PROLOGUE

221 Words
“Pakawalan mo na ako Rooke!" Pag mamakaawa ko sa kaniya.   "No!" Pumailanlang ang tinig niya sa apat na sulok ng kwartong kinasasadlakan ko ngayon.   Ramdam ko ang galit sa boses niya.   "Please Rooke. Nagmamakaawa ako sayo. Itigil mo na ito. Maawa ka sakin." Patuloy pa rin ako sa pagmamakaawa habang pilit na tinatanggal ang tali sa aking kamay.   Nakita kong lumabas siya mula sa madilim na parte ng kwarto at lumapit sa akin.   Napaatras ako at napadukdok sa uluhan ng kama.   "When I say you're staying here! You're staying here!" He angrily said and pinned me down the bed.   Nagpumiglas ako ng nagpumiglas pero wala din akong nagawa. Mas malakas pa siya kesa sa akin kaya wala lang ding silbi.   Napaluha na lang ako. Wala na rin naman akong magagawa. Hinahayaan ko na lang siya na gawin ang kung anong gusto niyang gawin. Habang ako ay tahimik lang na umiiyak.   I never thought that he could do this to me. Ni sa hinagap ko hindi ko maiisip na kaya niyang gawin sakin lahat ng ito. Nabulag ako sa mga ipinapakita niya sa akin noon. Nabulag ako sa pagmamahal ko sa kaniya. Nabulag ako sa katotohanan at nagbulag-bulagan lang.   Patuloy lang ako sa pag-iyak habang si Rooke ay walang pakundangan na binababoy ang katawan ko.   Pagod na pagod na ako. I want this to stop. Sana panaginip lang lahat ng ito. Ayoko na.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD