Aslan Miroğlu
Ölmek neydi bilmiyorum ama ben bugün ölmüştüm.
Nefes almak hiç bu kadar zor gelmemişti. Hayat, hiç bu kadar anlamsız olmamıştı.
Manyağın biri sadece kardeşime değil, birçok genç kıza kafayı takmış…
Ve o da yetmemiş…
Onlar için, ölüm kokan bir oda inşa etmişti.
Düşüncesi bile midemi bulandırıyordu. Kardelen burada mıydı? Onu burada mı tuttu? Burada mı can verdi?
Gözlerimi kapattım, ama o görüntülerden kaçamıyordum.
Gözümün önüne Kardelen’in korkuyla dolu bakışları geldi.
Ağlamaktan kızarmış gözleri… Titreyen elleri…
“Abi...”
Onun sesi… Kendi zihnimin içinde yankılanıyordu.
Ama ben… Ben orada değildim.
Onu koruyamamıştım.
O gün, ona “dikkat et” demiş miydim? Onu yeterince sevdiğimi hissettirmiş miydim?
Bilmiyordum.
Ama şimdi, tüm dünya üstüme çökmüş gibiydi.
S
