Lumapag ang chopper sa isang private hospital. Kaagad na bumaba si Dexter sa chopper. Hinabol siya ng isang rescuer habang kami ay nagtataka kung bakit biglaan na lang siyang umalis.
“Sir, sandali lang, po! Kailangan niyo, po munang matingnan at baka may—” Hinaklit nito si Dexter sa braso. Napahinto si Dexter sa ginawa ng rescuer. Lumingon ito nang magkasalubong ang magkabilang kilay at galit. Tinapunan niya pa ako nang matalim na tingin at umiwas ako. Para akong tinusok ng karayom sa puso ko sa mga tingin niyang iyon. Galit ba siya sa ‘kin? Hindi ba dapat ako ang magalit dahil sa mga sinabi niya at sa pagkuha ng iniingatan kong pagkabab*ae?
Kapal naman ng mukha ng lalaking ‘to. Siya pa talaga ang may ganang magalit sa ‘kin. Akala niya siguro ay hahabulin ko pa rin siya. Pwes! Nagkakamal
