บทที่ 21 ฉันไม่อยากกินข้าวกับคุณสองต่อสอง
ชาลีส่งยิ้มให้หญิงสาวที่กำลังเดินมา เปิดประตูให้เธอแทนคนขับรถที่เขาใช้ให้ไปหยิบเอกสารที่วางลืมไว้ที่โต๊ะทำงาน
“รอนานไหมคะพี่ชาลี”
“ไม่นานจ้ะ คนขับรถเพิ่งเอารถมาจอดได้แป๊บเดียวเอง รอสักครู่นะ”
“ค่ะ” หญิงสาวยิ้มกว้างด้วยความสบายใจ เมื่อรู้ว่ามีชาลีไปกินมื้อเที่ยงด้วย เปิดกระเป๋าหยิบกระดาษซับมันขึ้นมาซับใบหน้าขณะรอ
“ยังไม่ไปอีกเหรอชาลี” ยัสซันถามผู้จัดการใหญ่เมื่อเดินออกมาเห็นเขายืนรออยู่ข้างรถ
“กำลังจะไปนี่แหละครับ คนขับรถมาพอดี”
“มีอะไรด่วนก็โทรหาผมนะ”
“ครับ” ชาลีรับคำแล้วเดินไปขึ้นรถที่จอดรอต่อจากรถคันหรูของยัสซัน
ชายหนุ่มโบกมือให้คนสนิทที่ต้องเดินทางไปดูงานที่เวียดนาม ก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นรถคู่ใจที่มีอินทิรานั่งเสริมสวยรออยู่ก่อนแล้ว
รอยยิ้มที่ส่งไปให้คนขับหุบฉับลงทันทีที่เห็นว่าเป็นใคร เหลียวมองไปข้างหลังเพื่อให้แน่ใจ “พี่ชาลีล่ะ”
