บทที 14 ใบลาออก “แกว่าคู่นั้นเป็นพี่น้องกันหรือเปล่าวะ แต่ดูจากการกระทำแล้วฉันว่าไม่ใช่แน่ ๆ หมั่นไส้ว่ะ แก่แล้วยังคิดจะเอาผัวเด็กอีก” นักศึกษาสาวหนึ่งในสามคนที่มาด้วยกัน เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกความหมั่นไส้ระคนหยามหยัน “สงสัยจะมีเงินให้ผลาญเยอะ ไอ้หน้าอ่อนนั่นถึงขยันเอาใจ” หญิงสาวคนที่สองเอ่ยขึ้นบ้าง “แต่เจ๊แกก็สวยมากนะ เขาอาจจะรักกันจริงก็ได้” หญิงสาวคนที่สามคิดไปในทางที่ดี ถึงแม้จะไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นัก “เป็นไปได้ยาก ฉันว่ามันหลอกแดกมากกว่า” หญิงสาวคนที่สองยังยืนกรานในความคิดของตัวเองว่าถูกต้อง “ผู้ชายมันคงลีลาดี เจ๊แกถึงหลงหัวปักหัวปำ” หญิงสาวคนที่หนึ่งเสริม “แต่ดู ๆ แล้วฉันว่าผู้ชายน่าจะหลงเจ๊แกมากกว่านะ” หญิงสาวคนที่สามแย้งความคิดของเพื่อนอีกสองคน “ก็เสแสร้งแกล้งทำไปอย่างนั้นแหละ พอลับหลังก็มาหาผู้หญิงรุ่นเราทั้งนั้นแหละ” หญิงสาวคนที่หนึ่งแสยะปาก “พี่ว่าน้องทั้งสาม

