Chapter 10: Slowly getting to know him
1033 Words
Habang kumakain sila ay Hindi mapakali si Maris.
"Pwede ba wag mo akong titigan ng ganyan nakakailang" saad nya
"Hindi lang ako makapaniwala na magkasama tayo nagdidate at kumakain sa labas" sagot nito
Hindi na nakapagsalita pa si Maris at pinagpatuloy nalang ang kanyang pagkain
Pagkatapos nilang kumain ay sumakay pa sila sa iba pang rides at ang panghuli nilang sinakyan ay ang Ferris wheel
"Masaya Ka ba Maris na nakalabas kana sa bahay?"
Tumango Lang si Maris at hindi makatingin Kay Marco.
"baby wag kana tatakas para hindi ako nagagalit sayo, sundin mo Lang lahat Ng gusto ko, lahat Ng sasabihin ko". saad nito na
"pero Marco hindi naman kailangan na ikulong mo ako sa bahay mo, gusto ko Rin mapuntahan ang mga kapatid ko. ayaw ko na nakakulong ako na parang preso sa bahay mo." saad ni Maris
"hindi naman Kita kinukulong diba nakakalabas Ka din SA garden."
"SA garden Lang Pano paglalabas na ako ng gate? pag gusto ko puntahan mga kapatid ko?"
"Hindi Ka muna pwedeng lumabas mag-isa, kailangan lagi mo akong kasama." saad ni Marco
"ayaw ko nga ng ganun Marco, promise hindi na ako tatakas sayo. gagawin ko lahat Ng gusto mo, sabihan mo Lang ako Kung ano ang gusto at ayaw mo na gawin ko." saad ni Maris
"ok, I will think about it. But for now, I want you to enjoy this day with me " saad ni Marco
pumunta sila sa horror house, at hindi akalain ni Maris na tatakotin pala si Marco. Napapatili Ito habang nakahawak ng mahigpit sa kamay nya.
Tawang tawa si Maris habang pinapanuod paano matakot ang isang Marco
Palabas na sila sa horror house ng biglang may nakakagulat na bumagsak sakanila, hindi na nakapagpigil si Marco at nasuntok ang bagay na Yun sa sobrang takot.
Hindi mapigilan ni Maris ang mapahagalpak ng tawa SA reaksyon ni Marco
"akala ko ba hindi ka matatakutin?" saad ni Maris
"Hindi naman talaga"
humagalpak Ng tawa si Maris.
"bakit ba? " nagtatakang tanong nito
"nako Kung makikita mo Lang reaksyon mo matatawa Ka din sa sarili mo." tawa ulit ni Maris
sunod nilang pinuntahan ay ang gumagawa Ng cotton candy ang laki Ng mga ginagawa nito at iba IBA ang design. Naalala ni Maris ang mga nakababata nya na kapatid
"bakit para Kang nalungkot Dyan?" tanong ni Marco
"naalala ko mga kapatid ko Kasi gusto Rin nila ang lasa Ng cotton candy" saad nya sa malungkot na mukha
"sigeh bago tayo umuwi bilhan mo sila tag ISA" saad ni Marco.
"talaga? yehey saad ni Maris
dahil sa kasiyahan ay napayakap si Maris kay Marco, mabilis naman na narealize ni Maris ang mga ikinilos nya tatanggalin na Sana nya ang pagkakayakap ng yakapin din sya pabalik ni Marco
"I love you Maris" saad ni Marco
"S-Salamat Marco" sagot nya sa binata
"I want to hear that you love me too" saad nito
"Hindi naman pinipilit ang pagmamahal Marco " sagot ni Maris
"ok, I will wait for you to love me back" saad Ng binata
"salamat Marco"
akala nya ay tatangalin na nito ang pagkakayakap sakanya, ngunit nabigla sya Ng halikan sya nito sa lips ng mga isang minuto. May mga nakita sya na kumuha Ng mga larawan nila
"uhmmm Marco nasa labas tayo nakakahiya. Tapos nakita ko Yung iba kinuhaan tayo Ng picture" saad nya sa lalaki
"hayaan mo sila mga inggit Lang ang mga yan, ngayon Lang nakakita ng pogi" natatawang sagot ni Marco
"Baka lumabas Yan sa balita, kilala Ka pa naman sa business industry." sagot ni Maris
"ako ang bahala sakanila wag ka mag alala" saad ni Marco
habang kumakain Ng cotton candy si Maris ay hindi nya sinasadya na subuan si Marco.
"sorry hindi Ka siguro kumakain nito" saad nya
"no baby I want more. ahhh"
natawa nalang si Maris SA reaksyon ng binata.
"Ang gwapo mo pagganyan ang itsura mo, para Ka....ng sorry ang daldal ko na . hehe " saad Maris
"ano ba Yan Maris saway nya sa sarili bakit ba Kung ano-ano lumalabas sa bibig mo" SA isip ni Maris
"no. it's ok, I want to hear more. how much pogi I am in your eyes." Sabay kindat Ng lalaki
parang nahiya pa si Maris at nag smile nalang, habang kumakamot sa ulo.
pauwi na sila ngayon pero dadaanan muna nila ang mga kapatid nya, para ibigay ang mga cotton candy. Hindi nya alam ang lugar na tinatahak nibMarco. May nakita syang isang exclusive subdivision, pumasok sila Doon. Hindi makapaniwala si Maris na ang mga kapatid nya ay nasa isang subdivision nakatira.
Pumasok sa isang malaking bahay ang kanilang sasakyan, pagbaba nya Ng sasakyan ay naitanong nya Kay Marco Kung nandito mga kapatid nya
"Yes, they are here. come on." saad nito
pagpasok nyw ay nakita nya ang kanyang mga kapatid..
"ate" sigaw Ng kanyang bunsong kapatid na papaiyak na.
"bunso" niyakap nya ito at hinalikan sa ulo
"ate" magkakasabay na Sabi Ng kanyang mga kapatid
Isa-isang hinalikan at niyakap ni Maris ang kanyang mga kapatid.
"musta kayo dito? sorry hah minsan Lang makapunta so ate dito." paghingi ng paumanhin ni Maris SA mga kapatid
"ok Lang po ate araw araw po pumumpunta dito si kuya Marco" saad ulit Ng kanyang bunsong kapatid.
tiningnan nya si Marco at nagpasalamat.
"ate alam mo ba nagschool na kami lahat sa magandang school. Sabi po Kasi ni kuya Marco mas maganda daw Kung makatapos kami lahat sa pag aaral." saad Ng madaldal nyang kapatid
Hindi namalayan ni Maris na tumulo na pala ang mga luha nya sa sobrang saya na nararamdaman Kasi gusto na gusto nya na makapag Aral ang mga kapatid nya at makapagtapos sila.
" salamat ng marami Marco utang na loob ko sayo ang pagpapaaral mo sakanila." saad ni Maris Sabay yakap SA lalaki
"walang ano man Yun Maris gagawin mo ang lahat para sayo" saad nito
habang nagpupunas ng luha si Maris ay nagsalita ang kanyang kapatid.
"ate bakit Ka umiiyak? ayaw mo BA kami mag aral?"
natawa nalang si Maris sa sinabi Ng kapatid..
"gustong gusto ko kayong lahat makapag tapos Ng pag aaral, Kaya pagbutihan nyo ang pag aaral nyo. Magpasalamat din kayo Kay Kuya Marco nyo." saad nya sa mga kapatid nya
- Writer
