นางพญาแห่งหมู่บ้านริมผา

ท้อง

นางพญาแห่งหมู่บ้านริมผา

ตอน ท้อง

คฤหาสน์ไม้สักทองหลังใหญ่ริมหน้าผาเริ่มแผ่ขยายอาณาเขตออกไปเรื่อยๆ ราวกับเถาวัลย์ยักษ์ที่เลื้อยปกคลุมผืนป่า สร้อย นางพญาผู้ปกครองอาณาจักรแห่งนี้ นั่งทอดกายอยู่บนตั่งไม้จำหลักลวดลายวิจิตรในศาลาริมสระบัว มองดูความเคลื่อนไหวของเหล่า "มดงาน" ที่ขยันขันแข็งด้วยความพึงพอใจ

พรานโชติ และ ไอ้ชิด สองพ่อลูกนายพราน พร้อมด้วย ไอ้ผา พรานหนุ่มร่างยักษ์ และ ไอ้กล้า ช่างก่อสร้างกล้ามโต รับหน้าที่เป็นหน่วยล่าสัตว์ พวกเขาออกเดินทางเข้าป่าลึกตั้งแต่เช้าตรู่ทุกวัน เพื่อเสาะหาเนื้อสัตว์ป่าหายาก ทั้งกวาง หมูป่า ไก่ป่า หรือแม้กระทั่งงูเหลือมตัวเขื่อง เนื้อสัตว์เหล่านี้ถูกนำมาปรุงเป็นอาหารรสเลิศบำรุงกำลังคนงาน และส่วนหนึ่งถูกส่งไปขายในตลาดเมืองได้กำไรงาม สร้อยตั้งกฎเหล็กไว้ว่า "ใครล่าสัตว์ใหญ่ได้ รางวัลใหญ่รออยู่" ทำให้การแข่งขันล่าสัตว์ดุเดือดเลือดพล่าน ทุกคนต่างหวังจะได้เป็นผู้ชนะและได้รับรางวัลสุดพิเศษจากนางพญา

ส่วน ลุงมิ่ง ลุงคง และปู่เสือ สามผู้เฒ่าผู้ภักดี รับหน้าที่เป็นหน่วยสมุนไพร พวกแกใช้ความรู้และประสบการณ์อันยาวนาน เดินลัดเลาะตามป่าเขาเพื่อหาสมุนไพรหายาก ทั้งกวาวเครือแดง กระชายดำ ว่านชักมดลูก และตัวยาอื่นๆ อีกมากมาย นำมาตากแห้ง บดผง และปั้นเป็นลูกกลอนสูตรลับเฉพาะของสร้อย ยาเหล่านี้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า สร้างรายได้มหาศาลให้กับสร้อย แต่รางวัลที่พวกแกปรารถนาไม่ใช่เงินทอง แต่เป็นสัมผัสอันอ่อนนุ่มและรสสวาทจากสร้อย แม้จะเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวเวลาที่เธอเจียดให้ แต่สำหรับคนวัยไม้ใกล้ฝั่งอย่างพวกแก นั่นคือสิ่งล้ำค่าที่หาไม่ได้จากที่ไหนอีกแล้ว

พรานอิน คนตัดไม้ร่างยักษ์ ยังคงทำหน้าที่ของเขาอย่างแข็งขัน เสียงขวานกระทบไม้ดังสนั่นก้องป่า อินโค่นต้นไม้ใหญ่ วันละต้น ผ่าซีกเป็นแผ่นกระดานหนาหนัก แล้วใช้ม้าลากจูงกลับมาที่เรือนของสร้อย กล้ามเนื้อของเขาปูดโปนเป็นมัดๆ อาบไปด้วยเหงื่อไคล ผิวสีดำเมี่ยมเป็นมันวาวสะท้อนแสงแดด อินทำงานหนักเพื่อแลกกับค่ำคืนอันเร่าร้อนที่เขาจะได้ปลดปล่อยสัญชาตญาณดิบเถื่อนใส่ร่างนุ่มนิ่มของสร้อย

ไอ้เข้ม ไอ้ดำ และไอ้แดง สามช่างก่อสร้างหนุ่ม รับไม้ต่อจากอิน พวกเขานำไม้กระดานมาเลื่อย ไส ขัดเงา และประกอบขึ้นเป็นเรือนไทยหลังงามหลังใหม่ที่กำลังก่อสร้างอยู่ข้างเรือนหลังเดิม เสียงตอกตะปูและเสียงเลื่อยไม้ดังระงมไปทั่วบริเวณ พวกเขาทำงานแข่งกับเวลา เพื่อให้เรือนหอแห่งใหม่เสร็จสมบูรณ์โดยเร็วที่สุด หวังจะได้เป็นคนแรกที่เจิมเรือนใหม่กับนางพญา

สร้อยบริหารจัดการอาณาจักรของเธอด้วยระบบ "รางวัลและลงโทษ" ที่เรียบง่ายแต่ทรงประสิทธิภาพ ใครทำงานดี ได้ผลงานเป็นที่น่าพอใจ จะได้รับ "บัตรคิวพิเศษ" เพื่อเข้าพบนางพญาในยามค่ำคืน

...

ค่ำคืนหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จในการสร้างโครงหลังคาเรือนใหม่เสร็จสิ้น สร้อยประกาศชื่อผู้โชคดีที่จะได้รับรางวัลประจำวัน

"คืนนี้... คนที่ทำงานได้ถูกใจสร้อยที่สุดคือ... พี่อิน กับ พี่เข้ม จ้ะ"

เสียงโห่ร้องยินดีและเสียงถอนหายใจด้วยความผิดหวังดังระงม พรานอินยิ้มแก้มปริ อวดฟันขาวตัดกับผิวหน้าดำคล้ำ ส่วนไอ้เข้ม ช่างก่อสร้างหนุ่ม ยืดอกรับชัยชนะอย่างภาคภูมิใจ

สร้อยพาชายผู้โชคดีทั้งสองเดินเข้าสู่ห้องนอนใหญ่ บรรยากาศภายในห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นกำยานหอมรัญจวน แสงตะเกียงสลัวส่องกระทบเตียงกว้างที่ปูด้วยผ้าไหมสีทอง

"พี่อิน... วันนี้พี่ลากไม้มาเยอะมาก สร้อยรู้ว่าพี่เมื่อย... มามะ สร้อยจะนวดให้"

สร้อยดันร่างยักษ์ของพรานอินให้นั่งลงบนเก้าอี้โยกหวาย เธอเดินอ้อมไปด้านหลัง บรรจงนวดไหล่หนาและต้นคอแกร่งด้วยมือเรียวนุ่ม น้ำหนักมือกำลังพอดี ช่วยคลายความตึงเครียดของกล้ามเนื้อ อินหลับตาพริ้ม ครางฮือในลำคออย่างผ่อนคลาย

"ส่วนพี่เข้ม... ขึ้นโครงหลังคาเก่งมาก... แข็งแรงจริงๆ" สร้อยหันมาส่งสายตาหวานเชื่อมให้ช่างหนุ่มที่ยืนรออยู่ "มาช่วยสร้อย 'ขึ้นครู' หน่อยสิจ๊ะ"

สร้อยเดินเข้าไปหาไอ้เข้ม มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออกช้าๆ เผยให้เห็นแผงอกแน่นปึ้กและหน้าท้องที่เป็นลอนสวย เธอซุกหน้าลงไปจูบซับเหงื่อที่หน้าอก ไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงขอบกางเกง

ไอ้เข้มทนไม่ไหว เขารีบถอดกางเกงออก เผยอาวุธประจำกายที่แข็งขึงพร้อมรบ สร้อยไม่รอช้า เธอคุกเข่าลงตรงหน้า อ้าปากครอบครองความใหญ่โตนั้นเข้าไปจนสุด

อ๊อก! อ๊อก!

เสียงดูดเลียดังจ๊วบจ๊าบปลุกเร้าอารมณ์ของพรานอินที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ให้ตื่นตัวขึ้นมาทันที เขาปลดผ้าขาวม้าออก แท่งเอ็นดำเมี่ยมขนาดมหึมาผงาดง้ำชี้หน้า

"แม่สร้อย... อย่าลืมข้าสิ" อินร้องท้วง

สร้อยผละปากออกจากไอ้เข้ม หันไปยิ้มหวานให้พรานอิน "ไม่ลืมจ้ะพี่อิน... ของดีต้องเก็บไว้กินทีหลัง"

เธอลุกขึ้น เดินนวยนาดไปหาพรานอิน แล้วนั่งคร่อมลงบนตักแกร่ง หันหน้าเข้าหาเขา สร้อยจับแท่งเอ็นยักษ์ของอินจ่อที่ปากทางรัก แล้วค่อยๆ กดสะโพกลงมาช้าๆ

สวบ!

"อูยยย... พี่อิน... ของพี่มัน... ใหญ่เหลือเกิน..." สร้อยครางเสียงหลง ความคับแน่นจุกเสียดแล่นพล่าน แต่เธอก็กลืนกินมันเข้าไปจนหมด

พรานอินเด้งสะโพกรับ บดเบียดความเป็นชายเข้าหาจุดกระสันภายใน สร้อยกอดคออินไว้แน่น โยกตัวขึ้นลงเป็นจังหวะเร่าร้อน หน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหวเบียดเสียดกับอกกว้าง

ไอ้เข้มเห็นดังนั้นก็ทนไม่ไหว เขาเดินเข้ามาด้านหลังเก้าอี้โยก สอดมือเข้าไปกอบกุมเต้านมทั้งสองข้างของสร้อย บีบเคล้นอย่างมันมือ แล้วก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนจากด้านหลัง

"อ๊า... สร้อยจ๋า... หอมไปทั้งตัวเลย" เข้มครางกระเส่า

สร้อยถูกประกบหน้าหลัง ข้างล่างถูกท่อนเอ็นยักษ์ของอินกระแทกสวนขึ้นมา ข้างบนถูกเข้มบีบนมและเลียคอ ความเสียวซ่านถาโถมเข้ามาจนเธอแทบคลั่ง

"แรงๆ พี่อิน... แรงอีก... พี่เข้ม... ดูดนมสร้อยสิ... ดูดแรงๆ"

บทรักดำเนินไปอย่างดุเดือด พรานอินกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงรุนแรงตามสไตล์คนป่า เก้าอี้โยกส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดรับจังหวะรัก สร้อยร้องครางระงม ร่างกายสั่นคลอนไปตามแรงพายุสวาท

จนกระทั่งพรานอินคำรามลั่น เกร็งตัวกระตุก ปล่อยน้ำรักข้นคลั่กพุ่งกระฉูดเข้าไปในตัวสร้อยระลอกใหญ่ สร้อยกรีดร้องสุขสม ฟุบหน้าลงกับบ่าของอิน

แต่เกมยังไม่จบ เข้มดึงตัวสร้อยขึ้นมาจากตักของอิน แล้วผลักเธอลงไปนอนคว่ำหน้าบนเตียง ยกสะโพกเธอขึ้นสูง

"ตาพี่บ้างนะสร้อย... วันนี้พี่อัดอั้นมาทั้งวัน"

เข้มสอดใส่เข้าไปจากด้านหลัง กระแทกเน้นๆ ลึกๆ สร้อยจิกผ้าปูที่นอนแน่น รับแรงกระแทกที่แม่นยำและรุนแรงของช่างหนุ่ม พรานอินเดินตามมาที่เตียง เขาจับหัวสร้อยให้เงยขึ้น แล้วยัดเยียดความเป็นชายที่ยังแข็งขึงอยู่เข้าปากเธอ

อ๊อก!

สร้อยต้องรับศึกหนักอีกครั้ง ปากดูดของดำ ล่างรับของขาว ความมันส์ระดับพระกาฬทำให้เธอลืมวันลืมคืน จนกระทั่งเข้มแตกในใส่เธอเป็นคนที่สอง และอินก็แตกใส่ปากเธอเป็นรอบที่สอง

ค่ำคืนแห่งรางวัลดำเนินต่อไปจนเกือบรุ่งสาง สร้อยนอนหมดแรงอยู่ท่ามกลางสองหนุ่มที่นอนหลับใหลอย่างมีความสุข เธอลูบหน้าท้องที่นูนขึ้นเล็กน้อยด้วยรอยยิ้ม... เมล็ดพันธุ์แห่งผู้ชนะกำลังเติบโต และอาณาจักรของเธอก็กำลังยิ่งใหญ่ขึ้นทุกวัน

กาลเวลาในหมู่บ้านผาหมอกหมุนเวียนเปลี่ยนผ่านไปดั่งสายน้ำที่ไม่เคยไหลย้อนกลับ แต่ละค่ำคืนที่ผันผ่านคือบทพิสูจน์ความสำราญและการบริหารจัดการอันยอดเยี่ยมของ สร้อย

นางพญาแห่งเรือนไม้สักจัดสรรปันส่วน "รางวัล" ให้แก่เหล่าขุนพลทาสรักอย่างทั่วถึงและเท่าเทียม ไม่มีใครน้อยหน้าใคร ตารางเวรยามสวาทถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจนในใจของสร้อย คืนวันจันทร์เป็นคิวของ สิงห์และยอด สองนักมวยหนุ่มผู้ดุดัน คืนวันอังคารเป็นของ พรานโชติและไอ้ชิด สองพ่อลูกจอมอึด คืนวันพุธยกให้ พรานอิน คนตัดไม้ร่างยักษ์ ส่วนพฤหัสบดีถึงเสาร์เป็นคิวของสามช่างก่อสร้าง ไอ้เข้ม ไอ้ดำ ไอ้แดง โดยมีสามผู้เฒ่า ลุงมิ่ง ลุงคง ปู่เสือ คอยสอดแทรกเป็นของว่างยามบ่ายหรือคอยเก็บตกในยามที่สร้อยต้องการการปรนนิบัติแบบนุ่มนวล

กิจวัตรแห่งกามารมณ์ดำเนินไปอย่างไม่มีสะดุด เสียงครางกระเส่าและเสียงเนื้อกระทบเนื้อกลายเป็นบทเพลงกล่อมไพรในทุกค่ำคืน สร้อยใช้เรือนร่างของเธอเป็นเชื้อเพลิงขับเคลื่อนให้งานก่อสร้างคฤหาสน์และอาณาจักรดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ศาลาไม้สักทองแกะสลักเสร็จสมบูรณ์ สระบัวใสสะอาดงดงาม พืชสวนครัวและสมุนไพรเขียวขจี ทุกอย่างแลกมาด้วยหยาดเหงื่อและน้ำกามของเหล่าชายฉกรรจ์ที่เทใจให้

...

หลายเดือนผ่านไป... ร่างกายของสร้อยเริ่มส่งสัญญาณแห่งการเปลี่ยนแปลง

ประจำเดือนที่เคยมาตรงเวลาขาดหายไป ผิวพรรณที่เคยขาวผ่องกลับดูเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลผิดหูผิดตา หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่อยู่แล้วกลับคัดตึงและขยายขนาดขึ้นจนล้นทะลักเสื้อคอกระเช้า ยอดถันสีชมพูเข้มขึ้นและไวต่อสัมผัส

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่สร้อยกำลังนั่งบัญชาการอยู่ที่ศาลาริมน้ำ จู่ๆ เธอก็รู้สึกถึงแรงกระตุกวูบที่ท้องน้อย มันไม่ใช่ความเจ็บปวด แต่มันคือสัญญาณของชีวิต... ชีวิตใหม่ที่กำลังก่อตัว

ตุบ! ตุบ!

แรงดิ้นรนจากภายในนั้นหนักหน่วงและชัดเจน จนสร้อยต้องยกมือขึ้นทาบท้องด้วยความตกตะลึง ปกติแล้วทารกในครรภ์จะเริ่มดิ้นเมื่ออายุครรภ์มากกว่านี้ แต่เด็กคนนี้... เด็กที่เกิดจากการรวมตัวของน้ำเชื้อชายชาตรีที่แข็งแกร่งที่สุดในป่า กลับแสดงพลังออกมาอย่างรวดเร็วและรุนแรง

"ดิ้นแรงขนาดนี้... ถีบแม่เจ็บขนาดนี้..." สร้อยพึมพำ รอยยิ้มกว้างค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวย "ลูกชาย... ต้องเป็นลูกชายแน่ๆ!"

ความดีใจเอ่อล้นจนเก็บไว้ไม่อยู่ สร้อยประกาศข่าวดีกลางวงล้อมของเหล่าบริวารชายในเย็นวันนั้น

"พวกพี่จ๋า... สร้อยมีข่าวดีจะบอก" สร้อยเอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น มือลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนขึ้นเล็กน้อย "สร้อยท้องแล้วจ้ะ... และลูกคนนี้แข็งแรงมาก ดิ้นสู้มือแม่แต่หัววันเลย"

สิ้นเสียงประกาศ เสียงเฮดังลั่นไปทั่วลานบ้าน เหล่าชายฉกรรจ์และผู้เฒ่าต่างพากันยิ้มแก้มปริ แววตาเป็นประกายด้วยความภาคภูมิใจ ต่างคนต่างคิดเข้าข้างตัวเองว่าเด็กในท้องคือเลือดเนื้อเชื้อไขของตน

"ลูกข้าแน่ๆ! ข้าอัดเข้าไปเยอะที่สุด!" ไอ้ผาตบอกผาง

"ฝีมือข้าต่างหาก! น้ำเชื้อนักมวยมันแรง!" สิงห์เกทับ

"หลานปู่... หลานปู่มาเกิดแล้ว" ปู่เสือมือสั่น น้ำตาซึมด้วยความตื้นตัน

บรรยากาศในบ้านเปี่ยมไปด้วยความสุขและคึกคักยิ่งกว่าเดิม เหล่าบริวารต่างแย่งกันเอาอกเอาใจสร้อยประดุจไข่ในหิน งานหนักงานเบาไม่ให้สร้อยแตะ อาหารการกินสรรหาแต่ของดีที่สุดในป่ามาบำรุง ทั้งรังนก น้ำผึ้งเดือนห้า เนื้อสัตว์ป่าชั้นดี

สร้อยนั่งเอนกายอยู่บนตั่งไม้สักที่ปูด้วยขนสัตว์นุ่มๆ มองดูเหล่าชายหนุ่มที่กำลังถกเถียงกันเรื่องชื่อลูกและแย่งกันดูแลเธอด้วยความอิ่มเอมใจ

เธอคือนางพญาผู้สมบูรณ์แบบ... มีทั้งอำนาจ เงินตรา บริวารที่ซื่อสัตย์ และบัดนี้... เธอกำลังจะมีทายาทผู้แข็งแกร่ง ที่จะเติบโตขึ้นมาเป็นผู้นำแห่งหุบเขานี้ในอนาคต ภายใต้การฟูมฟักของพ่อบุญธรรมนับสิบคน