ปึง!
ฉันถูกชายปริศนาลากเข้ามาภายในตึก ๆ หนึ่งซึ่งอยู่ถัดจากบริเวณที่เจอเขามาหนึ่งซอย ตลอดทางที่ถูกเขาลากมา ฉันไม่กล้าส่งเสียงและไม่กล้าถามอะไรเขา จนกระทั่งถูกผลักเข้ามาในห้องมืด ๆ ห้องนี้ ฉันจึงหันกลับไปมองเขาด้วยความหวาดกลัว
“จะทำอะไร พาฉันมาที่นี่ทำไม”
“รออยู่ที่นี่… เงียบ ๆ” เขากำชับคำว่าเงียบด้วยสายตาดุดันก่อนเดินไปทางประตู ฉันทำท่าจะวิ่งตามเขาออกไป แต่กลับถูกคนตัวสูงกว่าผลักไหล่จนล้มลงบนพื้น “อย่าลองดีกับฉัน บอกให้อยู่เงียบ ๆ ก็อยู่ไป”
ปัง!
ความเจ็บแปล๊บตรงข้อเท้าทำฉันน้ำตาซึม ฉันมันโง่จริง ๆ ฉันไม่ควรมาที่นี่เลย ทั้งที่รู้ว่ามันอันตรายมากก็ยังมา เพียงแค่ต้องการพบจินหลง เพียงเพราะฉันเป็นห่วงเขา มันผิดมากนักเหรอ ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแย่ ๆ แบบนี้ด้วย ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขาจับฉันมาทำไม
“ฮึก…” มือบางยกขึ้นปิดปากกั้นเสียงสะอื้น ฉันเริ่มร้องไห้เหมือนคนเสียสติ ทำไมฉันถึงอ่อนแอขนาดนี้
