่ขิงพูดจนฉันขมวดคิ้วขึ้น
"มันคงจะมีหนุ่มเอ๊าะๆมาเป็นเสี่ยหรอกนะพี่ขิง มันไม่มีหรอก หนูดูหนังมาเยอะ"
"เพราะแกยังไม่เคยเห็นเสี่ยของฉันไง ถ้าแกเจอแกก็จะรู้เองว่าละครไม่เหมือนกับชีวิตจริง ไอ้แก่หัวล้านอ่ะมันก็มี แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเสี่ยหล่อๆรวยๆเปย์ๆหรอกนะ"
"ถ้าทั้งหล่อทั้งรวยก็ดีสิพี่ หนูจะได้ไม่ต้องนอนขยักแขยงตอนเวลาโดนไอ้แก่จับตามตัว ดีสะอีกโดนคนหล่อเปิดซิง"
"ถ้าเสี่ยมึงหล่อ กูเอาด้วยคน"
"เดี๋ยวกูตบปากฉีกเลยอีฟ้า มึงอย่าเสร่อให้เพื่อนมึงเสร่อคนเดียวพอ" พี่ขิงหันไปดุน้องของเค้า อีฟ้าทำหน้าฟึดฟัดเล็กน้อยแต่ไม่ได้เถียงอะไร
"เอาละ ถ้าอย่างนั้น สิ่งแรกที่แกต้องทำตอนนี้เลยคือ เปลี่ยนชุด!"
"วี๊ดดดด พี่ช่วยหนูแล้วใช่ไหมพี่ขิง"
"เออดิวะ ไปห้องน้ำเอาชุดพี่ไปใส่ก่อน"
"จ้ะ" ?
ฉันรีบวิ่งตามพี่ขิงไปที่ห้องน้ำ น้ำตาก็จะไหลตลอด มันตื้นตันมันซาบซึ้งมันตาโตลุกวาวเหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่ มันเป็นอะไรที่โคตรดีใจ (ดีใจที่จะโดนเปิดซิง? หรอวะอีชา? ) เอาหน่าา ได้ตัง ได้เปิดซิง คุ้มอยู่หรอกมั้ง ของงี้ก็ต้องลองป่ะ ดีกว่าโดนเปิดแบบฟรีๆ
ฉันเดินออกจากห้องน้ำแล้วหมุนตัวเองโชว์ความงามให้สองพี่น้องมี่ยืนดูอยู่ ชุดมันค่อนข้างเล็กอ่ะน่ะเลยรัดติ้วจนเห็นทรวดทรงองเอวของอีชาแบบกระหึ่มบึ้มๆดูมๆ
"เอาจริงป่ะ มึงใส่ชุดนักศึกษาแล้วหน้าเย้ฉิบหายเลยวะอีชา" อีฟ้ากอดอกแล้วมองฉัน
"เอาผมเปียแกออก แล้วเติมหน้านิดหนึ่ง รับรองจับไม่ได้แน่นอน" พี่ขิงเสนอแนวทางมาให้ต่อ อีชารีบทำตามคำสั่งจากเบื้องบนทันที
ฉันรีบดึงยางออกแล้วคลี่ผมเปียทั้งสองข้างของฉัน พอมันคลายออกแล้วผมมันก็จะออกแนวลอนมาม่าอ่ะ แล้วผมฉันยาวไงมันเลยดูดีไม่ค่อยเหมือนอีเพิ้ง
พี่ขิงเอาลิปสติกและบรัชออนมาแต่งเติมบนใบหน้าให้ฉันนิดหน่อย ออกโทนชมพูอ่อนๆแล้วดัดขนตาปัดมัสคาร่าพอให้ขนตางอน เป็นอันว่าจบ ไม่แต่งเยอะแต่โคตรปัง
"สวยวะชา กูเชื่อว่าวันนี้มึงจะได้ผัวสมใจมึงแน่"
"แน่นอนละ ทั้งสวยทั้งซิง แถมยกเวอร์จิ้นให้ในราคานักเรียนอีก ใครไม่เอาก็ไปเป็นควายที่อุดรเถอะ "
"เลิกหลงตัวเองแล้ววิ่งตามกูมาเถอะค่ะ เสี่ยเค้ามารอแล้ว เร็ว!"
?♀ วิ่งตามสิคะรออะไร
ร้านอาหารญี่ปุ่น
ฉันเดินตามพี่ขิงมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรู เค้าพาฉันมาเจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่สวมชุดสูทกลิ่นตัวหอมฟุ้งหน้าตาแม่งโคตรเหมือนแบมแบมวง Got7 เลยอ่ะ หล่อแบบโฮ๊กกกกกกกก หล่อม๊ากกก
เค้ากอดกันพร้อมสลับหอมแก้ม (อยากเป็นพี่ขิงทันทีเลยตรู)
"พาใครมาด้วยขิง" ระหว่างที่เค้าหอมแก้มพี่ขิงก็เหลือบหางตามาเห็นข้าพเจ้ากับอีเน่าจนได้ นึกว่าจะเห็นเรา2คนเป็นฟองอากาศไปสะแหละ
"อ๋อ.. นี้เพื่อนขิงกับน้องขิงเองค่ะเสี่ย พอดีว่าจะกลับหอพร้อมกันน่ะค่ะเลยให้พวกมันมาด้วย นี้เสี่ยภูนะ ผัวกูเอง"
"สวัสดีค่ะเสี่ย" ฉันกับอีฟ้ายกมือไหว้อย่างสง่าตามที่โรงเรียนได้สอนมา
"ไม่ยักจะรู้ว่าเธอมีเพื่อนสวยขนาดนี้ " เสี่ยหล่อหันมามองเราด้วยสายตาพิศวาส อี๋! จะหม่ำหนูหรอคะ! ให้นะคะเนี้ย 5555555555
"อ๋อ... พอดียัยชาพึ่งเข้ามาเรียนที่คณะขิงน่ะค่ะ พึ่งรู้จักกันได้ไม่นาน"
"ชื่อชาหรอ ? แล้ว...." หันมองหน้าพี่ขิงเหมือนสื่อสารทางจิต
"แน่นอนสิคะเสี่ย ไม่งั้นขิงจะพามาด้วยหรอ ขิงว่าเรามานั่งคุยกันก่อนดีไหมคะ" พร้อมหันมาขยุบขยิบตาให้เรากับอีฟ้าเชิงบอกว่าได้ผล
"อ่ะ... นั่งเลยๆ" ยิ้มให้เล็กน้อย หล่อแท้นะพ่อคุณ
พวกเราพากันนั่งลงที่โต๊ะคนละมุม เอาละพร้อมประชุมเรื่องผัวคนแรกของชาแล้วค่ะ
"ก็อย่างว่านะคะเสี่ย ชามันพึ่งจะเข้ามาเรียนได้ไม่นาน บ้านก็ไม่ค่อยมีตังค์ ทำงานเสิร์ฟที่ร้านอาหารก็รายได้ไม่พอใช้ในเมืองกรุง ทุกคนก็ต้องการเสี่ยมาเกื้อกูลกันทั้งนั้น" พี่ขิงเริ่มบทสนทนา
"ฉันก็เข้าใจแหละนะ ไม่มีเงินมันก็อยู่ไม่ได้ จริงไหมละ?" เสี่ยหันมาถามเรา
"ค่ะเสี่ย แค่ค่าเทอมก็หมดตูดแล้ว"
"แล้วจะให้ฉันช่วยอะไร? หรือว่าจะให้ฉันเลี้ยงเธออีกคน"
"โอ๊ะ! ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ เสี่ยเป็นของพี่ เอ้ย! ของขิง ชาไม่อยากมีปัญหากับเพื่อนหรอกนะคะ"
"แล้วจะให้ฉันช่วยอะไร?"
"เอ่อ... เสี่ยมีเพื่อนไหมละคะ ขอแบบเสี่ยนะ แก่ๆหัวล้านไม่เอาอ่ะค่ะ"
"555555555+ พวกเธอเลือกได้ด้วยหรอ หึ! แต่เอาเถอะ ฉันก็พอมีเพื่อนอยู่บ้างที่มันติดเด็กแบบฉัน สวยๆแบบเธอหาเสี่ยสักคนไม่ยากหรอก"
"แล้ว... เสี่ยจะติดต่อใครให้ชาหรอคะ?" พี่ขิงเอ่ยถามขึ้นมา เรา3คนจ้องไปที่เสี่ยภูเป็นตาเดียว ไม่ค่อยอยากรู้เล๊ยว่าใคร
"นั้นไง มันมาโน่นละ"
ทำหน้าที่เหมือนกันทุกอย่าง คือหันไปมองตัวละครสำคัญของนิยายเรื่องนี้ โอ้แม่เจ้า... สาบานให้ตายห่า คนตรงนี้ว่าหล่อแล้วนะแต่ไอ้ที่เดินมานั้นหล่อกว่าอีก คุณพระ!
เค้าใส่ชุดสูทสีแดงแต่เชื่อไหมทุกคนว่าเค้าไม่ได้ใส่สูทแบบเรียบร้อย เค้าสวมมันได้แบดบอยมากๆ แผงหน้าอกมีขนนิดหน่อยลอยเด่นชัดจนเตะตาแถมมาพร้อมกับใบหน้าคมคาย อีชาตายแล้วค่ะ
"แม่เจ้า สาบานเถอะว่านั้นคน" กูก็คิดเหมือนมึงอีฟ้า มั่นใจหรอวะว่านั้นคน
โอ้โห้ ยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ อยากจะร้องเพลงในติ๊กต๊อก (ก็ออร่าของเธอมันกระแทกตา หล่อกว่าเพชรนิลจินดา)
"ไปถอยมาจากไหนวะคนเนี่ย" เสี่ยภูเอ่ยถามเพื่อนของเค้าทันทีเมื่อเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของพวกฉัน
"ผับไอ้ภัทร" คงหมายถึงผู้หญิงที่เค้าควงมาด้วยนั้นแหละ มองแต่ความหล่อจนไม่เห็นเลยว่ามีอีตานกแก้วมาด้วย
"สวัสดีค่ะเสี่ยภู ? ชื่อหญิงนะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก" พี่เค้าแนะนำตัวกับเสี่ยภูพร้อมส่งรอยยิ้มเปล่งประกาย สวยตายแหละ!
(เบะปากมองบน)
"ครับ แล้วมึงมาเนี้ยมีธุระอะไรวะ?" หันไปถามเพื่อนของเค้า
ปึกกก! เค้าโยนเอกสารปึกหนึ่งลงที่โต๊ะ
"สัญญาของกูกับปิ่น ฝากให้มันด้วย"
"ครบปีแล้วเหรอ?" เสี่ยภูพูดพลางเปิดแฟ้มเอกสารนั้นดูไปด้วย
"อืม"
"ไม่ต่อเหรอ?"
"ไม่ กูเบื่อแล้ว"
"ก็ลองคนใหม่ดิ กูมีให้นะถ้ามึงพร้อมทำสัญญา"
"ใคร?" เค้าผละมือออกจากคอผู้หญิงของเค้าแล้วจ้องหน้าเสี่ยภูอย่างใจจดใจจ่อ
"........" ไม่มีคำตอบใดๆ นอกจากสายตาที่หันมามองที่เรา เชิงบอกนัยๆว่า อีนี่ไง
เค้าเหลือบหางตามามองหน้าเราที่เอาแต่จ้องหน้าหล่อๆของเค้า เค้าไล่ระดับสายตามองไปทั่วร่างกายของเรา เช็คระบบหรอคะเสี่ย?!
"......" ? ฉันกะพริบตาปริบๆพร้อมส่งยิ้มหวานให้กับว่าที่สามีในอนาคต (เค้าต้องสนใจฉัน! หึ! ยิ้มอย่างผู้ชนะ)
"ไม่อ่ะ"
จึก!! เหมือนหัวใจจะขาดรอนๆ ไม่เหรอวะ? เพราะอะไรงะ ทำไมวะ?!! ทำมายยยยยยยย!!!
"กูไม่ชอบผู้หญิงผมหยิก"
(หยิกหมอยอะไรนี่มันลอนมาม่าคะเสี่ย!)
"แล้วกูก็ไม่ชอบผู้หญิงตัวเตี้ย"
จึก!!! (โดนไป 1 ดอก ต้องการแพทย์ด่วนตรูอยากต่อความสูงตอนนี้! )
"ไม่ชอบผู้หญิงดัดฟัน"
(ใครก็ได้ เอาช้อนมาแงะมันออกให้กูที!!!!)
"ไม่ชอบผู้หญิงมีรอยสัก"
(เห็นได้ไงฟะ!! เล็กกะจิดริดยังสาระแนตาดีอีกพ่อคุณ!! กลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทัน)
"และอีกอย่าง... กูไม่ชอบผู้หญิงนมเล็ก!"
กรี๊ดดดดดดด!!! นมเล็กแต่เซ็กส์จัดนะเว้ยไอ้เสี่ย! ฉันแทบกระอักออกมาเป็นเลือด อ้าปากค้างแบบกลางอากาศ นี้ตรูไม่ตรงสเปคมันเลยรึไงฟะ! แทบสะดุดล้ม เข่าทั้งสองแทบทรุดลงกับพื้น เจ็บจึกกับคำว่า ตรูนมเล็ก!!!
"กูไปละ มีธุระต่อ" เค้าหันไปบอกเสี่ยภูแบบไม่แยแสฉันเลยสักนิด ไม่เลยสักนิด ? หึ! คิดว่าคนอย่างอีชาจะไม่มีอะไรดีเลยรึไง!
"แต่หนูซิงนะคะ!!!" ฉันรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นดักหน้าเค้าไว้ที่กำลังจะเดินจากไป และมันได้ผล ฉันมองเท้าของเขาที่หยุดชะงักและปลายเท้าหันกลับมา
"เมื่อกี้...เธอพูดว่าไงนะ?" สีหน้าท่าทางของเค้าเปลี่ยนโว๊ย
"..."? พะนะ! ซิงช่วยชีวิต! ฉันยกยิ้มขึ้นพร้อมกับเดินไปใกล้ๆใบหน้าของเค้า สายตาแบบนี้ผู้ชายทุกคนต้องสยบ
"ถึงหนูจะนมเล็ก แต่เรื่องเซ็กส์หนูยังเวอร์จิ้นนะคะ เสี่ยไม่สนใจหน่อยเหรอ?"
เชื่อสิว่าอีชาจะต้องได้ผัว เชื่อหัวอีชาเถอะ ชาต้องได้เค้ามาเป็นผัว ทุกคนต้องเชื่อชา!! ? จงรักกูหลงกู เพี้ยงงงง!!
- Writer
