CHAPTER 7
615 Words
‘ไม่ได้ต้องการคนเก่งมาเป็นคู่ชีวิต ขอแค่อ่อนโยนเป็นแม่ศรีเรือนก็พอแล้ว ชีวิตยังต้องการความหวานอยู่’
“อื้อหือ พาดพิงแบบสามร้อยเปอร์เซ็นต์” พิชญ์นาฎออกความเห็นพลางลอบสังเกตสีหน้าของเพื่อนสนิทไปด้วย
“แซะอีกต่างหาก” อรณิชาเสริม
“นี่ อันนี้ยิ่งกว่า” จุฑามาศเลื่อนหน้าจอขึ้น โพสต์ล่าสุดถูกอัปโหลดเมื่อสิบกว่าชั่วโมงก่อน รูปถ่ายสองมือกำลังเกาะกุมพร้อมแคปชั่นหวานหยดว่า ‘ปีใหม่ เริ่มต้นใหม่ ขอบคุณที่เข้ามาเป็นของขวัญในชีวิตผมนะครับเบบี๋’
“โคตรหยาม สรุปเทเพื่อนฉันเพราะชะนีใหม่นี่หว่า” จุฑามาศว่าอย่างเดือดดาล “เอาไงแพร แหกกรณ์มันเลยดีกว่า ทำมาอ้างนู่นอ้างนี่ สุดท้ายก็คบซ้อน”
“คบช้อน~” บรรยากาศตึงเครียดคล้ายจะเบาลงเมื่อเสียงใสแทรกมา พิมพิสากอดเด็กหญิงคล้ายเพื่อปลอบโยนตัวเองจากความเจ็บปวดใจ
“ปล่อยไปเถอะจูน จบแล้วไม่อยากรื้อฟื้น” พิมพิสาส่ายหน้า เมื่อคืนตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าต่างคนต่างไป ดังนั้นไม่ว่าด้วยเหตุใดเธอก็จะไม่เริ่มบทสนทนาก่อน
“เห็นด้วย ดีละที่ได้รู้ จะได้ไม่ต้องโทษตัวเอง” พิชญ์นาฎสำทับ หากอีกคนพูดเช่นนั้นก็มั่นใจได้ว่าแก๊งเพื่อนจะไม่มีใครได้กินอาหารเม็ด
“อันนี้ไม่ได้จะบอกว่ากรณ์ทำถูกนะ แต่แกอย่าลืมว่าตัวเองก็ละเลยเขาจริง ครั้งหน้าก็อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีก” อรณิชาตักเตือนตามตรง ทุกอย่างล้วนมีเหตุผล กรณีนี้เพื่อนเธอเพิกเฉยในความสัมพันธ์เกินไป ส่วนปกรณ์ก็ทำผิดขั้นตอน หากเลิกราให้จบแต่ทีแรกใครจะต่อว่าได้
“อยู่คนเดียวโสด ๆ ไปก่อน หิวก็ซื้อกินเอา”
“แค่ก!”
“แนะนำอะไรเนี่ย…”
อรณิชาแนะนำวิถีคนโสดแบบเฉพาะตัว ทำเอาจุฑามาศและแม่ลูกอ่อนสำลักน้ำอัดลม ส่วนคนโสดหมาด ๆ แอบขำเล็กน้อย
“ฮ่ะ ๆ จะจำคำสอนของเพื่อนไว้ เอาเป็นว่าขอบใจพวกแกทุกคนนะ ขอบใจเนเน่ด้วยน้า” พิมพิสาโน้มตัวไปหอมแก้มกลมหนึ่งฟอดใหญ่
“เฮ้ยแก มีรายการใหม่เขากำลังรับสมัคร” แม่สาวติดโซเชียลว่าก่อนขยายความต่อ “รายการแนว ๆ หาคู่อะ ชื่อ Fate of Love”
“ขนาดนั้นเลยนะ…” แม่ลูกอ่อนอดแซวชื่อรายการที่ดูน้ำเน่าไม่ได้
“สมัครดิแพร โสดจะทำอะไรก็ได้” อรณิชายุส่ง
“เดี๋ยวส่งลิงก์ให้” พูดจบจุฑามาศก็ส่งเข้าไปใน แชตกลุ่มทันที
พิมพิสากดเข้าไปอ่านรายละเอียดที่เพื่อนส่งมา รายการนี้จะออนแอร์เทปแรกในอีกสี่เดือนข้างหน้า เงื่อนไขบังคับของผู้สมัครมีเพียงแค่สถานะโสดกับช่วงอายุ บริหารงานโดยบริษัทสร้างสรรค์สื่อบันเทิงครบวงจรที่เชื่อถือได้ เช่นนั้นจึงกดเข้าลิงก์กรอกข้อมูลสมัครเข้าร่วมรายการตามแรงยุยงทันที
“จัดไป” หากไม่ผ่านพิจารณาก็ไม่มีอะไรเสียหาย หรือถ้าโดนเรียกตัวในวันที่มีคนรักแล้วก็แค่ปฏิเสธ
“ไป~”
เมื่อวาระการประชุมซักฟอกเพื่อนจบไป พวกเธอก็สนทนากันเรื่องอื่น ต่อให้พิมพิสาจะสตรองขนาดไหน ความเสียใจก็ไม่อาจมลายภายในหนึ่งวัน ทว่าการได้อยู่กับกลุ่มคนที่รักและปรารถนาดี ช่วยบรรเทาความหม่นเศร้าให้เจือจางลงได้
ถึงใครจะมองว่า move on ไว แล้วทำไมเธอต้องยอมจมในหลุมแห่งความระทมนานด้วยล่ะ เสียเวลาชีวิตเปล่า ๆ!
-----------
ฉันสวย ฉันเริส ฉันโสดดด!!! แคร์ที่ไหน...คิวต่อไปเชิญเลยจ้า ....ไรท์ฝากกดติดตาม กดหัวใจ ❤️ และเพิ่มเข้าชั้นกันด้วยน๊า
- Writer
