คลาสสุดท้ายจบลงเวลาสี่โมงเย็น ฉันมองนาฬิกาขณะรีบเก็บหนังสือเข้ากระเป๋า เย็นนี้ฉันมีนัดเข้าไปที่กองหนังและนี่มันก็ใกล้เวลาที่พี่สิงห์จะมารับแล้วด้วย
“รีบไปไหนวะ พวกกูว่าจะไปกินชาบูกัน มึงไปด้วยกันดิ” ไปป์หันมาขมวดคิ้วใส่ท่าทางเร่งรีบของฉัน
“เออ กูลืมบอกพวกมึงว่าสองอาทิตย์นี้กูไม่ค่อยว่างนะ พอดีต้องไปถ่ายหนังสั้นให้พี่สิงห์น่ะ”
“หะ? ถ่ายหนัง?!” ไปป์แหกปากดังลั่นจนคนอื่น ๆ หันมามอง ขอบใจมึงมากนะ คนหิวเผือกเยอะเลยทีนี้
“หมายความว่าไงวะ มึงไปถ่ายหนังไรนั่นได้ยังไง?” ไคโรหันมาถาม สีหน้ามันเหมือนกำลังไม่พอใจกัน
“ก็เมื่อวานพี่สิงห์มารับกูใช่ไหมล่ะ เขาพาไปที่กอง แล้วบังเอิญนางเอกแขนหักมาถ่ายหนังไม่ได้ พวกพี่เขาเลยขอให้กูช่วยเล่นแทน” ฉันอธิบาย ตาก็มองนาฬิกา เก็บของเสร็จจึงเดินออกจากห้องโดยมีไอ้เพื่อนสนิททั้งสี่หน่อเดินตามมาด้วย
“หนังอะไรวะ?”
“เห็นว่าเป็นหนังสั้นส่งเข้าประกวดในงานเทศกาลภาพยนตร
