6th_June : ผักกาด ผักกาด
6th_June : อาทิตย์นี้นัดรวมพลกันนะ
เสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันสนทนาดังติดกันสองครั้ง จุฑามาศส่งข้อความกึ่งบอกเล่ากึ่งบังคับลงไปในแชตกลุ่ม
นับจากที่เจอกันล่าสุดเมื่อตอนปีใหม่ พวกเธอก็ไม่ได้เจอกันอีก พูดคุยผ่านตัวอักษรกับวิดีโอคอลไม่ได้อารมณ์เท่านั่งเมาท์มอยตัวเป็น ๆ
การรวมตัวแต่ละครั้งจะหมุนเวียนเปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อย เมื่อก่อนมักไปจบตามห้างสรรพสินค้า แต่พออายุมากขึ้นก็อยากพูดคุยในบรรยากาศสงบ ๆ มากกว่า รอบนี้ถึงคิวพิมพิสาเปิดคอนโดรอต้อนรับเพื่อนบ้างแล้ว
ประจวบเหมาะสามีนักบินของพิชญ์นาฎหยุดงานพอดี เธอจึงฝากลูกไว้กับเขาแล้วออกมาพบปะเพื่อนฝูงสักครึ่งค่อนวัน เมาท์ได้ตามสะดวกไม่ต้องกลัวว่าหัวข้อสนทนาจะมีเรื่องที่ไม่ควรให้เยาวชนได้ยิน
“เป็นไงกันบ้าง” ปากถามไถ่แต่มือแกะถุงส้มตำ น้ำตก ลาบ ไก่ย่าง ก่อนจะเทใส่จาน ท่าทางเหมือนคนหิวโซมากกว่าคิดถึงเพื่อนฝูง
“เอาสักอย่างน
