EP.08 [พันเก้า]
1144 Words
“อ้าวเฮียไมล์ ยัยไกอา มาทำอะไรกันตรงนี้อ่ะ”
ผมละสายตาจากผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้าหันมองน้องสาวตัวเองที่กำลังเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าสงสัย ไกอาถอยหลังห่างจากผมสองสามก้าวเพื่อเว้นระยะ พันเก้าอาจจะไม่ทันสังเกตเห็น แต่ผมเห็นนะ เธอชอบเป็นแบบนี้เสมอไม่เคยเปลี่ยน ชอบหนีผมเสมอ
“เอ้า ทำไมเงียบกันทั้งคู่ ตกลงมาทำอะไรกันตรงนี้” พันเก้าถามย้ำอีกครั้งเมื่อไม่ได้รับคำตอบ ไกอาเหลือบมองผมเล็กน้อย พอเห็นว่าถูกผมมองอยู่เธอก็รีบดึงสายตากลับไป
“อ้อ พอดีฉันมาคุยโทรศัพท์อ่ะแก เจ้ต๊ะไม่ได้บอกเหรอ” เธอชูโทรศัพท์ประกอบคำบอกเล่า
“อือ ก็บอกนะ แล้วเฮียล่ะมาทำอะไร อย่าบอกนะว่ามาคุยโทรศัพท์กับสาวอื่นด้วยอีกคนอ่ะ” ยัยน้องสาวคนสวยมองผมด้วยสายตาจับผิดอย่างไม่คิดจะปิดบัง
“ไร้สาระน่าหมวย เฮียจะคุยกับสาวที่ไหนได้”
“จะไปรู้เหรอ คนเจ้าชู้อย่างเฮียไว้ใจได้ที่ไหน สงสัยต้องฟ้องเจ้เหมยให้คอยจับตาดูบ้างละ” พันเก้ากอดอกแล้วทำแก้มป่อง ท่าทางไม่เหมือนน้องสาวผมสักนิด ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าชีวิตของผมซะมากกว่า
“อย่ามาทำครอบครัวคนอื่นแตกแยกได้ป่ะ แล้วนี่มาทำอะไรล่ะเรา จะเป่าเค้กแล้วไม่ใช่ไง” มือหนายกขึ้นยีผมน้องสาวจนหัวยุ่ง ยัยนั่นปัดมือผมทิ้งแล้วทำหน้างอ
“โอ๊ยเฮีย อย่าแกล้งเค้าดิ อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย เดี๋ยวผมเค้ายุ่งแล้วหมดสวยกันพอดี อายลูกอายหลานอีก” พันเก้าสะบัดผมสีดำขลับของตัวเองให้เข้าทรงก่อนหันไปหาไกอา “ออกไปข้างนอกกันดีกว่าแก ได้เวลาเป่าเค้กแล้วเนี่ย เห็นหายไปก็เลยเดินมาตาม”
“อื้อ ๆ ปะ”
สองสาวควงแขนกันเดินออกไปนอกบ้าน ผมเห็นไกอาทำสีหน้าเหยเกราวกับเจ็บปวดแขนข้างที่ถูกพันเก้าจับ มือผมเลยคว้ายัยน้องสาวให้ออกห่างจากเธอ ทั้งสองหยุดเดินมองหน้าผมอย่างงุนงง ผมจึงแก้สถานการณ์ด้วยการดึงมือพันเก้ามาควงแขนตัวเองแทน
“ทำอะไรเนี่ยเฮีย”
“พาเจ้าสาวเข้างานไง” ผมยิ้มตอบแล้วควงพันเก้าเข้ามาในสวนหลังบ้านโดยมีไกอาเดินตามหลังมาเงียบ ๆ
“จะบ้าเหรอ นี่มันงานวันเกิดเค้านะ ไม่ใช่งานแต่งสักหน่อย”
“เอาน่า นาน ๆ เฮียจะยอมให้สาวควงแขนสักที แกต้องดีใจนะหมวย นี่เห็นว่าเป็นวันเกิดหรอกนะ คนหล่อคิวแน่นอย่างเฮียถึงยอมเปลืองตัว” ผมพูดติดตลกเรียกรอยยิ้มจากน้องสาว พอเราสามคนเดินกลับเข้ามาในงาน เค้กก้อนใหญ่ที่ถูกจัดเตรียมไว้ จุดไฟเรียบร้อยพอดี นำทัพเดินเข้ามายื่นมือขอเมียตัวเองคืนไป พันเก้าจึงเปลี่ยนไปควงแขนมันแล้วหันกลับมาขยิบตาให้ผมอย่างทะเล้น
“ขอโทษทีนะเฮีย พอดีเค้าสวยมากอ่ะ แถมไม่โสดด้วย คงควงเฮียต่อไม่ได้แล้วล่ะ ฮิ ๆ”
เอาเถอะนะ ยอมให้สักวันแล้วกันยัยตัวแสบ
ผมส่ายหัวยิ้ม ๆ ให้กับความกวนประสาทไม่เคยเปลี่ยนของน้องสาวก่อนจะหันกลับมามองร่างบางซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลจากตัวเอง ไกอาสบตากับผมชั่วครู่ก่อนจะละหนีไปตอนที่เหมยหลินเดินเข้ามาหาผม
แต่ผมเห็นนะ… ริมฝีปากบางของเธอขยับเป็นคำว่า…
‘ขอบคุณ’
.
.
.
สามชั่วโมงต่อมา
“พวกนั้นกลับไปหมดแล้วเหรอหมวย” ผมถามพันเก้าที่เดินกลับเข้ามาในบ้านหลังออกไปส่งพวกไซเรนท์กับอัลฟ่าเรียบร้อยแล้ว จริง ๆ คือไปส่งแค่ครอบครัวไซเรนท์แหละ เพราะรายนั้นบ้านอยู่ไกล ส่วนครอบครัวอัลฟ่าน่ะ อยู่ใกล้แค่รั้วกั้น ไม่ต้องไปส่งมันก็หาทางคลานกลับไปเองถูกอยู่ดี
“อื้อ กลับไปหมดแล้ว เด็ก ๆ ไปไหนแล้วล่ะ” พันเก้านั่งลงด้านข้างผม ร่างเล็กบิดขี้เกียจน้อย ๆ แล้วพิงศีรษะมาที่ไหล่ผมอย่างออดอ้อน ผมอมยิ้มกับความน่ารักของน้องสาวที่นาน ๆ จะเห็นสักที ตั้งแต่ยัยนี่แต่งงานมีครอบครัวไปก็ไม่ค่อยมาอ้อนผมหรอก นู้น… มัวแต่ไปอ้อนสามีตัวเองนู้น พี่ชายอย่างผมนี่ไร้ค่าไปเลย
“ไอ้ทัพพาขึ้นไปนอนหมดแล้ว” ผมตอบพลางกดเปลี่ยนช่อง ความจริงวันนี้ผมต้องกลับไปนอนที่บ้านพ่อกับแม่นะ แต่ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับพันเก้าสักหน่อย เลยฝากพวกท่านพาเหมยหลินกลับไปพักผ่อนก่อน เพราะช่วงนี้เธอสุขภาพไม่ค่อยดี อยากให้เธอพักผ่อนมาก ๆ
“แล้วทำไมเฮียยังไม่กลับล่ะ คิดถึงเค้าเหรอออ”
“อือ คิดถึงแกไงหมวย เฮียเลยอยากอยู่กับแกต่อ” ผมตอบรับหน้าตาย พันเก้ารีบเบี่ยงหน้ามองพลางทำตาปริบ ๆ ดูก็รู้ว่ายัยนี่ไม่เชื่อ ทำไมวะ ผมคิดถึงน้องสาวบ้างไม่ได้เหรอ?
“มีอะไรก็พูดมาเถอะเฮีย อยู่ ๆ มาพิศวาสเค้าแบบนี้ ขนลุกอ่า”
โอ้โห… พูดจาทำร้ายจิตใจกันจริง ๆ เห็นผมเป็นคนยังไงกันวะ
“เออ ๆ พูดก็ได้ เฮียแค่จะถามเรื่องเพื่อนรักแก” ในที่สุดผมก็ยอมสารภาพตามตรง พันเก้าขมวดคิ้วมองผมด้วยความสงสัยเข้าไปใหญ่
“เรื่องยัยไกอาเหรอ ทำไมอยู่ ๆ ถึงอยากรู้อ่ะ มีอะไรกันป่ะเนี่ย”
“บ้า มีอะไรกันอะไรของแกวะหมวย เฮียแค่อยากรู้เรื่องที่ไกอาไปเรียนต่อฮ่องกงต่างหาก” ผมรีบแย้งคำพูดน้องสาวเสียงดัง
“เออ ก็นั่นแหละ เค้าก็หมายความว่างั้นไง เฮียจะอยากรู้เรื่องของยัยนั่นไปทำไม ปกติไม่เห็นสนใจมันเลยนี่”
“ก็ไม่มีไร เห็นว่าอยู่ฮ่องกงเหมือนกัน รู้ไว้บ้างก็ดี เผื่อมีอะไรฉุกเฉินเฮียจะได้ช่วยทันไง” ผมพูดด้วยโทนเสียงปกติ สายตาจดจ้องรายการโทรทัศน์ราวกับมันน่าสนใจเหลือเกิน
“เอ้อ ก็จริงนะ บอกเฮียไว้ก็ดีเหมือนกัน เผื่ออยู่ที่นู้นยัยนั่นมีปัญหาอะไรจะได้ให้เฮียช่วยทัน ถ้างั้นเค้าจะเล่าให้เฮียฟังทั้งหมดเลยแล้วกัน”
หลังจากนั้นพันเก้าก็ยอมเล่าเรื่องของไกอาให้ผมฟังตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบัน ทั้งเรื่องที่เธอไปเรียนต่อที่เขตไหนของฮ่องกง หอพักอยู่ตรงไหน
รวมถึง… แฟนชื่ออะไรด้วย!
- Writer
