chapter 7
376 Words
madam selya POV.....
ahhh pasensiya na madam bessy yon sa school
nitong mga nakaraang linggo....
bukas kasi ang graduation day nila sana maabotan ko
ang araw na yan ..sabi ng mama ni ellah ....
buti naman kong ganun iha
at matupad niyA na ang pangarap niya sa buhay..
napakaswerte mo iha na nagkaroon ka ng anak katulad niya
masipag ,,mabait,,maunawain
,mapag mahal at higit sa lahat napakaganda pa..
ngumiti ang mama ni ellah
tama madam kaya nga subrang mahal naming
mag asawa yan kahit hindi
namin siya tunay na anak
kulang pa ang salitang
tunay na anak ang turing
namin ng asawa ko sa
kanya...sabi ng mama ni
ellah ng subrang labis
kong kinagulat....
huhhh....hindi niyo tunay na anak si ellah?
hanggan ng umpisa na siya
mag kwento......at nakikinig lang ako lahat
mapako ako sa kinatayoan
ko sa mga nalalaman ko
kay ellah...
nag umpisa na siya mag kwento pero halatang hirap na hirap
na siyang magsalita....pinipilit lang niya....
nung araw
nagtratrabaho ako sa isang garments factory madam...
tambak ang gawa namin
kaya nag overtime ako
10pm na akong lumabas sa trabaho ko
walking destance ko lang
madam kasi malapit lang
naman dito ang
pinagtratrabahoan ko
habang naglakad ako my narinig akong hagohol
ng isang babae iyak ng iyak
paulit ulit binabanggit ang
salitang patawarin mo si
mama anak sa hindi kalayoan may nakikita din
akong kotse....hinintay ko lang
na aalis yon babae bago
ako ko nilapitan ang
basuraha dun ko nakita
ang isang napakagandang sanggol......
nakasoot ito ng kwentas at
at nakabalot ng magandang tela na kulang
puti.....patuloy sa pankwento ang mama ni
ellah...
habang ako hindi ko
namalayan na tumutulo na
pala ang luha ko....
so yon bata na napulot mo
sa basurahan si ellah ba yon???
yes madam sagot sakin ng mama ni ellah...
pwede ko bang makita ang
kwentas at yong sinsbi
mong puting tela na
nakabalot sa kanya...
sandali madam kukunin ko
habang tumalikod ang
mama ni ellah hindi ko
mapigilang umiiyak kaya
pala ang gaan ng loob ko
sa kaya apo ko pala siya...
nung dumating ang mama ni
ellah nakita ko ang dala dala niyang lampin
yon yong lampin na ginagamit ko nung baby pa ang anak ko....
hindi ko mapigilang umiyak
na pinagtaka naman ng mama ni ellah..
- Writer
