บทที่ 32 ไม่ใช่ภรรยาแล้วเรียกว่าอะไร
“ก็แค่สนิทแต่ไม่ใช่เจ้านายฉันนี่ ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วยคะ” เธอตอกกลับไปอย่างไม่ไว้หน้าเช่นกัน แต่ก็ยังรักษาระดับเสียงเอาไว้อย่างคงเส้นคงวา ไม่ได้แสดงความเกรี้ยวกราดออกมาเหมือนอีกฝ่าย “ถ้าโทรมาเพื่อจะเบ่งบารมีฉันขออนุญาตวางสายนะคะ”
(อย่าเพิ่งวางนะ! ฉันยังพูดไม่จบ..) ปลายสายนิ่งเงียบ เหมือนจะรอฟังสัญญาณว่าอีกฝ่ายยังอยู่หรือไม่ เมื่อไม่ได้ยินสัญญาณถูกตัดจึงพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้นกว่าเก่าเล็กน้อย (ฉันอยากเลี้ยงข้าวเธอสักมื้อก่อนเดินทางกลับ เพราะฉันเพิ่งนึกออกว่าเธอคือคนที่บอกเส้นทางกับฉันที่สนามบินในวันนั้น)
“เหตุผลแค่นี้เหรอคะ” เธอไม่เชื่อหรอก เหตุการณ์ในวันนั้นเธอยังจำได้ดี ทุกประโยคที่หล่อนพูดก็ยังดังก้องอยู่ในหู ผู้หญิงเหมือนกันทำไมจะดูไม่ออก
(บอกตรง ๆ ว่ามีมากกว่านั้น ฉันอยากคุยกับเธอให้รู้เรื่อง)
“ก็ได้ค่ะ ฉันก็อยากจะรู้ว่าคุณอยากคุยอะไร
