ตอนที่2( เอคาร์ อัครวินท์)

2398 Words
เอคาร์ อัครวินท์ โกดังไม้แถวๆชานเมือง ประเทศญี่ปุ่น ปังๆๆๆ ปังๆๆๆ ตอนนี้ผมนั่งหลบอยู่หลังกำแพงปูนเล็กๆที่โกดังล้างแห่งหนึ่ง มาฆ่าคน มันไม่จ่ายตังค์อ่ะ เสือกสั่งของแต่ไม่มีตังค์จ่าย หรือว่ามันอาจจะมีแต่คิดจะโกงผมก็เป็นได้ แล้วมึงช่างไม่รู้จักกูว่ากูเป็นยังไง มึงก็สมควรที่จะตาย!! "นายโทรศัพท์เข้านะ"เสียงไอ้ปอนมือขวาผมเอ่ยบอก ผมชักสีหน้าหงุดหงิดใส่มันแต่ก็จำเป็นต้องรับ ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์สีดำราคาแพงแล้วหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูออกมาดูว่าใครโทรมาหาผมในเวลาแบบนี้ ตื๊ดดด ติ๊ดดดด "ม๊า ผู้เคารพรัก" นึกว่าใคร ม๊านี้เอง ถ้าผมไม่รับสายม๊าน่ะผมตายแน่!ผมกดรับสายม๊าอย่างไว "โหลม๊า"ผมเอาโทรศัพท์แนบหูเเล้วยิงปืนไปที่ลูกน้องฝ่ายศัตรู ปังๆๆๆๆๆๆ "แกอยู่ไหนน่ะคาร์ เสียงปืนหนวกหูมาก หูฉันจะแตกก!!"เสียงม๊าโวยวายเสียงดังใส่แก้วหูผม ผมจึงต้องยกโทรศัพท์ออกจากหูอย่างไว หูผมก็จะแตกม๊า! "ม๊ามีไร?ผมเล่นเกมส์อยู่ ไอ้สัส!"ผมบอกม๊าและยิงปืนไปยังชายชุดดำที่มันกำลังจะเข้ามาโจมตีผมพร้อมสบถคำด่าทอออกไป "แกด่าฉันเหรอ!"ม๊าตะโกนใส่โทรศัพท์มาอีกด้วยนำ้เสียงที่ดังกว่าเดิมเพราะท่านไม่พอใจผม "เปล่าม๊า ผมเล่นเกมอยู่ มามีไรรีบๆพูดมาเดี๋ยวลูกชายคนนี้จะตายก่อน"ผมบอกม๊าไปอย่างเร่งรีบ "ไม่ ฉันไม่อนุญาตให้แกตายแต่ถ้าแกอยากตายอ่ะนะ แกช่วยมีหลานมาให้ฉันก่อน แล้วฉันถึงจะอนุญาตให้แกตาย!"ม๊าผมบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง นี่ไม่เป็นห่วงลูกเลย อยากมีอยู่ได้ไอ้หลานเนี่ย! "ม๊า อย่าบอกน่ะว่าหาเมียให้ผมอีกแล้วอ่ะ ผมบอกแล้วไงว่า ไม่เอา!"ผมตะโกนใส่ม๊าแล้วก้มลงไปเปลี่ยนปืนเอาปืนM249ยิงกราดไปที่ชายชุดดำหลายคน ทำให้พวกนั้นนอนตายเกลื่อน ผมกระตุกยิ้มขึ้นอย่างสะใจเหมือนพวกโรคจิต ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โมโหม๊าเว้ยย แต่ทำไรไม่ได้เลยต้องลงที่คนอื่นแทน "ใช่ ถ้าแกไม่มาฉันจะตายให้แกดู เลือกเอาจ๊ะลูกชายสุดที่รัก แค่นี้น่ะพรุ่งนี้10โมงเช้า ถ้าฉันไม่เห็นหัวแกรับรองแกจะไม่ได้เห็นหน้าฉันแน่นอน! ติ๊ด" "ม๊า เดี๋ยว ม๊า โถ่เว้ยย!!"ม๊าวางสายผมอย่างไวเมื่อท่านพูดจบ ปกติไม่เห็นพูดแบบนี้หนิหว่า ทำไมคราวนี้พูดล่ะ เพราะปกติผมจะเบี้ยวไม่ไปอยู่แล้วไง แต่คราวนี้ม๊าเอาจริงเว้ย ด้วยความที่รักม๊าลูกอย่างผมต้องไปใช่ไหม? "ไปหยิบ บาซูก้า มาให้กู"ผมหันไปบอกไอ้ปอน ไอ้ปอนหันมามองผมด้วยสีหน้าตกใจ มึงจะตกใจทำพ่อง! "นะนาย จะเอาบาซูก้า มาทำอะไรเหรอครับ"ไอ้ปอนเอ่ยถามผมด้วยนำ้เสียงกระตุก บาซูก้าคืออาวุธที่คล้ายกับปืนจรวดนั้นแหละครับ มันคืออาวุธสงครามเถื่อนที่ผมเป็นคนค้าขายเอง "เอามาฆ่าพวกแม่ง!"ผมบอกไอ้ปอนพร้อมพยักหน้าไปทางชายชุดดำที่มีจำนวนเยอะมาก พวกผมมาแค่สองคนขี้เกียจเอามาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆสบายๆอยู่แล้ว เพราะสุดที่รักอาวุธสงครามของผมเอาอยู่อยู่แล้ว ไอ้ปอนก็ยังคงมองหน้าผม "หรือมึงจะให้กูเอามายิงมึง?"ผมถามไอ้ปอนไปด้วยนำ้เสียงเยือกเย็น ไอ้ปอนรีบวิ่งไปแบกบาซูก้าจากหลังรถ กันกระสุนของผมแล้วรีบวิ่งเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว "อ่ะนาย"ไอ้ปอนยื่นบาซูก้ามาให้ผม ผมก็รับบาซูก้ามาแบกไว้ที่ไหล่และเตรียมเล็งเป้าหมายทันที "ตายให้หมดพวกแม่งง!!"ผมพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงสะใจพร้อมกับปล่อยลูกบาซูก้าออกไปยังชายชุดดำนั้น บรึ้มมมมม ผมกระตุกยิ้มขึ้นทันทีที่โกดังไม้ทั้งหลังไหม้วอดวายด้วยเวลาอันสั้น "ไปกลับ!กูจะต้องไปประเทศไทย พรุ่งนี้"ผมวางบาซูก้าให้ไอ้ปอน แล้วเดินเอามือล้วงกระเป๋าพร้อมกับผิวปากอย่างชิวๆๆแล้วขึ้นไปนั่งรอไอ้ปอนบนรถ ไอ้ปอนก็แบกทั้งปืนกล ทั้งบาซูก้ามาเก็บที่รถ ม๊าน่ะม๊าไม่รู้อยากจะให้ผมเมียอยู่นั้นแหละ ผู้หญิงน่าเบื่อจะตาย งี่เง่า เอาแต่ใจ ไม่ได้อะไรก็ร้องกรี๊ดกร๊าด น่ารำคาญ อยู่เป็นโสดดีจะตายไป บ้าน เอคาร์ ประเทศญี่ปุ่น "อ้าว...อลิซมาได้ไงอ่ะ?"ผมเอ่ยถามอลิซที่เธอลากกระเป๋าเดินทางสวนกับผมเพื่อจะเข้าบ้าน แต่ผมกำลังจะออกจากบ้าน "คิดถึงเฮียอ่ะ ขออยู่ด้วยนะ"อลิซบอกผมแล้วทิ้งกระเป๋าวิ่งเข้ามาสวมกอดผม ผมก็กอดน้องสาวด้วยความรัก "อืม อยู่ได้ แต่เฮียไม่อยู่สักพักน่ะ"ผมบอกอลิซ อลิซปล่อยกอดจากผมแล้วมองหน้าผม "เฮียจะไปไหน?"อลิซเอ่ยถามผม ผมจึงยื่นมือไปลูบหัวน้องสาวด้วยความเอ็นดูก็ผมมีน้องสาวคนเดียวหนิไม่ให้รักเธอแล้วจะให้ไปรักใคร "ม๊าให้เฮียไปลงนรก"ผมบอกอลิซ อลิซมองหน้าผมด้วยสีหน้าตกใจ การมีเมียคือการตกนรกทั้งเป็นของผม! "เฮียมั่ว" "ม๊าหาเมียให้เฮียอีกแล้วไง น่าเบื่อชิบ!"ผมบอกอลิซพลางเอามือขึ้นไปขยี้ผมตัวเองด้วยท่าทางไม่พอใจอลิซก็หัวเราะชอบใจผมใหญ่ ผมก็ก้มดูนาฬิกาข้อมือด้วยความตกใจ สายแล้วอ่ะ "เฮียต้องไปแล้วอลิซ อยู่ได้นะป้านมเขาก็อยู่"ผมบอกอลิซอย่างรวดเร็ว อลิซพยักหน้าเข้าใจ "เฮียไปแล้วนะ"ผมบอกอลิซแล้วเข้าไปกอดเธออีกครั้ง ทำไมอลิซมองซึมๆไป "นายไปเร็ว เครื่องพร้อมแล้ว "เสียงไอ้ปอนเอ่ยเรียกผม ผมจึงหันไปโบกมือให้อลิซ แล้วเดินไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ที่ตอนนี้มีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวลำใหญ่ของผมจอดรออยู่ ผมเดินขึ้นไปนั่งแล้วมีกัปตันที่ผมจ้างมาโดยเฉพาะเป็นคนขับเครื่องบินให้ผม เป็นมาเฟียต้องรอบคอบ ไม่รู้จะตายวันไหน ศัตรูเยอะแยะเพราะแบบนี้มั้งที่ม๊าชอบหาเมียให้ผมแล้วบอกให้ผมมีหลานให้ท่านไวๆ ท่านคงจะกลัวผมตายแล้วจะไม่มีทายาทไว้สืบสกุลต่อ 22:00น. ประเทศไทย ผับ AK "แม่งชนเว้ยยยย"เสียงบรรดาเพื่อนๆผมเอ่ยชนแก้ว กัน ผมก็นั่งมองพวกมันแต่ไม่ได้ชูแก้วขึ้นไปชนกับพวกแม่งนี่หรอก ตอนนี้ผมอยู่ที่ผับของผม กินเหล้าย้อมใจก่อนจะตกนรกทั้งเป็นในวันพรุ่งนี้ "เอาสักคนไหมว่ะไอ้คาร์"ไอ้ฟ้อนหนึ่งในบรรดาเพื่อนผมเอ่ยขึ้นพลางชี้นิ้วไปที่ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆมัน "ไม่ กูไม่ชอบ"ผมบอกมันแล้วยกแก้วเหล้าในมือกระดกต่อ เดี๋ยวพวกแม่งก็ตายห่ากันหมด เป็นโรคตาย มั่วชิบ ผมมองไปที่เพื่อนๆในโต๊ะผมพลางทำหน้าเอือมระอาใส่พวกมัน แล้วหันไปมองไปที่ชั้นล่างของผับที่ตอนนี้กำลังมีนักร้องดีดกีต้าร์ร้องเพลงสดอยู่ เป็นผู้ชายมันร้องเพลงแล้วก็มองไปที่โต๊ะตรงหน้าของมัน ผมจึงมองไปตามสายตาที่ไอ้หนุ่มตี๋นั่นมองก็เห็นผู้หญิงผมยาว ใส่เสื้อเกาะอกสีดำปิดแค่ช่วงหน้าอกโชว์เอวคอดของเธอ กางเกงยีนส์สีดำขายาวนั่งมองไปที่นักร้องที่อยู่บนเวทีทำไมเด็กเดี๋ยวนี้มันแรดจังว่ะ แล้วอยู่ดีๆผู้หญิงคนนั้นก็หันหน้าไปมองข้างหลังที่มีผู้ชายมาทักเธอ เธอพูดคุยถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายคนนั้น คนหรือตุ๊กตาว่ะหน้าเหมือนตุ๊กตาเลยปากนิดจมูกหน่อยตาโตๆตัวเล็กๆผิวขาว สงสัยแฟนไอ้หนุ่มนักร้องนั้น แต่ทำไมมองสนิทกับชายอื่นจังว่ะ ผู้หญิงสมัยนี้แรดดีจริงๆ! "เฮียๆๆหวัดดีคร๊าบบบ"มีเสียงทักทายจากหน้าโต๊ะ ด้วยท่าทางสุภาพ ผมจึงหันไปก็เห็นเด็กผู้ชายตัวสูงๆขาวๆหน้าตาก็ดี แต่น้อยกว่าผมอ่ะ "เอ้า ไอ้มาร์คหวัดดีๆๆนั่งก่อนสิ"เสียงไอ้มาร์ตินเอ่ยบอก แล้วมันก็หันมาหาผม "เออ ไอ้คาร์นี้ไอ้มาร์คน้องชายกูเอง"ไอ้มาร์ตินเอ่ยแนะนำน้องมันให้ผมรู้จัก "เฮียคาร์เหรอครับ หวัดดีครับเฮีย"ไอ้มาร์คยกมือไหว้ผมผมก็ยกมือโบกๆๆให้มัน แล้วมันก็นั่งลงข้างๆไอ้มาร์ตินพี่ชายมัน สายตาที่มันมองผมเหมือนมันจะชื่นชอบผม "มึงมาทำไรมึง ไหนบอกช่วงนี้เรียนหนัก"ไอ้มาร์ตินเอ่ยถามไอ้มาร์ค "ผมมาตามจีบหญิงอ่ะเฮีย"ไอ้มาร์คตอบไอ้มาร์ตินพร้อมกับทำท่าเขินอาย เห้อเด็กสมัยนี้ไม่รู้อยากจะมีแฟนไปทำไมกัน นรกชัดๆๆเด็กน้อยเอย! "เห้ยย!จริงดิ สวยป่ะว่ะ"เสียงไอ้ฟ้อนร้องถามไอ้มาร์คด้วยท่าทางเหมือนหมาที่เห็นกระดูกแล้วตาลุกวาว "สวยดิเฮีย แถมน่ารักโคตรๆๆด้วย"ไอ้มาร์คเอ่ยขึ้นแววตาของมันเป็นประกาย ผมก็ยิ่งส่ายๆหัวให้มันไปอีก "ไหนเล่ามาสิว่ะเธอเป็นไง?"ไอ้ฟาร์มเพื่อนอีกคนที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้นด้วยท่าทางที่อยากเสือกเต็มทน "เธอเป็นเด็กวิศวะเฮีย..เป็นรุ่นพี่ผม..ผมชอบเธอตั้งแต่รับน้องแล้ว..แต่ผมไม่กล้าจีบเธอ ก็เธอมีหนุ่มๆเข้าหาเพียบเลยเธอคงจะไม่มองคนอย่างผม"เสียงไอ้มาร์คเล่าด้วยนำ้เสียงเศร้าๆผมก็ฟังๆไปงั้นแหละไม่ได้อยากเสือกอะไรหรอกแต่บังเอิญเสียงมันลอยมาเข้าหูผมเอง "ไอ้ป๊อดด จับไปข่มขืนแม่งเลยเชื่อกู ถ้าสวยอ่ะ"ไอ้มาร์ตินบอกไอ้มาร์ค ไอ้พี่เชี้ย สอนน้องให้ข่มขืนผู้หญิง! "ข่มขืนไม่ได้ดิเฮีย ผมสู้เธอไม่ได้หรอก เธอเรียนเทควันโดสายดำเลยน่ะเฮีย ผมก็ตายอ่ะดิ"ไอ้มาร์คบอกด้วยท่าทางหวาดกลัว ผู้หญิงเรียนเทควันโดเหรอว่ะ? "โห่ๆๆสุดยอดว่ะ มึงพูดซะกูอยากเห็นเลย"ไอ้ฟ้อนพูดขึ้นด้วยท่าทางหื่นกามของมันไอ้มาร์คมีสีหน้าเศร้าลงทันที "เธอเป็นคนบอกให้ผมมา..แต่เธอมากับรุ่นพี่เพื่อนของเธอ..ผมไม่กล้าเข้าไปหาเธอ"ไอ้มาร์คพูดด้วยเสียงเศร้าลงกว่าเดิม จนพวกไอ้มาร์ตินต้องปลอบใจมัน ผมก็มองสองพี่น้องด้วยท่าทางสมเพช "มาร์ค"อยู่ๆก็มีเสียงหวานๆเอ่ยเรียกชื่อไอ้มาร์ค ข้างหน้าโต๊ะ ไอ้มาร์ครีบเงยหน้าขึ้นไปมองเสียงคนที่เรียกมันอย่างรวดเร็ว "พี่ซนซน?"ไอ้มาร์คเรียกชื่อผู้หญิงคนนั้นด้วยนำ้เสียงตกใจ ผมจึงหันไปมองผู้หญิงคนนั้น เธอก็คือผู้หญิงหน้าตุ๊กตาที่ผมมองอยู่เมื่อกี้นี้หนิ แต่เธอมีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอว่ะ "คนนี้เหรอว่ะไอ้มาร์ค น่ารักสัสๆๆอ่ะ"เสียงไอ้ฟ้อนเอ่ยถามไอ้มาร์คพลางมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นพลางทำหน้าเพ้อฝันและหื่นกามไปในตัว ก็เธอใส่เสื้อเกาะอกสีดำ แล้วหน้าอกหน้าใจของเธอที่มันใหญ่เกินตัวเนี่ยโผล่พ้นออกมาจะครึ่งอยู่แล้ว ไหนจะหน้าท้องที่แบนราบสวยๆเนียนๆเอวคอดของเธออีก เลยทำให้ไอ้พวกบ้ากามทั้งหลายนำ้ลายย้อยไหลไปตามๆกัน ผมมองเพื่อนๆผมด้วยควารู้สึกสมเพจพวกมันเนี่ยน่ะทุเรศสิ้นดี ผมกระดกแก้วเหล้าเข้าปากทันที "ไม่ได้นะเฮีย คนนี้ผมหวง"ไอ้มาร์คบอกแล้วขยับที่ให้ผู้หญิงคนนั้นนั่งแล้วเธอก็นั่งตามคำเชิญของมันข้างๆมันนั้นแหละ "นี้เฮียๆผมเองครับพี่ซน"ไอ้มาร์คผายมือมาทางพวกผมเพื่อแนะนำให้เธอได้รู้จัก ผมไม่อยากจะรู้จักผู้หญิงแรดๆแบบนี้หรอก "หวัดดีค่ะเฮียๆๆ"เธอยกมือไหว้สวัสดีพวกผม แต่เธอไม่เห็นผมหรอกเพราะผมนั่งข้างในสุด แล้วเธอก็หันไปคุยอะไรกับไอ้มาร์คไม่รู้ปากแนบหู หูแนบปาก มองแล้วทุเรศลูกกระตาว่ะ!!แล้วพอสักพักผมเหลือบหางตามองไปก็เห็นไอ้มาร์คนั่งโอบเอวของผู้หญิงคนนั้นอยู่นั่งจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอยู่แล้ว ผมจึงหันมองลงไปมองชั้นล่างที่แฟนนักดนตรีของยัยผู้หญิงคนนี้ที่ยังคงยืนร้องเพลงอยู่ที่เดิม มึงจะรู้ไหมเนี่ยว่าเมียมึงมานั่งกอดกับผู้ชายคนอื่นอยู่เนี่ย ผู้ชายก็โง่ ผู้หญิงก็แรด! ถ้าเป็นแฟนผมน่ะ ผมยิงไส้ไหลแน่ เอาให้ตายทั้งชู้ทั้งคนทรยศเลย แต่ไม่เอาอ่ะ ผมไม่อยากมีแฟนนน ม๊าโปรดรับรู้!! "เฮีย เดี๋ยวผมกลับก่อนนะ"ไอ้มาร์คหันมาบอกพวกไอ้มาร์ติน สีหน้ามระรื่นมากเลยไอ้มาร์คซึ่งผิดกับตอนที่มันเพิ่งมาเลย "โห่ๆๆร้ายนะมึง"ไอ้ฟ้อนเอ่ยแซวไอ้มาร์ค ไอ้มาร์คหันไปมองผู้หญิงคนนั้นแล้วพาเธอยืนขึ้น "ไปแหละเฮีย หวัดดีครับ"ไอ้มาร์คเอ่ยลาพวกผม แล้วโอบเอวผู้หญิงคนนั้นเดินออกไป คงไม่ต้องถามนะว่าพวกมันสองคนจะไปทำอะไรกันต่อ เห้อผู้หญิงสมัยนี้ แรดจริงๆๆม๊าขอร้องอย่าหาเมียให้ผมแบบนี้นะ ผมไม่ชอบผู้หญิงสำส่อน เดี๋ยวตายก่อนอายุขัย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD