Karanlık! Çok fazla karanlık hem de! Etrafta dolaştırdı ellerini genç kadın. Belki dokunabileceği bir şey, ona nerede olduğuyla ilgili tahmin seçeneği sunardı. Önü boşluktu. Saat yönünde etrafında dönmeye başladı. Bir duvar... Dönmeye devam etti. Köşede duruyordu. Devam etti. Aha! Bir kapı. Kulpu bulmak için okşadı kapıyı ince uzun parmaklarıyla. Çok geçmeden buldu. Çevirdi. Açılmadı. Çevirdi. Açılmadı. Hırpaladı kulpu çevirirken. Açılmadı.
"Lanet kapı!" diyerek söylendi.
Aynı şekilde aranmaya devam etti. Priz! Hemen yaktı aydınlatmayı. Etraf aydınlandı birden. Oh! Rahatlamıştı.
Hayır! Rahatlamamıştı. Bu o, karanlık oda! Hayır hayır! Buradan çıktı o. Bitti kâbus. Burnunun direği sızlamaya başlamıştı. Yine mi yaşayacaktı aynı şeyleri? Panik duygusu bir kılıf gibi bedenini sarmaya başlamı
