NAGMAMADALI kaming magbihis ni Dexter. Sobrang lakas ng ulan na bumuhos kaya naman kailangan naming makatawid kaagad sa mga bato. Tumakbo kami ni Dexter at saka siya naunang tumalon sa isang tipak ng bato. Unti-unti na ring tumataas ang ilog at lumakas ang agos. Habang ako ay nakaramdam ng takot. Napasapo ako sa aking dibdib dahil sa tingin ko ay hindi ko kayang tumalon.
“Alice, come here! H’wag kang matakot!” sigaw ni Dexter.
Kitang-kita naman sa mukha ang pag-aalala nito kaya naman nilakasan ko ang loob ko. Tumalon ako sa kabilang tipak ng bato. Kaagad naman akong sinalo ni Dexter. Inalalayan niya ako hanggang sa makatawid kami.
“Thank you, Dexter,” sigaw ko sa kaniya dahil hindi kami magkarinigan sa lakas ng ulan.
Ginawaran niya lang ako ng ngiti at hinawakan ang kamay ko habang tum
