📗 *.❅· ⋆·˚ ༘
เช้าอากาศสดใส
ฟ้าคล้ายกระจกเพิ่งเช็ด ลมบาง ๆ พัดตามแนวตึก ลินาเดินเข้าตึกด้วยใจที่ยังหนักเรื่องพ่อ แต่ยกไหว เธอบอกตัวเองตั้งแต่หน้ากระจกว่า วันนี้ต้องขีดเส้นของตัวเองให้ชัดกว่าเดิม
ลิฟต์เปิดชั้นสี่สิบห้า กลิ่นกาแฟลอยมา ทีมงานคุยกันเบา ๆ เธอวางกระเป๋า หยิบแฟ้ม เตรียมจะเข้าห้องประชุม ห้องข้าง ๆ เปิดก่อน คิมหันยืนอยู่ เสื้อเชิ้ตแขนพับ ดวงตานิ่งลึก
“มีเวลาสิบห้านาทีไหม”
“มีค่ะ”
เขาพาเข้าไปห้องเล็ก กระจกไวท์บอร์ดสองแผ่น โต๊ะยาว เขาเคาะปากกากับกระจกสองที แล้วเขียนว่า “ชุดทดสอบย่อย”
“ฉันจะให้เธอคุมทั้งหมด” เขาพูดตรง “ที่เกี่ยวกับเส้นทางหนีภัย ไฟสำรอง ลำโพงแจ้งเหตุ และสื่อสารฉุกเฉิน เธอออกแบบเอง เลือกทีมเอง ฉันอนุมัติของให้”
“เหตุผลคะ”
“หนึ่ง เธอเห็นของจริงไว สอง เธอนิ่งเวลาเกิดเรื่อง สาม อยากให้คนทั้งชั้นเห็นว่าเธอเก่งเพราะทำเอง ไม่ใช่เพราะยืนข้างฉัน”
“แล้วคุณอยู่ตรงไหน”
