บทที่ 22 คุณก็ต้องรับผิดชอบในหน้าที่จนถึงนาทีสุดท้าย
อินทิราชำเลืองมองหญิงสาวที่พูดคุยกับชายหนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ผิดกันเป็นคนละคนเวลาที่คุยกับคนอื่น ‘อะไรนะ!.. คุณรู้ไหมว่าฉันคิดถึงคุณมากแค่ไหน.. ทุเรศ! แบบนี้ถ้าไม่ใช่แฟนก็คงเป็นเมียไปแล้ว’ เธอค่อนขอดอีกฝ่ายอยู่ในใจ กระหวัดสายตาไปหาชายหนุ่ม เบะปากใส่เขาแล้วมองเมินไปทางอื่น เห็นอาหารที่กำลังมาเสิร์ฟพอดี จึงเพ่งความสนใจไปที่อาหารแทน
“อะไรเนี่ย” ฟารีดามองอาหารกลิ่นหอมฉุยแต่หน้าตาไม่คุ้นเคยบนโต๊ะ
“อาหารไงคะ” อินทิราตอบคำถามโง่ ๆ ของหญิงสาว
“ขอชิมหน่อยได้ไหม” เห็นการกินอย่างเอร็ดอร่อยของหญิงสาวแล้ว ทำเอายัสซันหมดอยากอาหารในจานของตัวเองไปเลย
“เชิญค่ะ ทานด้วยกันสิคะคุณฟารีดา ถ้าคุณไม่เคร่งคุณทานอาหารพวกนี้ได้เลยค่ะ” เธอชี้ไปยังจานอาหารที่ไม่มีหมูผสม
“ไม่เอาหรอก กินไปแล้วท้องเสียหรือเปล่าก็ไม่รู้”
“ถ้าอย่างนั้นก็อย่าทานเลยค่ะ เพราะถ้า
