Gökdeniz dönüş yolunda Nilüfer’in kucağında uyuyan Bertuğ’u alıp daireye çıkardı ve yatağına bırakırken küçük çocuk gözlerini araladı ve elini Gökdeniz’e doğru uzatıp,
‘’Baba.’’ dedi yarı uykulu bir sesle. Gökdeniz’in kalbi duyduğu kelimeyle şefkat ve şaşkınlık hissini birlikte yaşadı. Çocuk ona beklentiyle bakarken Yüzbaşı da refleks olarak,
‘’Oğlum?’’ dedi ve kendisine uzatılan eli tuttu. Çocuk iri adamı kendisine doğru çekiştiriyordu.
‘’Baba dat.’’ Bertuğ kendi yanını işaret ediyordu ve genç adamdan oraya uzanmasını istiyordu. Gökdeniz gülümsedi,
‘’Tamam oğlum, baba senin yanına yatacak.’’ Dedi ve çocuğun yanına hafifçe uzandı. Yastığa başını koyunca çocuğun minik eli Yüzbaşının yanağına kondu. Bu öyle hafif ve öyle güzel bir temastı ki Gökdeniz de elini çocuğun bedenine hafifçe koy
