ตอนที่ 1 มินตรา Vs คิมหันต์
1224 Words
ผับชื่อดัง
ปึก!
“ปล่อยฉันนะคะ…พี่คิม!”
“ยังจำหน้าฉันได้อยู่เหรอยัยตัวดี เธอมาทำอะไรที่นี่”
“ฉัน…โอ๊ย!”
มือหนาดึงเธอเข้ามาในซอกแคบ ๆ ในผับชื่อดัง เขามาที่นี่เป็นประจำ แต่ไม่คิดว่าคืนนี้ จะได้เจอเธอที่นี่
“ฉันถามเธอว่า เด็กมหาลัยที่ตอนนี้ควรจะต้องอ่านหนังสือ อยู่ที่หอพักตามคำสั่งน้าสาวคนดีของเธอ ทำไมถึงได้มาใส่ชุดวาบหวิว โชว์เนื้อหนังมาเต้นยั่วผู้ชายอยู่แถวนี้”
“ปล่อยฉันนะ พูดเกินไปแล้วพี่คิม ฉันมาทำงานต่างหากล่ะ”
“ทำงานเหรอ เธอมาทำงานหรือมาอ่อยผู้ชายกันแน่ ถ้าน้าสาวคนดีของเธอรู้ล่ะก็”
“อย่านะ!”
สีหน้าของ “มินตรา” สาวน้อยนักศึกษาคณะเภสัชศาสตร์ปีสอง ตกใจขึ้นมาทันที เมื่อพี่ชายต่างสายเลือดอย่าง “คิมหันต์” เขาเป็นรุ่นพี่เธอที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง คณะวิศวะสาขาคอมพิวเตอร์ปีสี่ เดือนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ลูกชายคนเดียวของเจ้าของบริษัทผลิตซอร์ฟแวร์ ซึ่งใหญ่เป็นอันดับเจ็ดของเอเชีย ไม่มีใครไม่อยากเข้าหาเขา เพราะเขาทั้งหล่อ รวย โปรไฟล์ดี แต่คิมหันต์ก็เหมือนไฟที่ร้อนแรง ใครอยู่ใกล้เป็นอันต้องถูกเผาจนไหม้ เพราะเขาไม่คิดจะจริงใจกับผู้หญิงคนไหน
“กลัวขึ้นมาแล้วเหรอ ชุดแบบนี้ฉันเห็นแต่ผู้หญิงอย่างว่าใส่”
“พี่คิม! หยุดดูถูกคนอื่นซะที พี่เองก็มาเที่ยวในที่แบบนี้เหมือนกัน หรือว่าพี่เองก็มาหาผู้หญิงแบบนั้น กรี๊ด!"
คิมหันต์จับเธอกระแทกไปที่ผนังห้อง มินตรากรีดร้องออกมา แต่ก็ไม่มีใครสนใจ สายตาดุคมคาย เต็มไปด้วยความโมโห ทำให้เธอกลัวจนตัวสั่น ปกติเธอกับเขา ก็แทบจะไม่เคยคุยกันดี ๆ อยู่แล้ว
“ตอนนี้ฉันมีทางเลือกให้เธออยู่สองทาง กลับบ้านตอนนี้ แล้วไปลาออกซะ”
“ไม่ได้ค่ะ ฉัน…ต้องหาเงินจ่ายค่าเทอม ขอร้องล่ะค่ะ พี่คิมช่วยทำเป็นไม่เห็น ไม่ได้เหรอคะ”
“หึ! ที่แท้ก็จนตรอก เงินขาดมือขนาดนี้ทำไมเธอไม่บอกน้าเธอ ให้อ้อนพ่อของฉันสักหน่อย ตาแก่นั่นก็ยอมคายเงินให้พวกเธอง่าย ๆ อยู่แล้ว พวกเธอมันก็ไม่ต่างจากปลิงอยู่แล้วนี่”
เพี๊ยะ!
หญิงสาวตบเขาอย่างแรง “มีน” ทนกับคำดูถูกทุกอย่างที่ผ่านมาได้ แต่วันนี้เธอไม่อยากทนอีกแล้ว คิมหันต์ผู้ชายปากร้าย สันดานหยาบ เขาทั้งหยาบคาย อารมณ์รุนแรง ขี้โมโห และไม่เคยไว้หน้าใคร แม้แต่พ่อของเขา ก็คุยกันได้ไม่ถึงสิบคำ ยิ่งพักหลัง ๆ พ่อของเขาแต่งงานใหม่กับน้าของเธอ เขาก็ยิ่งเอาแต่ใจตัวเอง และร้ายกาจมากขึ้นเรื่อย ๆ
“นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ! แบบนี้ก็ไม่ต้องคุยแล้ว กลับบ้านกับฉัน!”
“ไม่นะ ปล่อยมีนนะพี่คิม ปล่อยนะ โอ๊ย!”
เขาทั้งลากทั้งดึงเธอออกมาจากผับ แต่มีนที่พึ่งจะมาทำงานได้แค่เดือนเดียว และยังไม่ได้ค่าจ้างเลย เธอยังไปตอนนี้ไม่ได้
“พี่คิมคะมีนขอร้องล่ะค่ะ ขอให้ผ่านคืนนี้ไปก่อน หลังจากนั้นมีนจะยอมทำตามที่พี่คิมบอก ขอร้องนะคะ”
เธอต้องการเงินก้อนนี้ เพราะเป็นค่าเทอมของปีสอง คิมหันต์เงียบไป และหันมามองเธอ ที่กำลังปาดน้ำตา มือก็พยายามสลัดออกจากข้อมือเขา คิมหันต์ดึงเธอเข้ามา จนขาเธอเกือบจะพลิก
“โอ๊ย!”
“แน่ใจเหรอ ว่าจะยอมทำตามที่ฉันบอก”
“ฉะ ฉัน… รับปาก ปล่อยฉันเสียที”
รอยยิ้มเหยียดดูถูกคน เหมือนที่เขาเคยทำอยู่ตลอด เหยียดออกมาอีกครั้ง แต่ก็ยอมปล่อยเธอ
“ได้ วันนี้เป็นวันสุดท้ายใช่ไหม”
“ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ทำให้จบ เลิกงานแล้วไปรอฉันที่รถ ฟังรู้เรื่องไหม”
เขาจับข้อมือเธออย่างแรง พร้อมกับเสียงขู่ที่ชอบทำเสมอ เธอชินเสียแล้วแต่ไม่คิดว่าวันนี้จะโชคร้าย มาเจอเขาที่นี่
“ค่ะ”
เขาสะบัดเธออย่างแรง และเดินกลับไปที่โต๊ะทันที มินตรารีบตั้งสติ และเดินกลับไปที่ห้องน้ำทันที เพื่อนสนิทของเธอที่ทำงานด้วยกัน รีบวิ่งมาทันที
“มีนแกไปไหนมา ผู้จัดการหาตัวดีเจขึ้นคู่ฉันอยู่”
“คือฉัน…”
“แกเป็นอะไร ทำไมตัวสั่นแบบนี้ นี่แกร้องไห้มาเหรอ"
“เบล” เพื่อนสนิทของมีน พวกเธอเรียนด้วยกัน เบลทำงานที่นี่มาก่อน เห็นว่ามีนต้องการหาเงินด่วน เธอจึงชวนมาทำที่นี่ เพราะค่าจ้างแพง และมีระบบความปลอดภัยค่อนข้างสูง
“ไม่มีอะไรหรอก ขอบใจมากนะเบล ที่แนะนำงานนี้ให้ ค่าเทอมของเทอมหน้าก็ไม่ต้องห่วงแล้ว”
“ช่างเถอะ ตอนนี้ไปทำงานก่อนดีกว่า”
มินตราหายใจเข้าลึก ๆ และซับหน้า เติมลิปสติก ก่อนจะหันมาหาเพื่อนทันที
“ไปสิ ฉันพร้อมแล้ว”
สแตนด์ดีเจ
เมื่อเสียงประกาศดังขึ้นมา ทุกสายตาก็หันมาที่แท่นสแตนด์ของดีเจสาวสองคน ซึ่งมาทำหน้าที่เปิดเพลง และเต้นเข้าจังหวะ ซึ่งช่วงเวลานี้ ถือเป็นไฮไลท์ของงานเลยก็ว่าได้
“เฮ้ยนั่น มาแล้วดีเจสาวสวย วู้! โคตรแจ่มเลย ดูท่าบิดเอวนั่นสิ โอว….ขาวมาก โดยเฉพาะคนซ้าย”
“เฮ้ยไอ้ปั้น กูได้ยินว่าเด็กในผับนี้ไม่รับงานเอ็นฯ นะมึง คงได้แต่มองเสียใจด้วยนะ”
“ฉิบหายกูรู้หรอกน่า ผับพี่แจ๊คมีกฎเหล็กแบบนี้ไง มันถึงเป็นสวรรค์ของพวกสายชัก เฮ้ยไอ้คิม เป็นเชี่ยอะไรของมึงวะ เห็นทำหน้าเป็นส้นตีนมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”
“หงุดหงิด อย่ามายุ่งกับกู”
“ช่างมันเถอะน่า มึงเคยเห็นไอ้คิมมันยิ้มด้วยเหรอ”
“เออว่ะ ว้าวววว ยอดไปเลยน้องเดซี่ น้องอลิซ”
“มีชื่อด้วยเหรอ”
“เออสิ คนขวาที่ผอม ๆ น่ะ น้องเดซี่ อีกคนที่สวย ๆ ขาว หมวยนั่น เหมือนจะเป็นเด็กใหม่ชื่ออลิซ มาแค่ครึ่งเดือนก็ขึ้นเป็นดีเจที่ฮอตสุด หนุ่ม ๆ นี่ตามหาตัวกันทุกคน”
“หึ! แล้วยังบอกว่าไม่ได้มาอ่อยผู้ชาย”
“มึงว่าอะไรนะไอ้คิม”
“ไม่มีอะไร”
สายตาของคิมหันต์ ยังมองไปที่สแตนด์ที่อยู่เหนือนักท่องราตรี พวกเธอกำลังแดนซ์และโยกตามจังหวะเพลง ถึงจะมีแต่คนชื่นชม แต่สำหรับเขาแล้ว ยิ่งเห็นยิ่งหงุดหงิด โมโห และอยากจะกระชากคนที่เต้นอยู่บนนั้น ลงมาฟาดซะให้เข็ด
ตีสอง
มินตราเดินมาที่ลานจอดรถข้างหลัง ตามคำสั่งของคิมหันต์ แต่เมื่อมาถึง ก็พบกับเขา ยืนนัวเนียกับผู้หญิงอีกคนอยู่
“อือ… คิมคะคืนนี้ไปต่อกับพริ้งดีมั้ย พริ้งอยาก….”
ผลัก!
“หิวนักก็ไปที่อื่น แค่ดื่มด้วยกันไม่กี่แก้ว ฉันยังไม่ได้อยากกินขยะ เธอได้เงินแล้วนี่ ตอนนี้... จะไปไหนก็รีบไป”
- Writer
