ตะวันขึ้นสูงกลางฟ้า ทว่าผ้าม่านผืนหนากางกั้นไว้ แสงจึงไม่อาจลอดเข้ามาได้เต็มที่ โดนเจ้าหนุ่มรุ่นน้องตักตวงความสุขถึงรุ่งสาง กว่าพิมพิสาจะลืมตาตื่นเวลาก็ล่วงเลยไปยันเที่ยงกว่า
งัวเงียลุกขึ้นนั่ง เมื่อกวาดตามองไปรอบห้องพบเจอเพียงความว่างเปล่า ร่องรอยความเมื่อยล้าบนร่างกายบอกให้ทราบว่าเมื่อคืนไม่ใช่เพียงความฝัน
ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนก็คงทำนองนี้ เมื่อคืนแนบแน่นกันดี พอเช้ามาเยือนก็ต่างกลายเป็นคนอื่นเช่นเดิม ร่างเล็กลงจากเตียง ทั้งเดรสและชุดชั้นในเมื่อคืนถูกพับวางบนเก้าอี้ให้อย่างดี พิมพิสาเดินเลยไปยังตู้เสื้อผ้าหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมบนตัวลวก ๆ
เปิดประตูเข้าห้องน้ำไป ตั้งใจว่าจะแช่น้ำอุ่นคลายเมื่อยเสียหน่อย แต่กลับเจอสิ่งเหนือความคาดหมาย พื้นที่ส่วนฝักบัวมีคนกำลังยืนอาบน้ำอยู่ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะรู้ตัวแล้วว่ามีคนเดินเข้ามาเพราะเอี้ยวมามอง
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอครับ มาอาบด้วยกันมั้ยครับ” ไม
