บทที่ 45 ในวันที่ถูกขอร้องให้หายไปจากชีวิตของเขา
“เพราะป่านเขาทำงานดี ท่านจึงอยากให้ไปดูแลสาขาที่นั่น” เรื่องเดียวที่เขาเลี่ยงไม่บอกให้คนรักรู้ ก็คือสาเหตุจริง ๆ ที่ต้องย้ายอินทิราไปที่เวียดนาม
“แก้วว่าไม่น่าใช่นะคะ” ปัทมาไม่คล้อยตามคนรัก ขบคิดถึงปัญหาจริง ๆ ด้วยท่าทางเคร่งเครียด
“ไร้สาระน่าแก้ว ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้แล้วจะเรื่องไหน อย่าคิดไปไกลให้ปวดหัวเปล่า ๆ”
“พี่ชาลีนั่นแหละค่ะที่คิดตื้น ๆ แก้วทำงานที่นี่มาหลายปีแล้วนะคะ ท่านประธานเป็นคนยังไงทำไมแก้วจะไม่รู้ นี่มันไม่ใช่นิสัยของท่านเลยนะคะ”
“เราอย่าเพิ่งเดากันไปต่าง ๆ นานาเลยนะแก้ว รอดูกันต่อไปดีกว่า ไปเอาวิตามินให้พี่กินหน่อย” ชาลีตัดบทด้วยการให้คนรักหยิบอาหารเสริมมาให้
“พี่ชาลีทำตัวยิ่งน่าสงสัยนะคะเนี่ย ปกติพี่จะทานก่อนนอนกับตอนเช้าไม่ใช่เหรอคะ”
“ก็เพราะแก้วนั่นแหละ ชวนคุยจนพี่งงงวยไปหมดแล้ว” ชาลีแถไปน้ำขุ่น ๆ หยิบเอกสารในแฟ้ม
