Warning: This chapter contains violence.
"Edward." Parang nabuhayan siya nang pag-asa dahil sa binata.
"Let's go. Malakas na ang ulan. Magkakasakit tayo pareho pag nagtagal pa tayo dito."
Tinulungan siya nitong makatayo at inalalayan hanggang sa makarating sa sasakyan nito na nakaparada hindi kalayuan sa kanila.
Hindi ba ito umalis at sinundan siya? Iwinaksi na niyon sa isip. Mas makakaigi kung hindi siya mag-isip ng kung anu-ano dahil makakadagdag lang iyon sa suliranin niya ngayon.
Nang makasakay na siya sa sasakyan nito ay umikot naman ito sa driver's seat. Nilukob sila ng katahimikan sa buong biyahe.
"Walang towel dito sa loob ng sasakyan. Papatayin ko na lang ang aircon para hindi ka malamigan," sumulyap siya sa binata at marahang tumango-tango. Pagkatapos ay bumalik ang tingin
