บทที 15 ไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้า
“ได้ยินแบบนี้แม่ก็สบายใจ บอกตามตรงว่าแม่ค่อนข้างเสียดาย ถ้าต้องเสียคนที่มีความสามารถแบบเธอไป ความเก่งบวกกับอายุที่ยังน้อยของเธอ เธอสามารถเป็นมันสมองของบริษัทเราได้อีกหลายปี ถ้าต้องเสียเธอให้กับบริษัทคู่แข่งก็น่าเสียดายแย่ พรุ่งนี้ลูกลองคุยกับเธอดูนะ ถ้าเธอยังยืนยันจะออก ก็ลองยื่นข้อเสนอพิเศษให้เธอเพิ่มอีกหน่อยเพื่อรั้งเธอไว้”
“คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกครับ ผมจะรั้งเธอไว้ให้ได้ แต่ตอนนี้คุณแม่ไปพักผ่อนก่อนดีกว่านะครับ” ผมคงไม่ปล่อยให้เธอไปมีความสุขกับไอ้นักศึกษาหน้าอ่อนนั่นง่าย ๆ หรอกครับ เขาคิดต่อในใจ นึกถึงภาพในลานสเก็ตน้ำแข็ง ภาพที่ทั้งสองไปนั่งกินข้าวด้วยกันแล้วรู้สึกเดือดปุด ๆ อยู่ในใจ
“ก็ได้จ้ะ” ได้ยินคำตอบของลูกชายก็ทำให้สบายใจขึ้นมาบ้าง จึงยอมทำตามที่เขาบอกโดยดี
“นอนหลับฝันดีนะครับคุณแม่” ชายหนุ่มเดินไปส่งมารดาถึงหน้าห้องนอนแล้วหอมแก้
