First Temptation: The Billionaire's Game

CHAPTER 15

Mainit.

Malambot.

At may braso sa baywang ko.

Bumuka ang mata ko dahan-dahan, at ilang segundo akong natulala sa kisame ng silid na hindi akin. Tahimik. Madilim pa nang kaunti. Pero ramdam ko ang presensya niya.

Xan.

Nasa likod ko siya, braso niya naka-loop sa katawan ko, mahigpit pero hindi nakakakulong. Parang sinasabi ng buong katawan niya: “Stay.”

Naalala ko lahat.

Yung mga halik. Yung mga bulong. Yung paraan ng paghawak niya sa’kin na para bang ako lang ang natitira sa mundo niya.

I should feel scared.

I should feel lost.

Pero hindi. Ang nararamdaman ko lang… ay buo.

Pero sa ilalim ng init na ‘yon, may kaunting lamig pa rin. Yung tipong parang kahit anong yakap mo, may parte pa ring hindi mo maaabot.

I turned slowly, facing him.

Tulog pa siya.

Ang kapal ng pilikmata niya. Yung panga niya, may stubble na. At kahit relaxed ang mukha niya, ramdam ko pa rin yung bigat ng kung ano mang binubuhat niya araw-araw.

Hinaplos ko ang dibdib niya—dahan-dahan, paikot sa tattoo niyang ayaw pa rin niyang ipakita ng buo.

Biglang dumilat ang mga mata niya.

Sharp.

Alert.

Then, nung nakita niyang ako lang ‘to… nag-relax siya.

“Hey,” I whispered.

“Hey.” Paos ang boses niya.

Tahimik.

Walang “good morning.”

Walang “last night was amazing.”

Kundi isang mahabang tingin, at isang mabagal na paghinga.

“I feel…” I paused, searching for the word. “Different.”

He looked at me, eyes unreadable. Then, hinaplos niya ang pisngi ko, hinawakan ang buhok ko na nagulo kagabi, at ngumiti ng sobrang konti.

“Ikaw pa rin ‘yan,” he said.

“But something changed.”

“Yes.”

Umupo ako sa kama, ibinalot ang kumot sa katawan ko. He sat up behind me, resting his forehead against my bare shoulder.

I waited for him to say something more.

Something real.

And then—he did.

“This isn’t a fairy tale, Cassie.”

Napalingon ako. “Alam ko.”

“I’m not a hero.”

“Good. Kasi ayoko ng hero. Gusto ko ikaw.”

Muli kaming tumahimik pagkatapos ng mga salitang iyon.

Yung hangin sa pagitan naming dalawa—parang may kasamang pulso. Mabigat. Mainit. Humihila.

Then, slowly…

He leaned in.

Our lips met.

Hindi na ito halik na banayad.

Hindi na ito pag-amin.

Ito’y paghahanap.

At sa halik pa lang niya, ramdam ko na—hindi siya tapos.

Hindi siya kuntento. Hindi siya busog.

Gutom pa rin siya.

Sa’kin.

Bigla siyang tumayo, at bago pa ako makapagsalita, binuhat niya ako—hubad, walang pakialam kung mabigat ako o hindi, walang tanong, walang pahintulot.

Kinarga niya ako gaya ng kagabi—

pero ngayon, may urgency. May apoy.

He walked to the bathroom, still holding me against his chest, lips devouring my neck.

Pagkabukas ng shower, bumalot agad ang init ng steam sa paligid.

Then, dahan-dahan niya akong ibinaba sa tiles, pero hinapit niya ang hita ko para bumuka.

I was leaning against the wall, breathless.

Xander knelt.

Yes, knelt.

Right there—sa malamig na tiles—in worship.

“Xan—”

“Shhh,” he said, staring up at me, both hands now gripping my hips.

He placed a kiss at the top of my mound.

Then another—mas mababa.

Then…

His tongue parted my folds.

“F*ck—!” napakapit ako sa buhok niya.

He licked slowly at first, letting the shower rain over both of us habang pinapaliguan niya ng laway ang lagusan ko.

Mainit ang dila niya. Malambot. Pero mapang-angkin.

Pinaghiwalay niya ang lips ng p***y ko gamit ang mga daliri niya—then he sucked my clit.

Hard.

My knees buckled.

“Xander—s**t—ang sarap—please don’t stop—”

He didn’t even answer.

He growled, then doubled down—sinipsip niya nang mas madiin, habang ang dila niya nagcircular motion sa sensitibong laman na ‘yon.

Then, without warning, he shoved two fingers inside me—curling them upward.

Napaungol ako nang malakas, katawan ko gumapang sa wall sa likod ko.

He added a third finger, stretching me wide habang walang tigil ang sipsip niya.

“You’re shaking already?” he muttered between sucks. “I’ve barely started.”

Then—he turned me around.

Pinatalikod ako, pinadapa sa wall ng shower habang ang isang hita ko ay hinila niya pataas, nakaangat.

Lumuhod ulit siya sa likod ko, and I felt it—

His tongue sliding up from behind.

“AHHH—XANDER!”

Sinipsip niya ang p***y ko mula sa likod—ang bawat stroke ng dila niya parang electric current sa katawan ko.

He spread me wide open with his hands, tongue-f*cking me while groaning.

Wet. Messy. Loud.

I came.

Right there.

Trembling. Screaming. Holding onto the glass wall as I spilled all over his mouth.

But he didn’t stop.

“One more,” he whispered.

“I can’t—”

“Yes, you can.”

He lifted me this time—hawak ang hita’t balakang—then pinaupo niya ako sa marble bench ng shower, legs wide open.

He knelt again.

And again… he buried his mouth between my thighs.

This time, he sucked harder—deeper—faster.

Wala na akong hinahanap. Wala na akong ibang iniisip kundi kung gaano niya ako gustong kainin.

I was losing my mind.

My back arched, n*****s hard, mouth open in pure surrender.

I came a second time—crying out his name.

Then a third, when he flicked my clit while pushing two fingers in, again and again.

“You’re so sweet,” bulong niya. “So f*cking sweet, Cassie. I’m never getting tired of this pussy.”

“Xander, please—f*ck me—now—”

He stood up.

And I saw it—his c**k, hard and angry, glistening with precum.

He didn’t waste time.

He pulled me to the edge of the bench, positioned himself between my legs, and without warning—

He slammed into me.

“XAN—”

I screamed as he stretched me open again—this time harder, faster, deeper.

He cursed, forehead against mine.

“I missed this already—tangina, Cassie—ang sikip mo pa rin…”

He drove into me like a man possessed.

Hands gripping my ass, ang katawan niyang bumabangga sa akin na parang wala nang bukas.

I wrapped my legs around his waist, digging my nails into his shoulders.

“Say it,” he growled.

“Say you’re mine.”

“I’m yours—Xander—lahat—lahat sa’kin—sayong-sayo—”

He groaned loud, hips snapping, his c**k hitting every spot inside me.

Then he lifted me—yes, habang nakapasok siya—and pinned me against the wet wall.

He f*cked me standing up, water pouring down on us, skin to skin, breath to breath.

“Come for me again,” he said.

And I did.

One final orgasm—violent, full-body, mouth open, voice gone.

I clenched so hard around him he lost it—thrusting deep, deeper—

Until he came inside me.

Spilling.

Filling.

Marking.

We stayed under the shower, chests pressed, breathing like we had run a marathon.

He held my face, kissed me softly this time.

And whispered…

“Sabi ko sayo… I’m not done with you.”

And I believed him.

Because neither was I.

Mainit pa ang balat namin. Basa pa ang buhok. Pero wala nang galaw.

Pagkalabas namin ng shower, wala nang salita. Walang drama. Tahimik lang siyang nagpunas ng tuwalya, pagkatapos ibinalot ang isa sa katawan ko.

Tumingin siya sa’kin.

Seryoso.

Pero hindi na ‘yung seryosong puno ng pader. Hindi ‘yung tipong malamig.

Ito, seryosong parang may gustong sabihing hindi niya alam kung paano.

“Come here,” bulong niya.

At sumunod ako.

Dinala niya ako sa kama. Pinahiga niya ako ng maayos, parang binubuo pa ang katawan kong nilunod niya sa sarap ilang beses sa banyo. Tumabi siya. Naglatag ng bagong kumot. Hinila ako papalapit.

Wala siyang damit. Wala rin ako.

Pero ni minsan, hindi naging bastos ang tingin niya.

Yakap lang.

Balot lang.

Totoo lang.

Nasa dibdib niya ang pisngi ko. Hawak niya ang likod ng ulo ko, parang sinisigurado niyang hindi na ako lalayo.

Ang kamay ko naman, gumuguhit ng maliliit na bilog sa tadyang niya habang nakikinig ako sa t***k ng puso niya—mabagal, pero matatag.

“Hindi ko ‘to alam,” bulong niya, boses paos sa pagod at damdamin.

Tumingala ako. “Alin?”

“‘To. Yung ganito.” Tumigil siya saglit, huminga nang malalim. “Na hindi kita pwedeng iwan. Kahit gustuhin ko.”

Napakurap ako.

“Gusto mo akong iwan?”

Umiling siya, agad. “No. That’s not what I meant.”

Humigpit ang yakap niya. “Ang ibig kong sabihin… sanay akong umalis. Umiiwas. Pero sa’yo—tangina, Cassie—hindi ko kaya.”

Tahimik lang ako. Dinama ko ang panginginig ng boses niya, ang bigat sa dibdib niya.

“Last night… this morning… hindi lang ‘yun sex.”

Napasinghap ako. Mabilis, mahina.

He looked at me. Diretso. Walang iwas.

“I’ve f*cked before. But I’ve never made love.”

“Not like that. Not with you.”

And in that moment—kahit pawis pa kami, kahit magulo pa ang kumot, kahit basang-basa pa ang buhok ko—umiyak ako. Tahimik. Malalim. Hindi dahil nasaktan ako… kundi dahil naramdaman ko. Buo.

He wiped the tear before it even fell.

“I’m scared,” I admitted. “Because you feel like danger.”

“Because I am,” he whispered.

“But I’m still here.”

“And I hate that I want you to stay.”

“Why?”

“Because I don’t know who I am when I’m not in control.”

Tahimik ulit.

Hinila ko ang kamay niya, hinawakan ko, ipinulupot ko sa baywang ko.

“You don’t have to be in control here,” bulong ko. “Not with me.”

At doon siya napapikit.

Doon siya bumigay.

Tahimik naming niyakap ang isa’t isa.

Hubad. Hindi lang katawan—pati puso.

Sa unang pagkakataon, walang halikan.

Walang init.

Walang galaw.

Only breathing.

Only being.

Tahimik pa rin kami.

Hubad. Magkayakap.

Hanggang sa dahan-dahan siyang gumalaw.

Tinitigan niya ako.

Buong-buo. Walang iwas. Parang sinusundan ng tingin ang bawat paghinga ko.

Then slowly, Xander leaned in and kissed me.

Soft, at first.

Pero unti-unting lumalim.

Lumalim hanggang sa naging halikan na parang gutom ulit. Parang hindi na sapat ang oras, ang gabi, ang lapit.

Hinila niya ang katawan ko papalapit—hanggang sa magkadikit na kami, balat sa balat, init sa init.

Then he shifted above me.

Missionary.

Nakapatong siya, ang mga kamay niya nasa magkabilang gilid ng ulo ko.

He kissed me harder.

Then he moved down—dila sa leeg ko, sa ilalim ng tenga ko, pababa sa collarbone. At sa bawat halik niya, parang kinukuryente ang kalamnan ko.

Hanggang sa marating niya ang dibdib ko.

Hindi niya lang ito hinalikan.

Kinain niya.

Gigil.

Mainit.

Salitan.

Una sa kaliwa—isang mariing sipsip. Then dila. Then isang mahigpit na kagat-basa.

Napaliyad ako.

“Oh God—Xander…”

Then lumipat siya sa kanan—mas madiin. Parang uhaw. Parang gustong-gusto niyang lunurin ang sarili niya sa’kin.

“Ang sarap mo, Cassie,” bulong niya habang sinusupsop ang u***g ko. “Hindi ako magsasawa dito.”

He worshipped my chest—back and forth—suck, bite, lick, repeat.

My back arched, my hands in his hair, moaning endlessly.

Then he moved lower.

Sinundan ng labi niya ang linya ng tiyan ko—halik. Halik. Halik.

Hanggang sa naramdaman kong bumuka na ang mga hita ko nang kusa.

He kissed the inside of my thighs—one, then the other.

Then he looked up at me.

Grinning.

Addicted.

“This,” he whispered, “this is my favorite part.”

At bago pa ako makahinga nang maayos, sinubsob niya ang mukha niya sa gitna ng mga hita ko.

His mouth met my p***y like he missed it.

Like he needed it to survive.

“Ohhhh—Xander—”

He licked me whole.

Hindi lang pahapyaw. Hindi lang kiliti.

Kinain niya ‘ko.

Sinipsip. Dinilaan. Kinagat-basa ang mga gilid ng labi ko sa baba. At nang itaas niya ng kaunti ang hita ko gamit ang isang braso niya, mas lumalim pa siya.

He sucked on my clit hard—then slid two fingers in.

Isa. Dalawa.

Labas-masok. Basang-basa.

Pero ang mata niya?

Nakatutok lang sa’kin.

Gustong-gusto niyang makita ang itsura ko habang ginagawa niya ‘to.

“Let me see you,” bulong niya, sabay labas-masok ulit ng daliri. “Let me watch you fall apart.”

At nang sumirit ulit ang sarap sa katawan ko, hindi siya umalis.

Patuloy ang pagkain niya sa akin habang nilalabasan ako.

“Xan—ahhh—ayaaaaan naaaa…”

Lalo siyang sumubsob.

Sinimsim lahat.

Walang tinira. Wala siyang sinayang.

Pagkatapos—hinalikan niya ang hita ko, paakyat ulit.

Bumalik siya sa dibdib ko, hinalikan ulit ang mga u***g kong sensitibo pa rin.

At nang dumampi ulit ang labi niya sa mga labi ko—

Lasang-lasa ko ang sarili ko sa dila niya.

Lasang sarap.

Lasang pag-aari.

At sa init ng katawan niyang nakapatong sa’kin ulit…

Alam kong hindi pa siya tapos.

Basang-basa pa ang pagitan ng hita ko nang muling dumapa si Xander sa ibabaw ko.

He hovered—chest to chest, forehead to forehead. Our breaths tangled. Our skin slick with sweat and something deeper.

Then he looked into my eyes.

Dark. Intense. Halos nanginginig sa pagpipigil.

“Cassie…” he whispered, brushing my hair back, lips ghosting over mine. “Hindi ako magsasawa sa’yo.”

He reached down.

Guided himself.

And then slowly—very slowly—he pushed inside me.

“Aaaah—Xan…” napasinghap ako, both hands flying to his arms as he stretched me open again.

“So warm,” he whispered. “So tight. Para ka talagang ginawa para sa’kin.”

He bottomed out—deep and firm.

Then he stilled.

Hinintay niyang mag-relax ang katawan ko habang pinupuno niya ako sa loob.

“Breathe, baby,” bulong niya. “Just feel me.”

I wrapped my arms around his back. Hinapit ko siya. “I feel you. All of you.”

And then he started moving.

Slow, deliberate thrusts.

Mahigpit ang hawak niya sa baywang ko habang bawat ulos ay parang sadyang sinasadyang tumama sa pinakamasarap.

“Cassie…” He kissed my cheek, my jaw, my neck. “Akin ka…”

Muli.

“Akin ka…”

His hips rolled, deeper now. Mas mabilis.

“Akin ka, Cassie…”

Paulit-ulit. Habang pinapasok niya ako, habang sinasakop ang katawan ko, habang nilulunod niya ako sa sarap.

“You’re mine,” he growled. “This body, this moan, this p***y—lahat ‘to, akin lang.”

“Yes,” I whimpered. “Yours. All yours.”

He grabbed my leg, lifted it over his shoulder for better access, and drove deeper.

Mas madiin.

Mas mabilis.

Mas matindi.

“Tell me,” he demanded. “Sabihin mo ulit.”

“Akin ako sa’yo,” I gasped. “Wala nang iba. Ikaw lang, Xan.”

“Good girl.”

He leaned down and kissed me—wild, messy, desperate.

Then he pinned both my hands above my head, intertwining our fingers.

“Walang ibang pwedeng humawak sa’yo,” he murmured against my lips. “Walang ibang pwedeng makarinig ng ungol mong ‘to. Ako lang.”

He thrust harder.

The bed began to shake beneath us.

Ang mga ungol ko, wala nang pakialam kung marinig ng buong mundo.

He was f*cking me like he wanted to brand me. Mark me. Etch himself into every part of me.

At nagpaubaya ako.

Because I wanted it.

I wanted him.

Lahat ng bigat, ng init, ng pag-angkin—tinanggap ko.

“Cassie…” his voice broke. “Malapit na ‘ko—kung hindi kita titigan, baka…”

“Look at me,” I said, eyes wild with pleasure. “I want you to see me when you come.”

That snapped something in him.

His thrusts grew frantic. Full of need.

Hanggang sa isang malalim na ulos—

I felt it.

Mainit. Malakas. Sumasabog.

He came inside me, moaning my name into my mouth.

At sabay kong naramdaman ang sarili kong sumabog din.

Clenching around him. Crying out.

Na para bang katawan ko ay sinabayan siya sa sukdulan ng pag-angkin.

And when it was over, he collapsed on top of me—still inside, still trembling.

Puno ng pawis. Habol ang hininga.

Then, with his face buried in my neck, he whispered—

“Akin ka, Cassie. Hanggang dulo.”

And I smiled.

Because I knew—

I was never his to begin with.

But now?

I was his completely.

Tahimik.

Mainit pa rin ang balat naming dalawa, pero wala nang galaw. Wala nang habol sa sarap. Ang natira na lang… ay ang t***k ng puso niya sa ilalim ng pisngi ko.

He was still inside me, both of us drenched in sweat and each other, breathing like we’d run for miles just to meet here—sa kama, sa katahimikan, sa isa’t isa.

His arms were around me, mahigpit pero banayad. Parang sinasabi ng buong pagkatao niya:

Stay. Please stay.

Dahan-dahan niyang hinugot ang sarili niya mula sa’kin, sabay halik sa pisngi ko, parang paumanhin sa pagbitaw.

I winced a little. Hindi sa sakit—kundi sa pagkawala.

Napansin niya.

“Okay ka lang?” tanong niya, pabulong.

Tumango ako, eyes still closed. “Hmm… just full.”

He chuckled softly, voice low and hoarse. “That’s the point.”

Bumangon siya sandali para kumuha ng tuwalya, pinunasan ang pagitan ng hita ko nang maingat. Parang banal ang ginagawa niya. Parang sacred.

Then he slid back into bed. Tabi ko ulit. At nang muli niya akong niyakap—mas mahigpit na ngayon—hinalikan niya ang gilid ng noo ko.

“Cassie…”

“Hmm?”

“I don’t think I’ll ever get enough of you.”

Napamulat ako, dahan-dahan. Tumingin sa kanya.

He wasn’t smiling. But he wasn’t guarded either.

Serious. Soft. Raw.

“I’m scared,” bulong niya. “Because with you… I feel too much.”

Hinaplos ko ang pisngi niya, ang araw-araw na bigat na lagi niyang daladala—ngayon, parang unti-unting natutunaw sa ilalim ng mga daliri ko.

“Then feel it,” I whispered. “You don’t have to carry it all alone.”

Napapikit siya. Nagtagal bago nagsalita.

“Tangina,” bulong niya. “Bakit parang... para kang bahay?”

Natawa ako nang mahina, pero may luha sa gilid ng mata ko.

“Maybe because I see you. And you let me see you.”

“Walang ibang nakakita sa’kin, Cassie.”

Now I was the one holding him tighter.

Sa pagitan ng aming mga dibdib, naroon ang katahimikan na hindi awkward—kundi mapayapa.

He buried his face in my neck, arms coiled protectively around me, fingers tracing invisible circles on my back.

“I like this,” I whispered.

“Ano?”

“This part. After. When we just breathe.”

“Then let’s stay here,” sabi niya. “Hanggang gusto mo.”

Nagkatinginan kami. Walang halik. Walang kilig na superficial. Wala ring takas.

Just truth.

“You’re mine,” bulong niya.

“And you’re mine,” sagot ko.

Nagtagpo ulit ang mga labi namin—hindi na gutom.

Hindi na libog.

Kundi lambing.

Puno ng pagpapaubaya. Puno ng pangako na kahit anong dilim, dito sila babalik.

Sa isa’t isa

Then—

Nagbago ang ihip ng hangin.

Parang may gumalaw sa labas ng bintana.

Biglang kinilabutan ako.

Napatingin ako sa sheer curtain—mahina lang ang galaw, pero sapat para pansinin.

At doon ko nakita.

Pula.

Isang pulang ilaw.

Maliit.

Pero maliwanag sa dilim.

Isang dot.

Blinking.

Naka steady.

Tumutok.

“Xander…” bulong ko, mahina, pero may urgency.

Hindi siya gumalaw agad. Pero nang marinig ang tono ng boses ko, bumukas ang mga mata niya.

“What is it?”

“May… may ilaw sa bintana.” Tinuro ko nang dahan-dahan, kahit nanginginig na ‘yung daliri ko.

He followed my gaze.

Then froze.

Isang iglap lang, tumayo siya mula sa kama—hubad pa rin, pero alerto, parang may soldier mode na bumalik sa katawan niya.

“Get down,” utos niya, low and firm.

Napahiga ako agad, kumot lang ang tumatakip sa akin habang tiningnan niya nang mas maigi ‘yung direksyon ng bintana.

Then he cursed under his breath. “F*ck. That’s a laser. A camera or a scope.”

“Scope?!” napasigaw ako. “As in—”

“No. It’s not a sniper. It’s too steady. It’s low. Hidden. Probably a long-range cam.”

Lumapit siya sa bintana, but not directly. Nag-slide siya sa gilid, umilag sa line of sight.

Then—nakita ko.

Isang maliit na drone.

Nakapatong sa puno.

May lente. May ilaw.

At bago pa man siya makagalaw—

The red dot disappeared.

“s**t,” he muttered. “They saw me see them.”

Whoever it was… pulled back.

Too late to catch.

Too late to stop.

But enough for him to know—

Someone was watching.

And we were caught.