Gözlerimi yine bir hastane odasında açmıştım.Kalbimde ki korku bu sefer karnımda ki bebek içindi.Odada yalnızdım ve durumu sorabileceğim kimse yoktu.
En son hatırladığım şey bayılmadan önce Arin'e tutunduğum andı.Ve beni tutan kollar.Abimin beni tuttuğuna emindim.
Onların yanında bayılmam kötü olmuştu.Konağa gittiğimizde bir de bunun için Welat'tan azar işiteceğimi biliyordum.Bünyem çok zayıfladığı için bayılmalarım artmıştı.Bir de bebek olduğu için sanırım bedenim daha da etkileniyordu.Zaten ruhsal olarak çöküşteydim.Buna bedenim de eklenince hasta gibi hissediyordum.
Yalnız olduğum odada yankılanan telaşlı ses ile nefesimi tuttum.
"Leyla"Kızım!"
Annemin sesi gerçek olamayacak kadar yakınımdaydı.Az sonra bedenini de gördüğümde gözlerim doldu.Perişan olmuştu annem.Gözleri ağlamaktan k
