‘’Anne, ben evleniyorum.’’ dedi Nilüfer annesine. Zehra Hanım hayretle,
‘’Nilüfer! Kiminle? Kızım ne demek bu?’’ diye sormaya başladı şaşkınlıkla. Nilüfer nikahı kıyılana kadar annesine de söylememeyi düşünmüştü önce ama sonra annesinin kırılacağını düşünerek onu aramıştı. Nihayetinde babası ve ablası kendisine kötü davransalar da annesi babasından korkmasına rağmen onu hep sevip desteklemişti elinden geldiğince.
‘’Sakin ol anne, çok iyi bir ailenin çocuğu. Asker. Kiraladığım evin de sahibi.’’
‘’Nilüfer? Yavrum ağzın yandı zaten evlilikten, tanımadığın yerlerde nasıl hemen evlenirsin?’’
‘’Anne, tanıdığım yerden evlendim de ne oldu? Konu tanıdığın yer değil, ruhuna uyan birini bulmak.’’
‘’Kızım çocuk oyuncağı değil bu. Baban duyarsa küplere biner.’’
‘’Babama sakın söyleme, ablam olaca
