Nagdalawang-isip akong tanggapin ang isang tangkay ng pulang rosas na hawak ni Dexter. Ibinalik ko ang tingin ko kay Dexter. Malambot at maamo ang mukha nito na tila nahihiya na rin dahil sa ginagawa niya. Iginala ko ang mga mata ng nasa likuran niya. Hindi masyadong makita dahil sa nakaharang sa pintuan si Dexter. Nandoon ang mga empelyado na naghihiyawan at halos naiiyak na sa sobrang tuwa.
Bumuntong-hininga ako at kinuha ang inaabot niyang pulang rosas sa akin. May Card ito at binuklat ko. May nasakulat doon na Please Forgive Me, From Dexter. Ibinalik ko ang tingin sa kanya na nakangiti ng pilit sa akin at namumula na ang mukha nito. Biglang sumagi sa isip ko si Patrick. Wala naman siguro masama kung pagbibigyan ko si Dexter.
“Thank you, Alice…” nahihiya niyang sabi. Humakbang siya pa
