Gökdeniz sabah erkenden uyandı alışkın olduğu üzere. Nilüfer yanında mışıl mışıl uyuyordu. Adama sokulmuş ve kolunu onun göğsüne koymuştu. Yüzbaşı ses çıkarmadan ve kımıldamadan bir müddet seyretti kadını. Koyu kahve saçları dağılıp bir tutamı yüzüne düşmüştü. Parmakları istemsizce Nilüfer’in yüzüne düşen saçlara uzanıp kenara çekti usulca. Kadının duru yüz ifadesi ortaya çıktı. Gökdeniz aralık kapının hareket ettiğini ve ufak bir bedenin odaya girmeden kapıda beklediğini görünce uyku mahmuru küçük çocuğa baktı sevgiyle. Elini ona doğru uzatıp,
‘’Babaya gel oğlum.’’ deyip çağırdı Bertuğ’u. Çocuk gözlerini ovalayarak yatağa geldi ve Gökdeniz onu kaldırıp Nilüfer’le aralarına alırken genç kadın da uyandı.
‘’Yavrum?’’ dedi çocuğa. Çocuk ikisinin arasına girip Gökdeniz’e sokulunca Nilüfer ve
