ตอนที่ 2 บทนำ2

2647 Words

ณ.กรุงเทพมหานครฯ “สุนิ ถึงไหนแล้ว เร็วๆเลยนะเดี๋ยวไม่ทันงานนะยะ” เสียงพี่ซูซี่ดังตามสายโทรศัพท์มาเมื่อ สุนิ หรือ สุนิสา เรืองไกรวุธ วัย 23ปีลูกน้องสาวหน้าหวานที่ทำงานทุกตำแหน่งอย่างไม่เกี่ยงงอนรู้ใจเจ้านายเป็นที่สุดและเธอก็ยังเป็นเพื่อนกับน้องสาวเจ้านายแล้วตอนนี้พี่ชายของเธอก็กำลังตามจีบเพื่อนของเธออีกด้วย “กำลังจะไปค่ะเจ้”สุนิสาตอบเจ้านายที่กำลังจะแปรงร่างถ้าเธอยังเอาชุดฟินาเล่ไปส่งให้ที่โรงแรมไม่ทัน แล้วรีบวางสายเรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้างแล้วเจ้าประจำของเธอ “พี่เล็กเร็วๆค่ะ เจ้านายเร่งแล้วถ้าไปไม่ทันงานสุนิเละเป็นโจ๊กแน่เลยค่ะ”สุนิสาเร่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างแล้วมองนาฬิกาในข้อมือนี่มันจะห้าโมงครึ่งแล้วนี่ “งั้นให้ไวเลยครับน้องสุนิ”พี่เล็กยื่นหมวกกันน็อคให้ลูกค้าประจำ สุนิสารับมาใส่อย่างรวดเร็วแล้วกระโดนขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์อย่างคล่องแคล่ว “ตายๆจะทันไหมเนี่ย,พี่เล็กคะครึ่งชั่วโมงไปโรงแรม เดอะ รอยัล รีสอร์ท ทันไหมคะ”เธอถามพี่เล็กอีกครั้งหนึ่งเพื่อความแน่ใจ โรงแรมเดอะ รอยัล รีสอร์ท กรุงเทพ เป็นสำนักงานใหญ่ที่ตุลามาประจำการอยู่ที่นี่ “ทันแน่นอนครับน้องสุนิ พี่เล็กรับรองครับ”พี่เล็กยืนยันอย่างมั่นใจ “งั้นไปโลดเลยค่ะ”สุนิสาเกาะชายเสื้อพี่เล็กไว้แน่นเมื่อแกขี่มอเตอร์ไซค์ซอกแซกไปอย่างรวดเร็วและระมัดระวัง หญิงสาวมองแต่นาฬิกาในข้อมืออย่างพะวักพะวงจนถึงโรงแรมโดยไม่รู้ตัว “ถึงแล้วครับน้องสุนิ เหลือเวลาอีกตั้งห้านาทีนะครับ”พี่เล็กอวดฝีมือตัวเองเล็กน้อย “เท่าไหร่คะพี่เล็ก”สุนิสาถามค่ามอเตอร์ไซค์ของพี่เล็ก “หกสิบบาทครับน้องสุนิ”พี่เล็กบอกราคาให้ผู้โดยสารเจ้าประจำ “ที่เหลือค่าขนมน้องๆนะคะ”สุนิสาจ่ายค่ามอเตอร์ไซค์พี่เล็กไปหนึ่งร้อยบาท ทุกครั้งที่ใช้บริการเธอจะจ่ายเกินค่าโดยสารทุกครั้ง “ขอบคุณครับน้องสุนิ ถ้าจะกลับก็โทรเรียกพี่ได้นะครับ”พี่เล็กบอกเธอแล้วก็ขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป สุนิสาหิ้วถุงชุดพะรุงพะรังวิ่งเข้าไปในโรงแรมอย่างรีบเร่งแล้วเข้าไปถามประชาสัมพันธ์สาวสวยที่นั่งอยู่สามคนหน้าเคาน์เตอร์ “ขอโทษค่ะ ห้องจัดงานแฟชั่นอยู่ชั้นไหนคะ”สุนิสาถามประชาสัมพันธ์เสียงหวาน “คุณมาทำอะไรที่งานคะ”สาวสวยถามเธอและมองหัวจรดปลายเท้า “ขอโทษนะคะ ดิฉันรีบค่ะ ต้องเอาชุดฟินาเล่ไปส่งถ้าไม่ทันงานคุณจะรับผิดชอบไหมคะ”สุนิสาเริ่มกรุ่นขึ้นมาเพราะเธอกำลังรีบอยู่ด้วยเลยลืมดูสภาพตัวเองที่ผมฟูยุ่งเหยิงหน้ามันแผล็บ จนทำให้สาวๆประชาสัมพันธ์มองเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า “อ่อ,เด็กส่งของนี่เอง ขึ้นไปที่ชั้นสามห้องที่หนึ่งซ้ายมือ”ประชาสัมพันธ์สาวสวยบอกและมองหญิงสาวหน้ามันผมยุ่งกระเซิงอย่างดูถูก “ขอบคุณ”สุนิสาตอบเสียงแข็งแล้วรีบวิ่งไปที่ลิฟต์ทันที เมื่อลิฟต์ตัวแรกเปิดออกเธอก็เข้าไปทันทีโดยไม่มอง “ชั้นสามค่ะ ขอบคุณค่ะ”เธอบอกกับชายชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่กับสาวสวยตรงปุ่มกดขึ้นลงแล้วเขาก็กดให้ตามที่เธอบอกก่อนจะมองนาฬิกาอีกครั้ง “ตายๆแน่ เจ้ต้องแปลงร่างแหงๆ”สุนิสาพึมพำเบาๆแต่ตุลาได้ยินเต็มๆเพราะอยู่ในลิฟต์แค่สามคนและหญิงสาวยังไม่สนใจจะมอง ตุลาหรี่ตามองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆอย่างขำๆกับสภาพของเธอแต่ไม่พูดอะไรจนถึงชั้นสามประตูลิฟต์เปิดออก สุนิสาก็วิ่งพรวดออกไปทางซ้ายมือที่ประชาสัมพันธ์บอกทันที จนตุลามองตามไม่ทัน “มองอะไรคะคุณตุลาขา”ไฮโซสาวถามตุลาเมื่อเห็นเขายื่นหน้าออกไปนอกลิฟต์ “ก็ดูความเรียบร้อยน่ะครับ”ตุลาตอบแล้วกดปิดลิฟต์เพื่อพาไฮโซสาวไปผ่อนคลายที่ห้องประจำของเขา เมื่อเข้าไปในห้องเขาก็เดินไปนั่งบนโซฟากลางห้องไฮโซสาวตามไปนั่งเบียดลงข้างกายเขา ถอดสูทตัวสวยของเขาออกไปวางที่โซฟาอีกตัวที่อยู่ข้างก้น "วันนี้ผมมีเวลาน้อยนะรถเมล์"ตุลาบอกไฮโซสาว "ไม่มีปัญหาค่ะ รถเมล์ก็มีเวลาน้อยเหมือนกันเดี๋ยวไปงานพี่ซูซี่ไม่ทันค่ะ"รถเมล์พูดแล้วมือก็ล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ตแบรนด์ดังลูบกล้ามอกแน่นลงไปถึงซิกแพคลูบไล้ขึ้นลงแล้วล้วงมือลงไปในกางเกงสแล็คจนเจอลำรักแท่งใหญ่ที่นอนสงบนิ่งอยู่ "อืมม ปลุกมันหน่อยสิรถเมล์เร็วหน่อยนะ"ตุลาบอกเธอแล้วมองนาฬิกาอีกครั้งดูแล้วเขามีเวลาให้เธอครึ่งชั่วโมง "ได้ค่ะ รถเมล์อยากให้คุณตุลาขับขี่เต็มที่แล้วค่ะ"เธอตอบแล้วดึงเขาลุกขึ้นปลดกระดุมกางเกงออกแล้วรูดทั้งหมดของเขาลงไปกองที่พื้นตุลายกเท้าขึ้นแล้วเธอก็เก็บกางเกงไปวางที่เดียวกับเสื้อสูท ไฮโซสาวผลักเขานั่งลงบนโซฟาเหมือนเดิมแล้วเธอก็นั่งคุกเข่ากับพื้นพรมหนาประคองลำรักแท่งใหญ่ไว้เต็มมือแตะลิ้นลงไปลากเลียรอบหัวยอดกระดกลิ้นรัวใส่เร็วๆรวบหัวยอดแดงฉ่ำไว้เต็มปาก "อืมม ดีรถเมล์เร็วอีก อ่าาส์..."เขาครางออกมาแล้วบอกเธอ ไฮโซสาวรูดลำรักแท่งใหญ่ขึ้นลงปากก็ดูดดื่มสบับกับลากลิ้นเลียรอบลำรักแท่งใหญ่ของเขา ดูดดื่มจังหวะสั้นยาวติดๆกัน ตุลาจับศรีษะเธอไว้แล้วกระดกสะโพกตามจังหวะดูดดื่มของเธอ "จ๊วบๆจ๊วบๆ.."เสียงเธอดูดดื่มลำรักแท่งใหญ่ของเขาอย่างติดใจกับความยิ่งใหญ่ของมัน "อืมม ใกล้ถึงป้ายรถเมล์ อ่าา โอ้ววส์.."ตุลาคำรามออกมากระดกสะโพกขึ้นใส่ปากเธอจนสะอึก แต่เธอดูดดื่มลำรักแท่งใหญ่ของเขาอย่างเมามันจนเขาจอดป้ายพอดี ปล่อยน้ำขุ่นข้นไหลออกมาให้เธอลิ้มรสจนหมดเกลี้ยง "อืมม..."เขาปล่อยตัวพิงโซฟาและดึงตัวเธอมานั่งเคียงข้างดึงกางเกงในตัวเล็กออกรูดออกไป เธอกางขาออกกว้างให้เขาอย่างไม่อาย ตุลาดูดนิ้วตัวเองจนเปียกแล้วดึงออกมาปาดนิ้วยาวไปบี้ติ่งกระสันของเธอ "อ้ะะ ตุลาขา อ้าา..."เธอครางอย่างกระสันลุ่มหลงในรสสวาทที่เขาส่งนิ้วยาวเข้าช่องสวาทดึงนิ้วยาวเข้าออกจังหวะช้าๆแล้วเร็วขึ้นรัวนิ้วเข้าออกจนสุดนิ้ว "แจ๊ะๆ แจ๊ะๆๆ แจ๊ะๆๆ..." เขาเร่งรัวนิ้วเข้าออกช่องสวาทเธอถี่ขึ้นไฮโซสาวยกสะโพกขึ้นส่ายวนสู้นิ้วยาวของเขาไม่ถอยจนเธอจอดป้ายตามเขา "อ้ะะ อ้าายส์..."น้ำรักเธอแตกไหลฉ่ำแฉะออกมามากมาย เขาดึงนิ้วออกแล้วจับเธอคว่ำหน้าลงกับโซฟาดึงสะโพกเธอลอยขึ้นท่าคลานเข่า “อ้าา เร็วๆ ค่ะตุลาขา”รถเมล์ไฮโซสาวร้องขอเขาอย่างรอคอย “คุณได้มันแน่รถเมล์”ตุลาบอกเธอแล้วถลกชุดเดรสตัวสั้นเลิกไปกองที่เอวคอดเธอก็แอ่นสะโพกเปิดช่องสวาทกว้างให้เขาอย่างรู้งานเพื่อให้ปรนเปรอเธอได้เต็มที่ “ตุลาขา รถเมล์รอนานแล้วนะคะ”ไฮโซสาวพูดเสียงกระเส่าแล้วหันมามองเขาที่กำลังดึงซองสี่เหลี่ยมเล็กมาฉีกออกแล้วสวมถุงป้องกันให้ลำรักแท่งใหญ่ของเขา จับจ่อช่องสวาทของเธอกดพรวดเดียวมิดด้าม “ส๊ววบ...” “อ้ะะ อ้าา คุณสุดยอดมากเลยค่ะตุลาขา อ้าา..”ไฮโซสาวร้องออกมาอย่างถูกอกถูกใจกับลำรักแท่งใหญ่ของเขา “อ่าาส์...”ตุลาครางในคอด้วยความกระสัน เขาขยับโยกสะโพกหมุนวนกระแทกลำรักแท่งใหญ่ใส่ช่องสวาทของเธออย่างไม่ออมแรง “พั้บบๆ พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...” “อ้าา เสียวดีค่ะ อ้ะะ เร็วค่ะ อ้าา..”เธอเร่งเร้าเขาเสียงกระตุกเพราะแรงกระแทกลำรักแท่งใหญ่ใส่เข้าออกช่องสวาทเธอจนน้ำเมือกขุ่นขาวไหลออกมา เขาตอกย้ำหนักๆเน้นจังหวะดึงเข้าออกยาวๆสลับรัวสะโพกอัดแรงกระแทกใส่อย่างรุนแรงไม่ยั้ง “พั้บบๆ พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...” “อืมม..”ตุลาเพิ่มแรงกระแทกลำรักแท่งใหญ่ใส่ช่องสวาทรัวๆเร็วขึ้นจนเธอสั่นคลอนไปทั้งตัวเสียงโซฟาดังเสียดสีกับพื้นตามแรงกระแทกเป็นจังหวะที่เขาตอกอัดใส่เธอ “อ้าา ตุลาขา อู้วว..”เธอครวญครางด้วยความกระสันซ่านเมื่อเขากระแทกกระทั้นลำรักดุ้นใหญ่เข้าใส่ช่องสวาทของเธออย่างรุนแรง มือหนาจับเอวคอดเธอไว้แน่นเกร็งสะโพกอัดลำรักแท่งใหญ่รัวเร็วติดกันยาวๆ “พั้บบๆ พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...” “อ้าา อ้าายส์....”เธอร้องออกมาอย่างสมใจที่เขาส่งเธอถึงป้ายรถเมล์อย่างสะใจ “พั้บบๆ พั้บบๆ พั้บบๆๆ...” ตุลาตอกอัดลำรักแท่งใหญ่ใส่เธอไม่หยุดเน้นแรงใส่ไม่ยั้งจนเขาจอดป้ายรถเมล์ตามเธอ “อ้าากซ์....”ตุลาร้องออกมาปล่อยน้ำเมือกขุ่นข้นใส่ถุงป้องกันจนแทบแตก เขาถอนลำรักแท่งใหญ่ออกมาทีเดียวจนเสียงดัง “พร๊วดด” “อ้าส์..”เธอร้องออกมาอย่างเสียดายที่เขาไม่ต่อเกมรักกับเธอ ตุลาดึงถุงป้องกันออกทิ้งขยะแล้วหยิบกางเกงขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปทำความสะอาดเช็คดูความเรียบร้อยเสื้อผ้าและเดินกลับออกมา มองไฮโซสาวที่เขาเพิ่งเล่นรักกับเธอไปนอนบนโซฟาอย่างอ่อนแรง ยังดีที่เธอดึงชุดเดรสตัวสั้นมาคลุมเนินสวาทเธอไว้ "เจอกันที่งานคืนนี้นะครับ"ตุลาบอกเธอแล้วหอมแก้มเดินจากไปเพราะเพื่อนรักของเขารออยู่ที่ห้องทำงาน สุนิสาหอบชุดฟินาเล่วิ่งมาหายใจหอบมายืนตรงหน้าพี่ซู่ซี่ที่ยืนกำกับช่างแต่งหน้าที่กำลังแต่งหน้าให้นาวแบบสาวทั้งหลาย “เจ้คะ”สุนิสาเรียกเจ้านายเบาๆ “ตายแล้ว ยัยสุนิทำไมเป็นแบบนี้ล่ะยะ คิกๆคิกๆ”เจ้ซูซี่มองดูสภาพของลูกน้องสาวที่ผมยุ่งเหยิงหน้ามันแผล็บถือถุงชุดพะรุงพะรังยืนหอบอยู่ตรงหน้าเธออย่างตะลึงและอดขำไม่ได้ “เจ้อ่ะ อย่ามาหัวเราะสุนินะคะ ก็เพราะเจ้นั่นแหละถ้าไม่เปลี่ยนนางแบบสุนิก็ไม่เป็นแบบนี้หรอกค่ะ”สุนิสาทำหน้างอใส่เจ้านายที่หัวเราะเธอ “ขอโทษจ้ะน้องรัก เดี๋ยวจบงานนี้เจ้จะเลี้ยงชุดใหญ่ให้เลยจ้ะ”เจ้ซูซี่บอกลูกน้องสาวที่มาช่วยงานเธอก่อนที่จะกลับไปช่วยงานของครอบครัว “ทุกทีเลยค่ะ เอาของกินมาล่อตลอดแต่สุนิชอบจริงไหมคะพี่ๆ”สุนิสารู้ว่างานนี้สำคัญกับพี่ซูซี่มากเพราะเขาจะเปิดตลาดเสื้อผ้าเจาะกลุ่มวัยรุ่นและตลาดเครื่องเพชรที่เพื่อนสาวของเธอร่วมทำตลาดกับพี่ชายในร่างสาวด้วยเธอจึงช่วยเต็มที่ก่อนที่เธอจะกลับไปช่วยงานคุณพ่อของเธอที่ได้ขอเวลาท่านไว้หนึ่งปีว่าขอทำสิ่งที่เธอชอบก่อน “ใช่ค่ะ พี่ชอบมากก”เม็คอัพมือหนึ่งของพี่ซูซี่ตอบสาวสวยของเธอที่ตอนนี้ดูไม่จืดเลย “ย่ะ ฉันรู้ว่าพวกหล่อนชอบไงถึงต้องเลี้ยงใหญ่ๆไปเลย”ลูกน้องทุกคนรู้ว่าเจ้านายของพวกเธอปากร้ายใจดีเพราะต้องการให้งานออกมาดีที่สุดนั่นเอง สโลแกนของเธอคือ เป้ะ เริ่ด เวอร์ ต้องเจ้ซูซี่เท่านั้น “งั้นสุนิเอาชุดไปเก็บไว้ก่อนนะคะ”สุนิสาบอกพี่ซูซี่แล้วเดินไปที่ฉากกั้นที่เตรียมไว้ให้นางแบบสาวไฮโซที่เป็นลูกค้าเบอร์หนึ่งของพี่ซูซี่ ที่ตอนนี้เก้าอี้ยังว่างเปล่าเพราะนางแบบยังไม่มานั่นเอง “มีอะไรให้สุนิช่วยมั้ยคะพี่ซูซี่”สุนิสาถามพี่ซูซี่ “มี ช่วยไปส่องกระจกดูหน้าตัวเองก่อนเพอะยัยสุนิ”พี่ซูซี่ทนไม่ได้ที่ลูกน้องสาวไม่สนใจตัวเองเลย “รับทราบค่ะ เจ้านาย”สุนิสาเดินไปส่องกระจกที่ว่างทันที “โอ้,แม่เจ้า นี่ฉันหรือนี่”หญิงสาวอุทานออกมาเสียงดัง “ใช่ หล่อนเองแหละยัยสุนิ”พี่ซูซี่ไม่วายได้ยินแล้วย้ำเสียงดังกลับไปใส่ลูกน้องสาวของเธอ “ตายๆ มิน่าล่ะ ยัยประชาสัมพันธ์ถึงมองสุนิตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าเลยค่ะ แถมยังไม่ยอมให้ขึ้นมาอีกบอกว่าสุนิเป็นเด็กส่งของอีกต่างหาก" สุนิสาบอกเจ้านาย "ก็สมควรมั้ยล่ะดูสภาพหล่อนก่อนสิ" พี่ซูซี่ว่าลูกน้องสาวแล้วมองนาฬิกาเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงงานก็จะเริ่มแล้วแต่นางแแบบกิติมศักดิ์ก็ยังมาไม่ถึงได้แต่โทรบอกว่ากำลังจะถึงแล้ว "ฉันไม่ไหวแล้วนะ งานหน้าไม่เอาแล้วล่ะ ฉันต้องคอยลุ้นจนหัวใจจะวายแล้วนะเนี่ยถ้าอีกห้านาทีไม่มาฉันจะเปลี่ยนให้ น้องดาวเดินแทน"พี่ซูซี่พูดอย่างหงุดหงิด "ใจเย็นๆค่ะเจ้ รออีกแป้บหนึ่งเถอะเธอบอกว่าจะถึงแล้วค่ะ"สุนิสาปลอบพี่ซูซี่อย่างลุ้นระทึกเหมือนกัน "รถเมล์มาแล้วค่ะ"เสียงแหลมดังขึ้นมาจนทุกคนสะดุ้ง "เฮ้อ,"พี่ซูซี่ถอนหายใจเสียงดังอย่างโล่งอก จนทุกคนแอบขำไม่กล้าหัวเราะให้ได้ยินกลัวโดนด่า "เอ้า,มัวรออะไรกันอยู่ล่ะยะ แต่งหน้าให้นางแบบสิ เร็วๆเข้า"พี่ซูซี่พูดจบทุกคนก็เข้าสู่โหมดวุ่นวายกันอีกครั้งก่อนที่งานจะเริ่ม "นี่เธอน่ะ ฉันขอน้ำส้มเย็นๆแก้วหนึ่งนะ เร็วๆด้วยล่ะ"ไฮโซสาวชี้นิ้วไปที่สุนิสาสั่งอย่างเอาแต่ใจ "ฉันเหรอคะ"สุนิสาชี้นิ้วใส่ตัวเอง "ใช่ เธอนั่นแหละ เร็วๆฉันรีบมาคอแห้งจะแย่แล้ว"รถเมล์บอกอย่างหงุดหงิด "ค่ะ"สุนิสารับคำไฮโซสาวแล้วเดินไปที่ซุ้มเครื่องดื่มแล้วสั่งตามที่เธอต้องการ "ดื่มน้ำอะไรดีคะน้องสุนิ"พี่แม่บ้านถามสาวสวยที่รู้จักเธอคุ้นเคยกันมานาน "น้ำส้มแก้วหนึ่งค่ะ แต่ไม่ใช่ของสุนินะคะ โน่นค่ะคุณไฮโซเธอจะดื่ม" สุนิสาบอกพี่แม่บ้าน "นี่ค่ะ น้องสุนิ น้าส้มสดๆเย็นเจี๊ยบเลยค่ะ"พี่แม่บ้านยื่นแก้วน้ำส้มแก้วสวยให้สุนิสา "ขอบคุณค่ะ"สุนิสารับแก้วน้ำส้มแล้วเดินเอาไปให้ไฮโซสาวที่นั่งแต่งหน้าอยู่จึงวางไว้บนโต้ะด้านหน้าของเธอ แล้วเดินไปช่วยพี่ๆคนอื่นที่กำลังเตรียมชุดให้นางแบบเดินจนจะถึงเวลาเปิดงานอีกไม่ถึงสิบนาทีข้างหน้าแล้ว "นี่เธอ"เสียงแหลมเรียกอีกแล้วทำไมวันนี้ยัยไฮโซนี่ใช้เธอบ่อยจริงๆนะเนี่ย "มีอะไรคะ คุณรถเมล์"สุนิสาถามอย่างสุภาพแต่ในใจเธอด่าไฮโซสาวไปแล้ว "รองเท้าฉันสกปรกน่ะเช็ดให้หน่อยสิ"รถเมล์บอกยัยผู้หญิงเซ่อซ่าที่กล้าเข้ามาอ่อยคุณตุลาของเธอและเห็นชายหนุ่มมองยัยคนนี้อย่างสนใจเธอจึงรีบกันไว้ก่อน ทั้งๆที่สุนิสาไม่ได้รู้จักตุลาหรือสนใจว่ามีใครอยู่ในลิฟต์หรือไม่เธอสนใจแค่จะต้องเอาชุดฟินาเล่ไปให้พี่ซูซี่ให้ทันเท่านั้น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more